Hiding the Twins of Ferdinand Marcos Jr.

Chapter 86

Sara's POV

Hinila ako nila Pia sa kabilang side ng Pool. May lamesa at upuan naman doon, umupo naman kami.

Pia: So how are you na nga Sara?

Sara: Ito okay lang

Cynthia: Grabe 5 years tayong hindi nagkita-kita.

Aimee: Oo nga Sara, by the way ilang taon na mga anak mo? *At once glanced at the children specially Ella*

Natahamik ako saglit tsaka tumingin kina Pia at Cynthia, tumango naman sila.

Sara: 5....5 year's old.

Aimee: W-what? 5 year's old?....wait wait, if 5 year's old na sila then 5 year's din nung naghiwalay kayo ni kuya its means....

Pagkatapos sabihin iyon ni Aimee ay naitago ko ang bibig ko tsaka yumuko.

Aimee: Sara?

Pia: Sara, I think it's time.

Tumingin ako kay Pia.

Pia: Sara, sabihin mo na ang totoo, kahit siya lang muna ang makaalam.

Aimee: Anong totoo? Sara anong totoo?

Umiwas muna ako ng tingin bago nagsalita.

Sara: S-si Bongbong.......S-siya ama ng mga anak ko.

Naitago ko ulit ang bibig ko tsaka yumuko ulit.

Aimee: W-what?

Sara: Oo Aimee, tama ang narinig mo. Si Bongbong ama ng mga anak ko. Nung nakipaghiwalay ako sa kaniya, minabuti ko nang hindi sabihin sa kaniya na buntis ako at nung gabing rin na nakipaghiwalay ako sa kaniya, yun din ang alis ko pabalik ng Davao. Nung nalaman ng mga kapatid ko lalo na si kuya, na buntis ako. Nagalit siya sa akin. Naplano ko pang ipalaglag sila pe-----

Aimee, Cynthia & Pia: What!!!!!????

Napatingin sa amin ang mga kalalakihan. Sumenyas naman si Pia na wala lang.

Aimee: Oh my God!!??

Sara: Pero hindi natuloy ang plano kasi pinigilan ako ni kuya at yun nga tinuloy ko ang pagbubuntis ko hanggang sa malaman ko na kambal ang dinadala ko. Naging maayos naman ang pagpapalaki ko sa kambal, sa tulong na din ng mga kapatid ko.

Aimee: Baste *Carefully whispering*

Napatingin ako sa kaniya ng sabihin niya ang pangalang bunso kong kapatid. Kahit mahina ang pagkakasabi niya ay narinig ko iyon. Bakit niya kilala si Baste? Paano?

Aimee: Pero Sara hindi habang buhay maitatago mo ito. Kailangan din malaman ni kuya ang totoo.

Bongbong: Anong totoo?

Nanlaki ang mata namin sa gulat. Nilingon namin siya, kasama niya si Rafa at Ella. Tumayo naman si Aimee.

Aimee: Ah nothing kuya.

Bongbong: Are you sure?

Aimee: Yes.

Tumayo rin ako at lumapit sa akin si Rafa, niyakap naman niya ako.

Rafa: Mommy, I'm sleepy na.

Tinignan ko ang phone ko, pasado alas nuebe na pala.

Pia: Oh it's late na, I think we need to go. *Stood up*

Cynthia: Yeah your right *Stood up*

Bigla namang nagpakarga si Ella kay Bongbong.

Ella: Daddy, puwede mamaya kana umuwi?

Bongbong: Why?

Ella: Ihhh basta *Hug Bongbong*

Sara: Ella, gabi na.

Bongbong: No It's okay.

Pia: Okay, let's go na.

Bumalik na kami sa kung saan nakapwesto sina Bongbong kanina.

Pia: Hey Old man and Little Pia let's go na. By the way give me that iPad.

Cynthia: Same to you Ms. De leon.

Sabay nilang inabot ang iPad sa mga nanay nila. Pagkatapos nun ay hinatid ko na sila sa labas.

Sara: Mag-ingat kayo.

Pia: Sige, bye na *Beso*

Cynthia: Bye *Beso*

Pagkaalis nila ay bumalik na kami sa loob. Nagpaiwan si Aimee sa Salas. Pumunta na kami sa kwarto. Dumeretso na sa kama ang kambal at mabilis ngang nakatulog si Rafa.

Nakaupo ako sa tabi ni Rafa habang nakasandal ang aking katawan sa headboard, ganoon rin Bongbong. Hinihimas niya ang ulo ni Ella, ganoon kasi ang ginagawa ko simula nung dumating kami dito sa manila.

Bongbong: Sleep na Ella.

Tumango siya tsaka niyakap si Bongbong.

Bongbong: Ano mga pinag-usapan niyo kanina?

Sara: Hmmm mga nangyari sa loob ng limang taon.

Bongbong: Oh okay.....Sara?

Sara: Hmmm

Bongbong: If I told you right away na may taning na ang buhay ng asawa ko, hindi kaba aalis noon?

Sara: Aalis parin

Bongbong: Why? Because of mom ba?

Hindi ako agad nagsalita, napayuko ako.

Bongbong: Sorry for that question.

Sara: Hindi, okay lang.

Natahimik kami saglit.

Bongbong: I think mahimbing na ang tulog niya. Kailangan na naming umuwi.

Dahan-dahan niyang tinanggal ang pagkakayakap ni Ella at dahan-dahan ulit na tumayo. Inayos niya pagkakakumot kay Ella.

Sara: Hatid ko na kayo sa labas.

Bongbong: Okay

Lumabas na kami at bumaba na, pagbaba namin nakatulog na si Aimee sa sofa kaya ginising siya ni Bongbong. Pagkagising niya kay Aimee ay lumabas na kami, dumeretso nang pumasok si Aimee sa kotse at natulog ulit.

Sara: Mag-ingat kayo.

Bongbong: We will *Smiled*

Sara: Sige na.

Bongbong: Sara

Sara: Bakit?

Lumapit siya sa akin tsaka pinulupot ang kamay niya sa bewang ko.

Bongbong: Permission to kiss your kissable lips?

Sara: Bo-----

Hindi ko na naituloy ang sasabihin ng tuluyan nga niya akong halikan, pagkatapos nun ay nagtama aming noon at kapwa kaming naghahabol ng hininga.

Bongbong: I love you

Sara: I love you too

Hinalikan niya ako ulit sa labi pero mabilis lang.

Sara: Sige na, mag-ingat kayo. Ingat sa pagmamaneho ha, bye.

Bongbong: Bye *Smiled*

Pumasok na siya sa kotse tsaka pinaandar na ito at umalis na sila. Ako naman ay bumalik na sa loob at dumeretso sa kwarto.

Pagkapasok ko, naisandal ko ang likod ko sa pinto. Hinawakan ko ang labi ko, ramdam ko parin ang halik niya.

Hindi ko alam na yung halik niyang iyon ay huling halik na pala niya sa akin.

End of Chapter.

Goodnight Everyone
Sweetdreams🌃
❤💚✌👊