Hiding the Twins of Ferdinand Marcos Jr.

Chapter 07

*Davao City*

Sara's POV

Sabado ngayon, tinawagan ko na si Stella na sasama ako sa kanya sa Manila. Andito ako ngayon sa hardin nagmumuni-muni nagulat ako nang may magsalita, si kuya Paolo (Pulong) at Sebastian (Baste) pala.

Pulong: Morag lawom ang imong gihunahuna ah (Mukhang malalim ang iniisip mo ah) *Once sitting on it*

Baste: Oo ate, murag lalim, unsa kalawom? (Oo nga ate, parang malalim nga, gaano kalalim na ba yan?) *Also sit and laugh softly at the same time*

Sara: Baste gyud ka (Ikaw talaga baste)

Pulong: Morag duna kay isulti kanamo (Mukhang may gusto kang sabihin sa amin)

Sara: Ha?

Baste: Sus, nagmata pa akong ate, ingna ko (Sus, maangmaangan pa si ate, sabihin mo na)

Sara: *Breathe deeply* Oo na ito na. Gi convince ko ni Stella nga muuban ko niya sa manila. Wala gyud siya madawat sama nako, musunod lang daw siya sa iyang parents sa America (Si Stella kasi kinumbinsi niya ako na sumama sa kanya sa manila. Total hindi rin siya natanggap na kagaya ko, susunod nalang daw siya sa magulang niya sa America)

Pulong: Tapos? Ingna ug oo? (Pumayag ka?)

Sara: Oo

Pulong: Sigurado ka nga naa si Sara? I know naa kay daghang naghulat nga trabaho didto sara pero dili ingon ana ka paspas nga makit-an nimo (Sigurado kaba diyan Sara? Alam kong maraming naghihintay na trabaho doon sara pero hindi ganon kabilis na makakahanap ka)

Sara: I know kuya, try lang nako (Alam ko naman kuya, susubukan ko lang naman eh)

Pulong: Sige, bisag unsa man na imong desisyon suportahan ka namo (Sige, ano man iyan naging desisyon mo susuportahan ka namin)

Sara: Salamat kuya ug kamanghuran (Salamat kuya at bunso) *Hug them at the same time*

Pulong: Pero sara ha, pag uli nimo diri dapat bakante gihapon ka ha (Pero sara ha, pag bumalik ka dito dapat wala pang laman iyang tyan mo ha)

Sara: Kuya naman eh

Baste: Oo ate basin pag uli nimo naa tay pagumangkon (Oo nga ate, baka pag uwi mo dito may pamangkin na kami)

Sara: Heck, unsa imong giingon, mangita kog trabaho didto, dili asawa (Ano ba, kung anu-ano pinagsasabi niyo, trabaho ang hahanapin ko doon hindi asawa)

Pulong & Baste: *Laugh*

Pulong: By the way, giingnan na ba nimo si mama? (Siya nga pala, nasabi mo na ba kay nanay?)

Sara: Oo, kagabii (Oo, kagabi pa)

Pulong: Buti naman.

Sara: By the way, naa pa koy pito ka adlaw diri sa Davao. Gusto ba nimo nga mangadto ta sa simbahan ugma unya manglakaw? Total week ugma, kuyog ta ni mama (Siya nga pala, may pitong araw pa ako dito sa Davao. Simba tayo bukas tapos pasyal na din tayo gusto niyo? Total linggo naman bukas isama natin si nanay)

Baste: Syempre ate, naa pud mi family bonding (Syempre ate, family bonding narin natin iyon)

Pulong: Sige, dad-on nako akong camera para idugang sa among photo album (Sige, idadala ko yung camera ko para madagdagan naman yung photo album natin)

Nagkatitigan naman kami ni baste at pasimpleng tumawa.

Pulong: Oh ngano? (Oh bakit?)

Baste: Eh kuya kabalo ka ana (Eh kuya alam mo na iyon) *Laugh*

Pulong: Unsa ni? (Ano nga?)

Baste & Sara: Libre mi ugma (Libre mo kami bukas)

Pulong: Ay, mao ra na, oh sige basta wala kay paliton (Hay naku, yun lang naman pala eh, oh sige basta wag pabili ng pabili ha)

Baste & Sara: Oo! salamat kuya (Yes! salamat kuya)

Nagpatuloy lang kami sa pag-uusap, hindi namin namalayan ang oras. Tinignan ko nag cellphone ko at pasado alas nuebe na pala. Pumunta naman sa amin si Nanay na may dalang meryenda kaya umupo na rin siya at sabay-sabay na kaming nagmeryenda.

End of Chapter.