Hiding the Twins of Ferdinand Marcos Jr.

Chapter 64

*1 month passed*

Sara's POV

Isang buwan ang lumipas nung mangyari iyon, nakulong si Elvis. Nagpositibo siya sa drug test at napag-alaman namin na nakainom siya nung pumunta siya dito sa bahay. Hindi narin nagreklamo ang magulang ni elvis dahil ilang beses narin nilang nahuhuli na gumagamit  nang droga ang anak nila, nasampahan siya ng patong-patong na kaso. Nandito ako ngayon sa hardin, iniisip ko ang sinabi ni kuya.

********************************

Flashback

Nasa hardin ako ngayon, hindi parin ako makapaniwala na magagawa iyon ni Elvis. Biglang may tumabi sa akin, si kuya. Tumawag kasi ang girlfriend mula sa manila at katatapos niya lang kausapin ang ito.

Pulong: Naghunahuna ka pa ba sa nahitabo? (Iniisip mo parin yung nangyari?)

Sara: Dili gyud ko makatuo nga mahimo kana ni Elvis, igsuon. (Hindi lang talaga ako makapaniwala na magagawa iyon ni Elvis, kuya.)

Pulong: Ayawg kabalaka ana, naa na nimo ang hustisya, di ba? (Huwag mo ng alalahanin iyon, nakuha mo naman na ang hustisya diba?)

Sara: Dili lang gyud nako malikayan nga makahuna-huna ana igsuon, what if dili ka makauli dayon? edi gipadayon iyang balak nako. (Hindi ko lang talaga maiwasang isipin iyon kuya, paano kung hindi kayo umuwi agad? edi natuloy ang balak niya sa akin) *quite crying*

Pulong: Maayo kay mamauli ta dayon, sa giingon ko nimo kaniadto nga wa koy salig anang tawhana. Unya mao na gyud ang pag-abot ni Baste. Kon wala pa ko kapugong ni baste sa pagsumbag kang Elvis, hayan napatay ko na ang maong tawo. (Buti nga umuwi kami kaagad, gaya nga ng sabi ko noon sayo wala akong tiwala sa lalaking iyon. Tapos iyon sakto naman ng dumating sina Baste. Kung hindi pa ako pinigilan ni baste na pagsusuntukin si Elvis, baka napatay ko yung lalaking iyon.)

Sara: Salamat kuya, salamat. *Hug pulong while crying*

Pulong: Ayawg pasalamat, obligasyon nako para okay ra ang paghilak. (Huwag kang magpasalamat, obligasyon ko iyon kaya tama na ang iyak.)

Humiwalay kami sa yakapan.

Pulong: Nagstorya mi ni Lily. Adto ko sa manila, muadto ka? (May napag-usapan kami ni lily. Pupunta ako ng manila, sasama ba kayo?)

Sara: Ha? unsa may atong buhaton didto? (Ha? ano namang gagawin namin doon?)

Pulong: Ang kaluha nakadungog kanamo nga nag-istoryahanay. (Narinig nung kambal yung usapan namin)

Sara: Ha? kuya naman

Pulong: Oh dili nako sala, kahibaw ko nga naay malaria imong mga anak. (Oh hindi ko na kasalanan iyon, malay ko bang may pagkamarites ang mga anak mo.)

Magsasalita pa sana ako ng tumakbo palapit sa akin ang kambal tsaka ako niyakap.

Rafa & Ella: Mommy, let's go with tito to manila please.

Nang marinig ko iyon, hindi agad ako nakapagsalita. Para akong naging sirang plaka.

End of Flashback

********************************

Iniisip ko kung sasama ba kami nang kambal sa manila at nakapagdesisyon na nga ako.

Pulong: Nakahimo ba kana ug desisyon? (Nakapagdesisyon kana?)

Sara: Oo kuya

Pulong: Unsa (Ano)

Sara: Ang kambal muadto sa manila (Sasama kami nang kambal sa manila)

Pulong: Tinuod? (Talaga?)

Sara: Oo kuya, pero mahadlok ko kuya, what if magkita ta balik. (pero natatakot ako kuya,  paano kung magkita kami ulit.)

Pulong: Kung magpakita ka niya. (Kung magpapakita ka sa kaniya.)

Magsasalita pa sana ako ng tumakbo palapit ang kambal tsaka ako niyakap.

Rafa: Mommy, are we going to Manila with Tito?

Tumingin naman ako kay kuya, tumango naman siya.

Sara: O-oo mga anak, sasama tayo manila.

Rafa: Yehey, you heard that ella, we're going to manila *Jumping for joy*

Rafa & Ella: Yehey, thank you mommy, I love you. *Hug Sara*

Sara: I love you too mga anak.

Pagkatapos nun bumalik na sila sa loob. Bumalik na din si kuya sa loob, napasinghap nalang ako. "Sana tama ang desisyon mo Sara, sana" sabi ko sa akin isip.

End of Chapter.

Good Morning Everyone
❤💚✌👊