37/ Yanlışlıkla Aşık Oldum

306 33 117
                                    

Eve adımımı atıp ışığı yaktım. Evimi bile özlemiştim resmen. Yavaş yavaş salona ilerlerken mutfak kapısının açık olduğunu gördüm. Kaşlarım çatılırken durdum. Brn bu kapıyı evden çıkmadan evvel kapatmıştım. Kapıya yaklaştığımda , yapıştırdığım kağıdın altında bir postit olduğunu gördüm.

' Geldim , hep geleceğim ve umarım sen de gelebilirsin Azer... '

Yazıyordu.
Burukça gülümsedim ve odama çıkıp kendimi yatağa attım. Gelmişti. Gelmişti ve beni yine yanıltmamıştı.

••

2 Gün Sonra

Karaca'dan

Dizlerimi kendime çektim ve boş gözlerle Asena'yı izlemeye başladım.

"Ne anlatıyorsun bacım sen?"

Beklenmedik tepkimle duraksamıştı ve bana bakmıştı. Ona doğru uzandım ve ellerini tuttum.

"Sen beni boşversene Asena. Siz Kemal abimle ne zaman evleneceksiniz?"

Güldü ve elini elimin içinden çekip yanağıma dokundurdu.

"Henüz değil Karaca. Hiç sırası değil hem de..."

"Ben seni göreceğim iki aya... Nisan ayına yeni girdik daha. Bunun daha mayısı , haziranı , temmuzu ve ağustosu var."

Gülümsemeye devam etti. Gülümsemesi yavaşça buruk bir hâl alınca konudan hiç hoşlanmayacağımı anladım.

"Çok yorgunsun değil mi?"

"Ruhen mi bedenen mi?"

Güldü.

"Bedenen hepimiz yorgunuz."

"Ben her türlü yorgunum. Benim göbek adım yor-"

"Arıza." Lafımı keserek söylediği şeyle kaşlarımı çattım.

"Ne arızası lan?"

Omzumdan ittirdi.

"Yalan mı kızım? Azer'i bulana kadar pimi çekilmiş bomba gibi gezdin ortalıkta. Kim bilir nerelere gittin Karaca... En son Osman Paşa'ya gittiğini duydum."

Başımı aşağı yukarı salladım.

"Evet ona gittim. O da yardım etti sağ olsun. Asena bu konuları kapatsak mı?"

Alttan bakışlarıyla bir süre beni izledi.

"Dayanamıyorsun değil mi? Bak Karaca; kim olsa aynısını yapardın , biliyorum. Lâkin sen böyle bir kadın değilsin. Madem seviyorsun Azer'i , niye söylemiyorsun ona?"

Derin bir of çektim.

"İyileşmesi lazım. Ayrıca ayağına gidip de ben seni seviyorum demeyeceğim!"

"Niye? Karaca Çakır böyle bir şey yapamaz mı?"

Gözlerimi devirdim.

"Saçmalama."

"Sen saçmalıyorsun da farkında değilsin."

"Söylemek istemiyorum tamam mı? Nereden bileceğim onun aynı sekilde hissetmediğini!? Ben zaten yanlışlıkla aşık oldum!"

Bana garip garip bakmaya başladığında yutkundum.

"Bakma öyle."

"Çok salaksın... Sen akademiden nasıl 3.lükle mezun oldun ben anlamıyorum..."

BÖRÜTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang