ဒုတိယအကြိမ်...လက်ထပ်ခြင်း

Ch-3.3

အခန်း ၃ အပိုင်း ၃

ယွမ်ကော်က အိပ်ယာမှထကာ သူမသခင်မလေး၏ အပြင်ဘက်အဝတ်အစားကို ကောက်ယူလိုက်ပြီး သူမ၏ သခင်မလေး ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် ခြုံထားပေးလိုက်သည်။ အဲတာက မနေ့ညက ရွှေဆံထိုးကို ပေါင်ပြီး  ဝယ်ခဲ့တာပါ။ ထိုမင်္ဂလာဝတ်စုံက နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ဝတ်ရန် မသင့်တော်သော်လည်း ထပ်ဝယ်လာသောဝတ်စုံသည် အနီရောင်တောက်တောက်ဖြစ်နေဆဲဖြစ်သည်။

ယွမ်ကော်သည် သခင်မလေး၏ ခံစားချက်ကို အကြမ်းဖျင်း နားလည်သည်။ သခင်ကြီးနှင့် သခင်လေးတို့အကြောင်း သတင်းမရသေးသရွေ့ စစ်မြေပြင်တွင် သေဆုံးသွားသော လူနှစ်ဦး အမှန်တကယ်ရှိခဲ့သည်ဟု သခင်မလေးက မယုံနိုင်သေးပေ။ ရလဒ်အနေဖြင့် သူမသည် သူတို့၏ ကံကြမ္မာဆိုးများကို တိုးလာမည်ကို ကြောက်သဖြင့် အဖြူရောင်အဝတ်အစားများ ဝတ်ဆင်ရန် ငြင်းဆိုခဲ့သည်။

သူမသည် ခေါင်းမာသူဖြစ်သည်။

"ယွမ်ကော်၊ စားပွဲထိုးကို ရေနွေးနဲ့ မနက်စာ မှာထားလိုက်၊ ငါတို့စားပြီးရင် ထွက်သွားကြမယ်" ရှောင်းယိုနဥ်က သူမ၏ အပြင်ဘက်အဝတ်အစားကို ကိုယ်တိုင်ဝတ်ဆင်ကာ အိပ်ယာမှထပြီး မှန်တင်ခုံဆီသို့ လှမ်းကာ ဆံပင်ကို စတင်ဖြီးလိုက်သည်။

ယွမ်ကော်က သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

မနက်စာစားပြီးနောက် ရှောင်းယိုနဥ်က လန်းဆန်းတက်ကြွသော စိတ်ဓာတ်များဖြင့် အပြင်သို့ထွက်ကာ ယခင်က သူမ ဖခင်နှင့် အကိုကြီးအား သိကျွမ်းခဲ့ကြသူများ၏ အိမ်များကို စတင်ရှာဖွေခဲ့သည်။

"—ကျွန်တော်တို့သခင်က မနေ့ညက ပြန်မလာဘူး။ ရိုးသားစွာတောင်းပန်ပါတယ် ရှောင်းသခင်မလေး "

မနက်အစောကြီးကတည်းက အခုချိန်ထိ အဲဒီ့အသံကိုပဲ သူမကြားခဲ့ရသည်။ ရှောင်းယိုနဥ်က သူမရှေ့တွင် တံခါးများပွင့်လာကာ ပြန်ပိတ်သည့်အကြိမ်အရေအတွက်ကို တွေးရင်း ဝမ်းနည်းနေပြီဖြစ်သည်။

"ဒီလူတွေ!"

ယွမ်ကော်သည် သူမ၏မျက်နှာတွင် အလွန်နီရဲနေပြီး ဒေါသကြောင့် လက်များတုန်သွားသည်အထိ စိတ်ဆိုးနေသည်။ ယနေ့တွင် သူမတို့သည် "လူ့မှုဆက်ဆံရေးက နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီး လူ့စိတ်က အေးစက်သည်" ဟူသော စကားစု၏ စစ်မှန်သော အဓိပ္ပါယ်ကို သိရှိခဲ့ရသည်။