BÖRÜ

46/ Hayatımda Başka Birisi Var

Etrafı kolaçan ederken küçük bir erkek çocuğu büyük bir poşet getirmişti.

"Abi bu düğümkör. Bunu açar mısın?"

Çocuk poşeti Tolga'ya uzatırken dediğine güldüm. Tolga'da benim gibi gülüp çocuğun kafasını okşadı ve poşeti alıp önündeki tahtaya yasladı. Önce parmaklarıyla çözmeye çalıştı.

"Tolga kördüğüm olmuş. Parmaklarınla çözemezsin."

Bana cevap vermediğinde eğilip bşraz suratına baktım.

"Tolga trip mi atıyorsun?"

Sinirle nefesini verip kasaturasını çıkarttı ve düğümün sol tarafına dayayıp hızlıca çekti. Çektiği gibi kasatura sağ kolumu boydan boya keserken can havliyle geriye çekildim.

Elim kanayan çiziği bulurken sertçe Tolga'ya baktım. Korkulu gözlerle bana bakarken derin bir nefes aldım.

"Karaca özür dilerim! Çok özür dilerim , bilerek yapmadım."

"Bilerek yapamazsın zaten Tolga! Kendine gel , görevdeyiz! Tribini sivilde atarsın. Ama çeken bir Karaca bulamazsın haberin olsun!"

Arkamı dönmüş çadıra ilerlerken Tolga kolumu tutmuştu.

"Bak trip değil tamam mı? Sadece bugün senden bağımsız bir şekilde iyi hissetmiyorum. Biraz saçmaladım bugün. Her şey için özür dilerim. Getir koluna bakayım."

Kolumu ondan kurtardım.

"Sen değil doktorlar baksın. Sen de kendine gel Tolga. Sana , senin bana beslediğin duyguları beslemiyorum diye caz yapamazsın. Görevdeyiz!"

Derin bir nefes aldı. Suçunun farkındaydı.

"Sadece... Sadece sana içimi açmak istedim."

Ona bir cevap vermeden ilerlemeye devam ettim. Çadırın önüne gelip içeriye seslendim.

"Müsaitseniz gelebilir miyim? Ufak bir yaram var da."

İçeriden onaylar ses gelince girdim. Yeşim hızlıca yanıma gelip kolumu incelerken telaşla konuşuyordu.

"Ne oldu buraya?"

"İş kazası diyelim. Dikişlik bir şeyi yok gibi... İki dakika sarsan olur mu? Sızlıyor , silah tutamam bu şekilde."

Sıkıntılı bir nefes verdi.

"Dikiş atılacak kadar derin değil. Ama yinede derin! Geç otur temizleyim."

Dediğini yapıp oturdum ve yarayı temizlemesini izledim.

"Nasıl oldu bu?"

"Mühim bir konu değil Yeşim. Sonra konuşsak?"

Başını anlayışla salladı.

"Sen nasıl istersen güzelim."

Kolumu temizleyip sargı beziyle sıkıca sardı.

"Bol bol pansuman yap tamam mı? Ayrılmadan evvel ben tekrar değiştiririm sargını. Fazla sızlarsa gel iğne yapayım."

Başımı sallayıp teşekkür ettim ve çadırdan çıktım.

Tolga'yla karşılaştığımda önemsemeden ilerledim.

"On beş yıl önce bugün yetimhaneye verildim. Çünkü annem ve babamı kaybetmiştim. Bana bakacak kimse kalmayınca yetimhaneye verdiler beni. Onun ağırlığı var bugün üstümde. Söylediğim , yaptığım her şey için özür dilerim. Amacım ajitasyon değil. Sadece kendimde değilim bugün pek."