Hiding the Twins of Ferdinand Marcos Jr.

Chapter 77

Sara's POV

Maaga akong nagising ngayon dahil may pupuntahan daw kami ni Bongbong. Kumuha na ako ng susuotin ko tsaka pumunta na sa bathroom. Pagkatapos ko maligo at magbihis ay lumabas na ako sakto naman na gising na ang kambal. Lumapit naman ako sa kanila tsaka hinalikan sa pisngi.

Sara: Good Morning *kissed the twins on the cheek*

Rafa & Ella: Good Morning too mommy.

Rafa: Where did you go last night mommy? You said you would just go to the comfort room but you never came back. *Sad face*

Ella: Yes mommy, you left us there. *Sad face*

Sara: Ahmmm m-may naging kaibigan kasi si mommy doon mga anak then nagkwentuhan kami. T-tapos yun nga mga anak hindi ko na namalayan yung oras kaya ayun nalimutan ko.

Rafa: Ah Okay mommy.

Sara: Oh siya, halika na wash na kayo.

Iginaya ko naman sila sa bathroom tsaka agad silang naghilamos. Lumabas na kami ng bathroom at pinalitan ko na sila ng damit. Bumaba narin kami para makapag-almusal.

Rafa & Ella: Good Morning *Happily said*

Pulong, Lily, Marga & Anthon: Magandang Umaga, Good Morning.

Margarette: Upo na kayo. *Smiled*

Agad umupo ang kambal at tinabihan ko naman sila. Pagkatapos naming kumain umalis na kami sa kusina. Kinuha naman nung kambal ang mga laruan nila at naglaro sa salas. Sina tita Margarette at tito Anthony ay nagdidilig nang halaman. Si ate lily naman ay pumunta sa kwarto dahil may aasikasuhin daw. Habang kami naman ni kuya ay nandito sa hardin. Nag-uusap kami habang pinapanood yung nagdidilig ng mga halaman.

Pulong: Siya ba ang ama?

Napatingin ako sa kaniya pero iniwas ko din agad.

Sara: O-oo kuya.

Napasinghap siya at idiniin ang pagkakasandal ng likod niya sa upuan.

Pulong: Sinabi mo ba?

Sara: H-hindi.....N-natatakot akong sabihin sa kaniya kuya, paano kung malaman niya tapos kunin niya sa akin yung mga anak ko, hindi ko kakayanin kuya. *quite tearful*

Pulong: Sara, Oo alam natin mahirap yan pero kailangan din nung kambal ang kalinga ng isang ama....Oo inaamin ko, galit ako sa lalaking iyon pero Sara huwag mong ipagkait ang ama nila.

Sara: Natatakot talaga ako kuya.

Pulong: Ginusto mo yan at kung dumating man ang araw na malaman niya dapat handa ka sa mangyayari......Matutulungan naman kita pero sa tamang paraan nga lang.

Sara: Sasabihin mo sa kaniya? Please kuya wag, gusto mo bang makuha niya ang mga pamangkin mo?

Pulong: Syempre hindi, kung tutuusin ikaw dapat ikaw mismo magsabi sa kaniya. Ayokong pinangungunahanan ka kapag mga anak mo na ang pina-uusapan.

Napatingin ako sa kaniya.

Sara: S-salamat kuya, salamat. *quite tearful*

Natigil kami sa pag-uusap ng may humintong sasakyan at bumusina sa harap ng bahay.

Pulong: Siya na yan, Goodluck. *Smiled*

Tumayo na kami tsaka pumasok sa loob, sinalubong naman ako nung kambal at niyakap nila ako.

Rafa: Mommy, are you leaving?

Sara: Ahmmm Oo anak may pupuntahan lang ang mommy anak kasama ang kaibigan ko.