SOLD TO THE BILLIONAIRE

CHAPTER 15

Chapter 15

Since when was the last time I felt something warm like this? Something spectacular that I can't explain but I loved it. I love this feeling lingering in my heart. Should I risk it? Or let it be just the way it is? Kaya ko bang pigilan? Kung oo, hanggang kailan? Hindi ba ako susuko?

Malalim akong napabuntong hininga habang hinahaplos ang buhok ni Casper na mahimbing na natutulog sa malapad na kama. Kanina pa siya nakatulog nang makauwi kami at hinayaan ko lang ito dahil alam kong pagod siya galing sa Japan.

It was all written on his face.

Wala kaming imikan kanina. Hinayaan niya lang ako at hindi inungkat ang nangyari sa bar. I don't really know his reasons and he didn't tell me either. Napapansin ko na panay ang sulyap niya sa 'kin kanina pero hindi naman nagsasalita. Sa halip ay nag-iiwas lang ng tingin at napapanguso minsan. 

Sa huli, nakatulog siya nang mahimbing nang puntahan ko siya dito para sana pakainin. He really looks very tired and I ended up hugging him. At ngayon, siya na ang nakayakap sa akin at sinusuklay ko ang kanyang buhok gamit ang daliri ko habang pinapanood siya.

Sobrang amo ng mukha niya sa'tuwing natutulog ngunit kapag gising, kung ano-anong kahalayan na lang ang naiisip. His pointed nose were on the way and he looks very handsome at that. His luscious lips were parted and damn it, I want to kiss him.

Nahawaan na ba niya ako ng kahalayan para isipin ko ang gano'n?

Napailing ako at nagpatuloy sa pagsuklay sa kanyang buhok at ipinikit ang mga mata para sana matulog nang maramdaman kong gumalaw siya. I watched him closely and stopped brushing his hair. Nagmulat siya at unang nagtama ang aming mata kaya napangiti ako at hinaplos ang kanyang noo.

"How's your sleep?" I asked solemnly.

Nakatitig lang siya sa akin at hindi nagsalita ngunit pansin ko ang kagustuhan niyang magsalita. Is he shy? O baka naman ayaw niya akong kausapin dahil sa nangyari?

"Casper—"

"I'm sorry." He cut me off and hug me tightly that it shock me. "I was an idiot for letting my emotion controlled me. I can't stop my self. I saw nothing when he touched you, Coleen. I don't want it. Ayokong hinahawakan ka ng iba." His hug at me tighten.

Nakagat ko ang pang-ibabang labi at hinaplos ang kanyang likod para pakalmahin siya dahil nahihimigan ko sa kanyang boses na hindi parin siya nakalimot sa nangyari kanina.

Ayokong maging ganito si Casper. Ayokong makapanakit siya ng ibang tao nang dahil sa akin. Ayokong ulitin niya ang ginawa niya kanina dahil baka mapahamak pa siya. 

"Ayos lang. Ang importante hindi ka nasaktan." Sambit ko at pinatakan ng halik ang kanyang noo. "pero hindi ko kukunsintihin ang ginawa mo dahil mali 'yon. Luffy didn't do anything wrong—"

"So his name is Luffy."

"Shut up, will you?" Mahinang pinitik ko ang kanyang tainga kaya sinamaan niya ako ng tingin pero inirapan ko lang siya. "makinig ka nga muna kasi, h'wag kang sumabat."

He pouted and nuzzled on the hollow of my neck. "I'll listen. Just keep talking."

I smiled inwardly as I kissed his head.

"Ganito kasi 'yon, alam mo naman siguro na hindi talaga tama ang ginawa mo, 'di ba? Hindi ko rin 'yong gusto dahil alam kong wala namang ginawa sa akin si Luffy. He just massage my foot because it hurts." I sighed. "ngayon sabihin mo sa akin, Casper. Bakit ka ba galit na galit at umabot ka sa puntong sinapak mo na siya?"

Humigpit ang yakap niya sa akin at ramdam na ramdam ko tuloy ang mainit niyang hininga na tumatama sa leeg ko. It sent something inside me and I don't know what it is. Nakakakiliti.