Hiding the Twins of Ferdinand Marcos Jr.

Chapter 18

Sara's POV

Nagising ako dahil naramdaman kong nakahiga ako sa malambot na bagay. Tinignan ko ito at nasa kama ako, napabalikwas naman ako ng bangon at medyo nahilo. Tinignan ko din ang aking kasuotan, iba narin ito. Ang naaalala ko lang ay nasa tulay ako at balak tumalon. Tinignan ko ang paligid, nasa isang kwarto ako. "Nasaan ako, anong lugar to?", tanong ko sa aking isip. Nagulat naman ako ng biglang may pumasok na babae, maganda ito medyo panlalaki ang gupit at may kulay gray ang buhok. May dala siyang pagkain at inilapag niya ito sa maliit na mesa dito sa tabi ng kama.

Irene: You're awake. *Sit on the bed*

Sara: N-nasaan po ako? Anong lugar po ito? K-kinidnap mo po ba ako? *Fearful and curious*

Irene: No, we did not kidnap you. You are here now in my sister's condo unit. In fact, we saved you from your attempted suicide on the bridge last night. You don't remember?

Sara: Po? Kung ganoon po. Pasensiya na po kung naabala ko kayo. Pasensiya na po talaga, aalis na po ako. *Tried to get out of bed*

Irene: No, you're here first. You should rest. You had a fever last night so you might feel better and eat breakfast before you take the medicine.

Sara: S-salamat po.

Irene: You're welcome *quite smiled*

Iginaya ko na ang aking sarili sa pagkain, habang kumakain ako, natingin lang siya sa akin.  Nagulat naman ako ng may pumasok na namang babae, ate niya ata. Kaya napatigil ako sa pagkain.

Imee: Irene ang tagal mo nam---- Oh You're awake Miss.

Irene: Yes ate, she's awake na kaya natagalan akong lumabas.

Sara: I-ikaw po ba may-ari nito? Pasensiya na po sa abala.

Imee: Yes, It's okay lang naman.

Sara: S-salamat po.

Itinuloy ko na ang pagkain at pagkatapos ay uminom na ako ng gamot. Kinuha na nung irene ang pinagkainan ko at lumabas na ng kwarto. Kami nalang ng ate niya ang nandito sa kwarto.

Imee: So what's your name?

Sara: Sara po

Imee: Sara? *Asking he said*

Sara: Duterte po.

Imee: Oh okay, drop the "po" nalang ok? I'm not too old yet *laughs a bit * By the way I'm Imee Marcos Manotoc then yung kausap mo kanina ay kapatid ko. She's Irene Marcos Araneta. *Smiled*

Sara: Salamat po talaga sa pagpapatuloy sa akin dito.

Imee: Walang anuman, By the way Can I ask?

Sara: A-ano po yun?

Imee: Why did you attempt suicide?

Sara: Diko rin alam eh, sa dami siguro ng iniisip ko kaya nagawa ko iyon.

Imee: Like what?

Sara: N-napalayas kasi ako sa inuupahan ko tapos dumagdag pa yung pagkawala ng trabaho ko.

Imee: What? Napalayas ka? Kaya pala ang gulo ng mga gamit mo. Siya nga pala chinarge ko phone mo pakigtignan nalang.

Sara: S-sige.

Imee: Paano ba yan wala kang matutuluyan, dumito ka muna, ok?

Sara: Ha? Hindi na nakakahiya naman, tinulungan niyo na nga ako eh.

Imee: No, sa ayaw at gusto mo dumito ko muna. Wag kang mag-alala sa pagkain, marami sa kusina *laughs a bit*

Sara: S-sige

Imee: Sige na magpahinga ka muna, palakas ka ha then tutulungan ka namin hanapan ng trabaho mo ok? *Stood up*

Sara: S-sige, salamat ulit.

Lumabas na siya ng kwarto at ako naman ay mag-isa na kwarto. Hindi ko mawari na may mga taong pa palang sobrang matulungin at mabait. Sana marami pa silang matulungan na kagaya ko, hindi lang sa kagaya kundi sa mga nangangailangan ng tulong.

End of Chapter.

_________________________________________
Good Night Everyone
Sweet Dreams
✌👊❤💚