Hiding the Twins of Ferdinand Marcos Jr.

Chapter 66

Sara's POV

Ngayon ang alis namin papuntang Manila nakaimpake narin kami ng mga gamit namin. Nai-paalam ko narin nakaraang araw ang kambal sa paaralan.

Elizabeth: Pag-amping mga anak. (Mag-ingat kayo mga anak)

Pulong: Opo nay

Elizabeth: Mga apo huwag pasaway ha.

Rafa & Ella: Opo lola.

Elizabeth: Sige na, baste hatid mo na sila.

Baste: Opo nay.

Isinakay na namin ang mga bagahe tsaka sumakay narin. Pagkalipas ng 1 oras ay nakarating na kami sa airport.

Baste: Pag-amping igsuon (Ingat kayo kuya)

Pulong: Oo, mag-ingat din kayo ni nanay.

Sara: Mga anak paalam na kayo kay tito baste.

Lumapit naman sila agad kay Baste tsaka hinalikan sa pisngi. Bago kami pumasok ay kumaway muna kami kay baste, kumaway din siya pabalik. Pumasok na kami sa loob ng Airport.

*After 2 hours*

Alas otso na ng umaga nang makasakay kami ng eroplano, kinakabahan din ang kambal kasi first time nilang makasakay ng ganito, ganoon din pala ako noon.

Sara: Huwag kayong kabahan mga anak, andito si mommy.

Nakayakap lang sila sa akin, hanggang tuluyang ng umalis ng davao ang sakay namin.

*After 1 hour & 55 minutes*

*Manila*

Nakarating na kami ng Manila. Napasinghap ako ng makalabas kami ng airport. "Maligayang pagbabalik Sara", sabi ko sa aking isip. Nagulat naman ako ng may tumawag kay kuya mula sa malayo.

Lily: Paolo love.

Agad lumapit si ate lily sa amin, nagyakapan naman sila. Pagkatapos nun ay tumingin siya sa amin.

Lily: Hai, Sara right?

Sara: Oo

Lily: And that 2 children?

Sara: Mga anak ko

Lily: Oh okay, let's go na.

Pumunta na kami kung saan nakaparking ang sasakyan ni Ate lily. Habang nasa daan kami...

Lily: Huwag kang mahiya sa akin Sara, okay?

Sara: Ha? O-oo.

Lily: By the way, what is their name?

Sara: Rafa at Ella, kambal.

Lily: Wow, ang swerte mo naman. Hindi na masyado matatahimik sa bahay kasi may mga bata na.

Pulong: Bakit love, diba sabi mo may mga kasama kayong bata sa bahay niyo.

Lily: Noon yon love pero ngayon wala na. Nagbukod na kasi ng bahay ang kapatid ko kaya yun.

Hindi na kami umimik ni kuya, tinignan ko ang kambal nakatulog na pala sila. Pagkalipas ng 2 oras kalahati ay nakarating na kami, pumasok ang sinasakyan namin sa isang subdivision, hanggang ipinasok ni Ate Lily ang sasakyan sa garage nila.

Lily: We're here.

Gigisigin ko na sana ang kambal pero pinigilan ako ni kuya. Una na siyang bumaba tsaka binuksan ang isa sa pinto ng backseat at binuhat niya si Rafa, binuhat ko rin si Ella. Sinundan lang namin si ate lily, 2 stories ang bahay nila. Hanggang sa pumasok kami sa isang kwarto, malawak ito guest room ata. Inihiga namin ang kambal tsaka inayos ng higa nila. Bumalik kami sa ibaba para kunin ang mga bagahe namin. Pagkatapos nun ay inayos ko ang mga ito. Pumasok naman si ate lily dito sa kwarto.

Lily: Sara kain na tayo, It's late of the afternoon.

Sara: Ahmmm puwede mamaya na, hintayin ko lang magising ang mga anak ko.

Lily: O-okay.

Akala ko lalabas na siya pero bigla din siyang umupo sa kama.

Lily: They are beautiful and handsome.

Tinitigan niya ang kambal tsaka hinawi ang buhok na nakaharang sa mukha ni Ella.

Sara: B-bakit?

Lily: Parang may kamukha siya.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

Lily: She looks like the son of my mommy's friend.

Bumilis ang paghinga ko pero hindi ko masyadong pinahalata.

Lily:  Are you okay?

Sara: Ha? O-oo.

Lily: Sige na, sunod nalang kayo kapag. *Stood up*

Sara: S-sige.

Lumabas na siya ng kwarto, hindi mawala-wala sa isip ko ang sinabi niya.

She looks like the son of my mommy's friend.

She looks like the son of my mommy's friend.

She looks like the son of my mommy's friend.

Nakatingin lang ako sa kambal, "Sana hindi, sana hindi, sana hindi", sabi ko sa isip ko.

End of Chapter.

Goodnight Everyone
Sweet dreams🌃
❤💚✌👊