Chapter Forty-Two

4.1K 94 8
                                    

Dennise Michelle Lazaro

Mag aaway kami. Mag aaway kaya kami? I don't know what I was thinking anymore.it's either I was asking or stating. Either way, lagot ako kay Dan Valdez.

"Kagatin mo lang ng matagal!" Sigaw ni Louis na nag pangiti saakin. I bite the apple really hard before walking on the rope. I stretched my arms balancing myself. "Yes Dennise! You're doing it!" He exclaimed making me smile.

Muntik ko ng mabitawan ang mansanas kaya kaagad kong hinawakan iyon gamit ang aking mga kamay. My eyes widened as I forgot that I was still balancing myself on the rope. I stepped forward but it's too late. I heard Louis' manly scream kaya tumawa ako ng malakas kahit pabagsak na ako sa grass.

He breathed deeply near my face making me stop from laughing. I slowly opened my eyes. His handsome face was close in mine. He grinned making me pinch his nose.

"Wala kayang magagalit pag hinalikan kita?" Mapanloko niyang tanong.

I shook my head in amusement. "Meron or wala, hindi ako nagpapahalik sa mga lalakeng babae kung tumili." Sabi ko at tumawa. Sumimangot siya kaya umayos na ako ng tayo at tinulak siya ng mahina. "Hahahaha. Yung totoo Louis Alfonso Revilla, bakla ka ba?"

"Grabe siya oh!" Sabi niya at hinila ang mansanas sa bibig ko. "Pahingi nalang ako." Sabi pa niya bago kagatin ang mismong parte kung saan ako naka kagat kanina. "Masarap." He winked making me blush.

"Shut up!"

Hindi siya sumagot at sinubo ulit saakin ang mansanas. I rolled my eyes playfully before holding onto his firm arms. Inalalayan niya ulit akong makatayo sa rope kaya hindi ako nahirapang mag balance. He let go of my hands making me feel nervous once again.

"Come on Dennise! Walk faster!"-Louis

I wished I could kick his ass so that he would shut up and just watch me. He's a hundred percent distraction.

He walked at my side. I stopped and glared at him. His smile looked so sweet but I knew better. I stepped as fast as I could, not allowing him to touch my bared knees again.

"Ah huh! I made it!" I cheered jumping off the rope.

Narinig ko ang pag tawa niya ng mahina kaya nilingon ko siya. He walked closer on my spot kaya nag lakad din ako palapit. I bite the apple giving him a mocking smile.

"Now you made it, huh!" He grinned kissing my cheeks.

I wiped my cheeks playfully as if I feel disgusted on it. "Will you please, stop kissing my soft and smooth cheeks?" My hand flew on his arms, slapping him slightly.

"What? It's not like may magagalit." Sabi niya at yumakap sa likuran ko.

Siya si Louis! My brother's best friend. Ganyan talaga siya, masyadong sweet. Hindi lang naman saakin eh, even kay ate Justine. Though masyado lang siyang madikit saakin, which is okay lang. I know what Im doing naman.

"What if meron?" Kunot noo kong tanong at nilingon siya. He kissed my cheeks making me push his face.

"What if lang naman..." He teased.

Magsasalita pa sana ako pero biglang may nag hiyawan sa bandang itaas ng hotel. Sabay kaming napalingon at nakita sila ate Justine, Ella at Sandra na may hawak na camera.

"Say cheese lovebirds!" Ella yelled.

Napa peace sign ako kasabay naman ng pag yakap pa lalo saakin ni Louis. The camera's flush irritated my eyes making me shut it hard. Napahakbang ako patalikod na naging dahilan ng pag dikit pa lalo ng katawan namin ni Louis. I blushed because of his thing poking me on my behind.

The Story of Us.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon