3 / Kara Kurt

728 57 131
                                    

Telefonumu cebime koydum ve toplantı salonundan çıkmak için kapıya ilerledim. Kapı açılıp içeriye Tolga girdiğinde hafifçe gülümsedim.

"Nereye?"

"İrfan Başkan'ı ziyarete."

Yavaşça kafasını salladı aşağı yukarı.

"Neyle gideceksin?"

"Taksiyle giderim."

"Benim arabamla git?"

"Sen çıkmayacak mısın buradan?"

"Çıkmam herhalde."

"Tamam o zaman. Bir buçuk iki saat sonra gelirim."

"Tamam. Dikkat et kendine. Selâm söyle."

Gülümsedim ve elinden anahtarı aldım.

"Aleykümselam."

Toplantı salonundan çıkıp hızlıca kolidorda ilerledim. Azer'i köşede ellerinde pet bardaklarla çıkarken görünce gülümsedim.

"Gitmedin mi daha?"

"Yok çayımı içeyim öyle gideceğim. Hem söz verdim sana. Gitmeden uğrayacağım yanına."

Gülümsedim. Tam İrfan Başkan'a gittiğimi söyleyecekken elindeki diğer bardağı bana uzattı.

"Bana mı?"

Kafasını sallayıp onaylar bir ses çıkarttı.

"Evet. Çay çok tüketmiyorsun diye  kahve getireyim dedim."

Gülümseyerek elinden aldım.

"Teşekkür ederim... Şey. İrfan Başkan'a gidiyorum ben."

"Götüreyim mi seni?"

"Yok Tolga arabasını verdi. Ben sana da söyleyim dedim. Beraber gidelim mi?"

Düşündü bir süre. Aklında ölçer tartar gibi durunca tebessüm ettim.

"Olur. Haydi gidelim. Oradan da Adana'ya giderim ben."

Kafamı salladım ve kahvemi içerek ilerlemeye başladım.

Ben Tolga'nın arabasına , Azer de kendi arabasına bindiğinde yola koyulduk. Şarkı dinleye dinleye arabayı sürerken telefonum çaldı.  Elime aldım ve açtım.

"Efendim Azer?"

"Kurban olayım bas şu gaza(!) Benim gri bebeğim böyle bir yavaşlığa alışkın değil."

Gözlerimi devirdim.

"Senin altındaki arabayla benim altımdaki araba bir mi Azer?"

"O araba o kadar basmıyordur Karaca. At vitesi haydi!!"

"Off!!"

Telefonu kapattım ve gaza bastım.

••

Beklediğimiz odanın demir parmaklıkları çözülürken İrfan Başkan'ı gördüm. Hızlıca ayağa kalktım. O içeriye girdiğinde tam sarılacaktım ki durdurdum kendimi.

Azer ben konuşmadan konuşmuştu zaten.

"Çıkartsana oğlum kelepçeyi."

Polis kafasını iki yana salladı.

"Kusura bakmayın komiserim. Emir böyle."

"Başlatma lan emrine! Çöz!" diye bağırdığıda İrfan Başkan sakin olmasını söylemişti ama Azer koyu göz bebekleriyle adama bakıyordu.

BÖRÜWhere stories live. Discover now