Chasing Flare (GirlxGirl) (ProfessorxStudent)

Kabanata 43

Flare

I decided to stop our training when it started to rain and will just continue it tomorrow. Dinismiss ko na din silang lahat at ako naman ngayon ay papunta na ng teacher's office para maligo muna at makapag bihis bago umuwi.

Malakas pa din ang ulan pagdating ko ng parking lot at kung minamalas ka nga naman talaga ay na flat pa ang gulong. Nakapag tataka lang at maayos naman ito kanina pero bakit biglang na flat? I groaned feeling frustrated dahil uwing-uwi na talaga ako. I am tired and ready to lie down in my bed.

Pumasok ako ng sasakyan ko at napabuga ng hangin dahil sa inis. Now, how can I go home kung flat ang tire ko at umuulan pa?

I flinched when my phone vibrated. Kinuha ko ito sa loob ng bag ko and I smiled widely when I saw the message that I receieved.

"I'm home. :)"

Since I have no other choice, I replied and asked if she can pick me up and I'll just explain later what happened. She said okay at lumabas na ako ng kotse para pumunta ng gate at doon na lang sya hihintayin.

Habang nakatayo sa gilid ng post ni manong guard ay napakunot-noo ako nang may humintong hindi pamilyar na sasakyan sa harap ko. Bumaba ang window nito at iniluwa ang mukha ni Miss Zabuel.

"What are you doing here, Professor? Where's your car?"

Lumapit ako sa bintana at pinatong ang kamay sa bubong ng kotse nito at yumuko ng bahagya. "Na flat po ang sasakyan ko, Miss Three. Uwi na po kayo?"

Tumango ito. "Yes. Hop in, hatid na kita sa inyo." I don't know if I'm just hallucinating but I think I saw hope in her eyes.

I bit my lip and scratched the back of my head. "I'm sorry, Ma'am, but I can't. Hinihintay ko na lang po kasi yung sundo ko eh."

Laglag ang balikat nito at matiim na tumitig sa akin na ikinailang ko, kung kaya umiwas ako ng tingin dito at aksidenteng napadako ang aking mga mata sa kamay nitong nakahawak sa manibela. My brows creased when I couldn't see her wedding ring on her finger.

"Where's your ring?" I blurted out unexpectedly na ikinasalubong ng mga kilay nito at napasulyap sa kanyang mga kamay.

"I....I mean, nevermind, Ma'am." gusto kong sampalin ang sarili ko dahil hindi ko na naman napigilan ang bibig ko sa pagtatanong dito. But really, bakit hindi nya na suot ang singsing nya?

My head looked up when I saw a familiar car approaching our side and I looked back at Miss Zabuel to bid my good bye.

"Uhm. Miss Zabuel, I gotta go. Nandito na po ang sundo ko." I smiled at her at nakita kong napatingin ito sa sasakyang tumigil sa harap nito at lumabas ang isang pamilyar na pigura.

A grin plastered on my lips when I saw that she's wearing a Taylor Swift All Too Well White T-shirt, a gray short pants and an adorable white bear thick slipper na sa tingin ko ay umuwi muna ng bahay para makapag bihis. She look so cute, to be honest. Mas bumabata syang tingnan kapag ganyang style ang kanyang suot at ayos and not her usual uniform and office attire. Pero hindi pa naman sya ganun katanda. She's just 33 years old.

I bit the inside of my cheek when I looked back at Miss Zabuel and noticed that she's staring at me with a dim facial expression. Okay? Nahuli nya yata akong nag space out. But why the long face?

Bumalik ang tingin nito sa harap at sinundan ng tingin si Miss Ven na papalapit sa amin na may malawak na ngiti.

"Hi Flare baby, I missed you!" she kissed me on my cheek and hugged me tight na hindi pa napapansin si Miss Zabuel sa gilid. Umalis na din kasi si Miss Ven sa dating school na pinagtatrabahuhan nito at nag focus na sa pamamahala ng ospital ng pamilya nito kaya once a month na lang kung bumisita ito sa akin.