Chapter 41

734 41 11
                                    

Sara's POV

Linggo ngayon, rest day. Nagising ako ng alas otso ng umga, grabe napasarap tulog ko. Pagkatapos kung maghilamos ay bumalik ako sa kama. Kinuha ko ang phone ko tsaka sinubukang tawagan ang numero ni kuya at yun nga sinagot niya. Pinalitan ko na kasi yung dati kong sim.

*On call*

Sara: K-kuya

Pulong: S-sara, ikaw ba ito.

Sara: Oo kuya

Pulong: Diyos ko sarado ka, nganong karon ka lang nanawag? kabalo ka nabalaka kaayo mi nimo labi na si mama. (Diyos ko ka sara, bakit ngayon ka lang tumawag? alam mo bang alalang-alala kami sayo lalo na si nanay) *Angry*

Sara: Sorry kuya, dili ko gusto nga mabalaka ka, labi na si mama. (Pasensiya na kuya, hindi ko naman ginusto na mag-alala kayo lalo na si nanay)

Pulong: Asa man ka nag suot didto sa manila gi ingnan tika tawagan tika pag abot nimo pero nganong di man ka mutawag. (Saan kaba nagsusuot diyan sa Manila diba sabi namin na tawagan mo kami kapag nakarating kana diyan pero ano dika tumawag)

Sara: Kuya sorry, I know nasayop ko, sorry gyud kuya. (Kuya sorry, alam kong mali ako, pasensiya talaga kuya)

Pulong: Oh siya sige, dili namo malikayan nga mabalaka, labi na kay unom na ka buwan nga wala mi kontak nimo (hindi naman namin maiiwasang mag-alala lalo na't anim na buwan na wala kaming kontak sa iyo)

Sara: Sorry talaga kuya, Ahmmm naa si mama ug kinamanghuran? (andiyan ba si mama at bunso?)

Pulong: Dili, namalit sila. Naa koy giadtoan nga importante so wa ko nikuyog niya. (Wala, namalengke sila. May pinuntahan kasi akong importante kaya hindi ako nakasama)

Sara: Ah mao ba kuya, sige kuya ingna lang ko nga tawagan ko ug ayaw kog kabalaka. Naa koy stable nga trabaho diri sa manila. (Ah ganon ba kuya, sige kuya pasabi nalang tumawag ako at pasabi na rin huwag mag-alala. May stable na akong trabaho dito sa manila)

Pulong: Unsay trabaho nimo didto sa manila? (Anong nakuha mong trabaho diyan sa manila?)

Sara: Ahmm Secretary sa usa ka company kuya, 100 thousand a month. (Sekretarya sa isang kumpanya kuya, 100 libo sa isang buwan)

Pulong: Wow dako ha (laki ha)

Sara: Oh sige kuya, ingna lang sila mama ug manghud sa akong gisulti. (Oh sige na kuya, pasabi nalang kina nanay at bunso yung sinabi ko)

Pulong: Sige pag amping diha basta naa kay problema tawagi ko. (Sige, mag-ingat ka diyan, basta pag may problema tawagan mo ako ha)

Sara: Oo kuya sige amping ka dinha bye. (Oo kuya, sige na, ingat din kayo diyan, bye)

Pulong: Bye.

*Call ended*

Pagkatapos naming mag-usap ni kuya ay lumabas na ako ng kwarto. Pumunta ako sa kusina at nagtingin ng umagahan. May nakita akong hotdog at itlog. Pagtapos ko iluto iyon ay nagsangag na ako ng kanin. Pagkatapos ko ring kumain ay hinugasan ko na ang pinaghugasan ko. Bumalik na ako sa kwarto at dumeretso sa C.R para maligo. Pagkatapos ko maligo ay nagbihis na ako. Ang suot ay black na pantalon at T-shirt na green na may tatak. Naisipan ko nalang magmall kesa naman magmukmuk lang. Lumabas na ako ng condo at pumara ng taxi. Pagkalipas lang ng 30 minuto ay nasa mall na ako.

Sara: Manong ito po.

Driver: Salamat po.

Bumaba na ako ng taxi, dumeretso muna ako sa bank machine para mag withdraw. Oo, sa ATM napupunta ang sweldo ko, ako at si Bongbong lang ang nakakaalam ng pin code. Pagkatapos ko mag withdraw ay pumasok na ako sa mall. Nagtingin-tingin ako ng mga damit pang opisina, meron akong nakitang magaganda kaya kinuha ko na. Habang naglalakad ako ay may nakabangga akong lalaki, ibinaba niya konti sa kanyang mukha ang kanyang sumbrero kaya diko masyaso kita.

Hiding the Twins of Ferdinand Marcos Jr.Where stories live. Discover now