Kafamı telefondan kaldırıp Azer'e baktım. Pür dikkat beni izliyordu.
"Anlamadım?"
Hiçbir şey dememiştim ama bana saçmaladığımı söylemişti.
"Sabahtan beri yüzüme bile bakmadın kızım. Utandın tamam da yokmuşum gibi davranma bari."
Yutkundum ve gözlerimi etrafta gezdirdim.
"Öz-özür dilerim ama elimde değil yani..."
Güldü ve ayağa kalktı.
"Utanmaya ve yokmuşum gibi davranmaya devam edeceksin galiba? Tamam şöyle bir şey yapalım. Ben sana hiç gelmemişim gibi davranalım tamam mı? Sonuçta sarhoştun ve yanlışlıkla oldu. Beynimizi resetliyoruz ve önümüze bakıyoruz. Kabûl?"
Utangaçca gülümsedim ve başımı aşağı yukarı salladım.
"E kalk o zaman!"
"Nereye? E bırak da bari kabûllenmeye çalışayım!"
Başını iki yana salladı.
"O geceyi resetlediğimize göre bana hâlâ kahve sözün var Karaca. Kalk kahve alacaksın bize."
Büyük bir kahkaha attım. Kısa süre sonra ayağa kalktım ve ciddiyetle Azer'in karşısına geçtim.
"Azer? Gerçekten böyle bir salaklık yapmamışım gibi mi davranacaksın?"
Tebessüm etti.
"Yani aslında utanması gereken benim. Ama sen hem utanıyorsum hem de suratıma bakmıyorsun. Üzgünüm Karaca Hanım ama ben sarhoşluğunuza sizi kurban edemem. Sen böyle rahat edeceksen ve bana eski Karaca'mı vereceksen böyle yapacağız. Şimdi bize kahve yapıyorsun."
Beni omuzlarımdan tutup çevirdi ve kapıya doğru ittirdi.
•••
Azer kahvesini bitirdiğinde karton bardağını avucunda sıkıştırmadan elinden çekip aldım. Masanın üstündeki CD kalemini de alıp ay ve kurt çizmeye başladım.
"N'apıyorsun?"
"Sanat."
Dediğime güldü.
"Kahven soğuyacak Karaca."
"Al sen iç. Şeker koymayı unutmuşum."
Uzandı ve benim pet bardağımı alıp kafasına dikti. O benim kahvemi içerken bende doğrulup onun önündeki ince uçlu siyah kalemi almıştım.
"Bitti. Görmek ister misin?"
Tebessüm etti.
"Ne yapmış olursan ol saklayacağım."
Bardağı gülümseyerek ona uzattım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
