Hiding the Twins of Ferdinand Marcos Jr.

Chapter 121

Sara's POV

Natuod ako sa kinatatayuan ko ng makita ang mommy ni Bongbong.

Hindi ako makapaniwalang nandito siya.

Tumakbo ang kambal sa kaniya tsaka yumakap, yumakap din pabalik ang lola nila.

Rafa & Ella: Mama Meldy *Tear up*

Imelda: Oh apo's don't cry.

Ella: We missed you mama Meldy.

Imelda: Me too mga apo, sshhhh don't cry na.

Humiwalay sila sa kayap at pinunasan niya ang luha ng kambal.

Ella: Where's daddy? Why aren't you with him?

Matagal naman siyang hindi nakasagot.

Imelda: Ahmmm

Tumayo naman si nanay tsaka lumapit sa kanila.

Elizabeth: Ah mga apo, sa hardin muna tayo, halikayo.

Ella: But-------

Imelda: It's okay apo, sige na.

Ella: Okay po.

Pagkatapos nun iginaya na ni nanay ang kambal sa hardin.

Bago sila makalayo ay tumingin sa akin si nanay at tumango.

Napasinghap ako.

Naglakad na ako papunta sa upuan, umupo ako kung saan nakaupo si nanay kanina.

Walang agad nagtangkang magsalita sa amin. Napasingap ulit ako, magsasalita na sana ako ng magsalita siya.

Imelda: Okay, direct to the point na ako Sara. I came here para kausapin ka?

Hindi ako naman ako matingin sa kaniya ng diretso.

Imelda: What happened Sara? Bakit umalis kayo ng ganon-ganon lang, I thought okay na kayo ni Bongbong.

Sara: Akala ko din po

Imelda: Sara tell me, bakit humantong na naman sa ganito? *Worried*

Tinignan ko siya tsaka napayuko ako. Unti-unti ng tumulo ang luha ko. Hindi ko alam pero parang mannerism ko na ito. Kapag wala talaga akong maisagot, i-iiyak ko nalang.

Sara: S-sorry, sorry *Tear up*

Naramdaman ko siyang tumayo at tumabi sa akin. Medyo ikinagulat ko naman iyon, hinawakan niya ang kamay ko.

Imelda: Sara, kung may problema. Just say it, hindi ko na gusto ang nangyayari sa inyo. I know may nagawa akong mali sa inyo pero ito ako ngayon, bumabawi sa inyo.

Napasinghap naman siya tsaka tinanggal ang pagkakahawak ng kamay niya sa kamay ko.

Imelda: Answer my question Sara. Mahal mo ba ang anak ko?

Sara: Opo, m-mahal na mahal.

Imelda: Iyon naman pala, bakit niyo pa pinapahirapan ang isa't isa?. Sara listen, as mother of Bongbong ako na ang makikiusap, ayusin natin ito.

Napatingin na ako sa kaniya ng sabihin niya iyon.

Imelda: I only have three days here Sara. If you really love my son, fight for your love for him. Magdesisyon ka, alang-alang man lang sa mga anak niyo.

Sara: Tatlong araw?

Imelda: Yes.

Sara: Kailangan po ba talaga?

Imelda: Yes

Tumayo naman siya tsaka nagsalita.

Imelda: Clarify your desisyon Sara. If nakapagdesisyon kana, puntahan mo lang ako diyan sa bahay na tapat ng bahay niyo, diyan ako tumutuloy ngayon.

Napatayo din ako ng di oras.

Sara: S-sige po, ahmmm hatid ko na po kayo sa labas.

Imelda: Okay.

Lumabas na nga kami, paglabas namin pinalalahanan na naman niya ako.

Imelda: Remember I said Sara, make up your mind and by the way I almost forgot, call me mommy or Mama meldy nalang din. *Wink and smiled*.

Hindi na ako nagsalita pa. Pagkatapos ay umalis na siya. Ako naman ay nagmadaling bumalik sa loob ng bahay at dumeretso sa kwarto ko.

Dali-dali kong hinalughog ang kabinet kung saan ko tinago ang kwentas.

Nang mahanap ko iyon ay kinuha ko kaagad at sinuri.

"Ikaw nga"

End of Chapter.

Goodnight everyone
❤💚👊✌

Kaya pa ba reader???

More chapters pa, my god😭👍