Czy miłość istnieje? / Kim Namjoon

27

Koniec pov Namjoon'a

*obudziłam się rano i poszłam do kuchni napić się wody reszta spała więc zrobiłam im śniadanie postanowiłam poszukać pracy w innym mieście i mieszkania usiadlam przy stole i zaczęłam przeglądać oferty nagle zaczął dzwonić Namjoon odrzuciłam i tak jeszcze kilka razy aż odebrałam ze złości*

-czego

N-porozmawiajmy

-nie mamy o czym rozmawiać szukam pracy i mieszkania w innym mieście i przyjeżdżam po rzeczy nara

Itan-mamo?

-eh tak Itan

Itan-wyprowadzasz się?

-tak skarbie

Itan-nie proszę zostań z nami

-nie mogę przepraszam będzie lepiej jeśli nie będzie mnie tutaj

Itan-proszę tata powiedział, że nie chciał na ciebie nakrzyczeć

-nie ważne nie mogę zostać to nie będzie dobre

Itan-będzie proszę wróć do nas, nie chcę żebyś wyjeżdżała, przyjdź proszę

*mówił łamliwym głosem cholera czemu akurat ja?*

-dobrze tylko nie płacz

*wstałam i się ubrałam po czym wyszłam zostawiłam kartkę reszcie wrazie czego i żeby pod żadnym pozorem nie mówili, że byłam akurat u nich. Po niedługim czasie dotarłam do domu Namjoon'a weszłam do środka a do mnie podbiegł Itan i się przytulił a na końcu korytarza stał Namjoon wzięłam Itana na ręce i poszłam do salonu ignorując Nama ten jednak za nami poszedł*

N-możemy porozmawiać?

-nie mamy o czym już ci mówiłam

Itan-pogadaj z tatusiem proszę pójdę do pokoju ale pogadajcie

*złapał mnie za rękę patrząc na mnie smutno*

-dobrze idź do pokoju

*chłopiec pobiegł a ja usiadłam wyczekując aż zacznie*

N-chciałbym cię przeprosić, że na ciebie nawrzeszczałem i w ogóle

-no spoko mogę iść

N-nie, chce żebyś tu z nami została

-chyba chory jesteś

N-proszę zrób to dla Itana jak rano wstał i zobaczył, że cię nie ma to się popłakał

-ale to ty mnie stąd wywaliłeś i teraz co mam nagle wrócić po tym jak zrobiłeś mi aferę bo zobaczyłeś jakiegoś sms i se cos ubzdurałeś błagam cię

N-wiem nie powinienem krzyczeć na ciebie i w ogóle ale no nie wiem powiedz mi o co chodziło z tym sms proszę