That vomit took my strength away. Alam kong nagsusuka talaga ang mga buntis pero hindi ko naman alam na ganito pala kahirap. How does it feel that someone is supporting you while you’re vomiting? Sa mga nababasa ko at napapanood, parang ang sarap sa pakiramdam na nasa tabi mo ang partner mo habang naka-alalay sayo.

Kaso para sa akin mukhang imposible dahil iba ang inaalalayan niya. Ibang babae ang sinasamahan niya.

“Calm down, Coleen. Remember no stress sabi ng doktor ‘di ba? Alalahanin mo ang baby mo.” Paalala ko sa sarili habang humihinga ng malalim.

After I calmed down, I started preparing different food. Nag-spray pa ako ng pabango sa paligid para lang mawala ang amoy ng bawang. Eggs, bacon at hotdog nalang ang niluto ko at hindi na nag fried rice.

Nakakain naman ako ng maayos pero may iisang pagkain lang talaga akong hinahanap. I’m craving for something and that’s an ice cream. Kaso walang ice cream sa fridge kaya bibili nalang siguro ako mamaya pag-uwi ko galing sa hospital.

I checked my phone if I got some message from him but I just got disappointed. Bukod sa mga kaibigan ko na kino-congratulate ako, wala na akong ibang mensahe na natanggap.

“Stop dreaming, Coleen. He’s with someone right now.” I chuckled bitterly.

Napailing ako sa sarili at bumalik sa kuwarto para magpahinga. Kahit wala naman akong masyadong ginawa para mapagod, ‘yon talaga ang nararamdaman ko. Maybe because I’m pregnant? Ganito ba talaga?

I lay on my bed and sighed heavily. Napahawak ako sa tiyan ko at masuyo itong hinaplos. I know starting right now, it will be hard for me to handle things because I’m pregnant. Pero kung p’wedeng umiwas, iiwas at iiwas talaga ako dahil ayokong mapahamak ang anak ko. Gusto kong masilayan nito ang mundo.

I closed my eyes to get some sleep but then, I heard an engine coming from the garage. Hindi ako umalis sa puwesto ko kahit alam kong nandito siya. Parang bumalik lang ‘yong sakit kanina na kinimkim ko. I want to talk to him but at the same time I don’t want to because it hurts me. Just by seeing him, it pained me.

Hanggang kailan ba ako magpapanggap na maayos ako?

I heard the door of my room opened. But still, my eyes are close and I don’t intend to look at him. Pati mata ko napapagod rin.

“Sweetheart..” he whispered as I felt him sat at the side of the bed.

Pinigilan ko ang sarili na h’wag gumalaw nang maramdaman ko ang marahan niyang paghaplos sa buhok ko.

“I’m very sorry if I hurt you last night. I’m sorry if I leave you. I’m sorry if I can’t tell you the reasons.”

You don’t need to tell me. I already know everything.

He kissed my forehead. “Pasensya na kung ganito nalang ako palagi. I just got too busy. It’s too complicated right now and I can’t tell it to you. I’m afraid you’ll leave me, sweetie. I’m very sorry.” He sighed as I felt him kiss my lips. “rest well, sweetheart. I know you’re tired.”

He stayed there for a while before he finally leave. Doon lang ako nagmulat at umayos ng upo habang blankong nakatitig sa pinto.

Did I just got confirmed everything that I needed to know? Dahil parang ‘yon ang ibig niyang sabihin. He’s sorry because he cheated? Hindi ko na talaga alam ang gagawin.

SOLD TO THE BILLIONAIREWhere stories live. Discover now