72/ Kahraman Babaların Kahraman Evlatları

175 21 14
                                    

İnternetten kısaca JİTEM'e bakmanızı tavsiye ediyorum. Ben çok yüzeysel anlatayım.

Kod adı Yeşil olan bir adam var. Vatan sever. Aynı şekilde Ahmet Cem Ersever'de var. Bunlar beyaz toros araçlarıyla doğu da düzeni sağlamaya çalışıyorlardı. Bunun gibi bir şeyler. Bende tam anlatamıyorum gidip bakmanızı öneriyorum. Hatta minik dr bir şarkı öneriyorum.

Ozan Ünsal : Yeşilde Dur

Lütfen , yazılanları anlayabilmeniz açısından bir bakın internete.

Hatta bilen varsa yorumlara da yazabilir. Herkes yararlansın.

İyi okumalar...

•••

Boran'ın ateşine baktım. Ateşi şükür ki yoktu.

"Daha iyi misin?"

Başını aşağı yukarı salladı.

"Esma kurşunu çıkarttı."

"Dağladınız mı yarayı?"

Esma beni onaylayınca derin bir nefes aldım.

Kulaklığıma dokunup Behçet Şef'e ulaşmaya çalıştım.

"Behçet abi? Abi durumunuz ne?"

Kısa bir süre sonra ses geldi.

"Her şey yolunda Karaca. Yaralımız yok şükür. Hızır gibi yetişti bordo bereliler. Sizde durum ne?"

Gülümsedim.

"Çok şükür abi. Bizde de durum aynı. Bir sıkıntı yok şuan için."

"Tamam. Haber etmeyi unutma. Biz burayı temizleyip yola çıkacağız."

"Tam-"

O sırada kapı tekmelenerek açıldı ve içeriye terörist girdi. Silahını Esma'ya doğrulttuğunda koşarak Esma'nın önüne atladım. Silahtan çıkan mermi göğsüme saplanırken nefesim kesildi. Ayakta duramayıp yere yapıştığımda son gördüğüm şey Esma'nın korkulu surat ifadesiydi.

•••

"Abla? Abla aç gözlerini. Abl- Karaca!"

Sanki yıllardır nefes almıyormuşum gibi büyük bir nefes alarak gözlerimi açtım. Nefeslenme ihtiyacım bir türlü bitmezken Kaya'nın derin bir nefes verdiğini duydum.

"Oğlum... Oğlum vurulsam bu kadar acımazdı..."

"Vurulsaydın anında ölürdün çünkü. Kurşunu kalbinin üstünden çıkarttım."

Derin bir nefes aldım ve kalbimi tutarak ayağa kalktım.

"Allah'tan Boran silahını alıp vurmuş. Son anda abla..."

Boran'a dönüp gözlerimi kapatarak teşekkür ettim.

"Bana Karaca dediğini de duydum çömez. Sen bittin. Sana eğitim kitleyim de gör."

Kaya gülerken bende güldüm.

"Abla..."

Esma'nın seslenmesiyle ona döndüm. Gülümseyerek bana adımladı ve sarıldı.

"Allah acını göstermesin... Allah sana , canına , ileride kuracağın ailene , bebelerine zevâl vermesin..."

BÖRÜKde žijí příběhy. Začni objevovat