SOLD TO THE BILLIONAIRE

CHAPTER 16

"Oo naman," I let out a deep breath and leaned in on his chest. "tungkol 'to kay Papa."

"Did he do something to you again? Did he hurt you?"

"No, hindi 'yon gano'n." I said while drawing circles on his chest. "hindi ako sinaktan ni Papa at mas lalong wala siyang ginawa sa akin. Dahil wala naman si Papa, lumayas siya. Walang pinagsabihan ni kahit sino at kahit ako, walang alam kung nasaan siya."

I felt him stiffened at my statement. Hindi ko na iyon kinagulat at nang hindi siya nagsalita ay nagpatuloy ako.

"Halos isang buwan na siyang nawawala at wala akong alam kung saan siya nagtungo. Wala akong ideya at wala akong sapat na kakayahan para hanapin siya," I sighed. "my sisters asked me about him at wala akong choice kundi magsinungaling muna sa kanila. Am I a bad sister?" Lumayo ako para tingnan siya at mapait na ngumiti. "nawala si Tatay. Hinahanap siya ng mga kapatid ko at wala akong matinong sagot sa kanila. Masama ba akong kapatid? Ayaw ko lang naman silang masaktan kaya nagawa kong makapagsinungaling."

"You're not a bad sister, Coleen." He gently smiled and caress my cheek. "ginagawa mo lang ang sa tingin mo ay tama. You just wanted to protect your sisters, right? May tamang panahon rin para sabihin mo sa kanila ang totoo. Sa ngayon, hanapin muna natin ang Papa mo, hmm?"

I bit my lower lip and nodded.

"Kung hindi ako nakaka-abala, p'wede mo ba akong tulungan?"

"Hindi mo na kailangang sabihin dahil tutulungan talaga kita." Hinila niya ako palapit at marahang niyakap. "I'll pull some strings to help you find your dad and trust me, okay? I'll update you as soon as possible."

"Really?" Muntik nang pumiyok ang boses ko at marahang hinawi ang luha na pumatak sa 'king pisngi. "thank you, thank you, thank you so much, Casper. Ang laki na nang utang na loob ko sayo."

"Don't mind it, sweetie. It's my own accord for helping you."

"Still.."

"Ano ka ba, kaunting bagay lang 'to." I felt him kissed my head. "magpahinga ka na muna kaya? I'll take care of the rest and I'll wake you up later. You look very tired."

Lumayo ako at nginitian siya saka pinatakan ng masuyong halik ang kanyang labi.

"Maraming salamat talaga, Casper. Hayaan mo, gagawin ko lahat ng gusto mo at h'wag ka ng tumanggi dahil minsan lang 'to."

He chuckled. "Okay, fine. Rest for now."

He cupped my chin and claim my lips for a sweet kiss. Napangiti ako sa pagitan ng halik namin at tinugunan ang kanyang mainit na halik. His kisses sent butterflies to my stomach and I liked it. He knock on my teeth and I let him enter inside. Our tongue battled in sync and I moaned at what he did. Kinagat niya ang pang-ibabang labi ko saka ako hinalikan sa noo.

"Tayo na, baka wala akong matapos na trabaho pag nandito ka."

Natawa ako at mabilis na tumayo mula sa pagkakandong. Pumasok ako sa loob ng kuwarto ng kanyang opisina at agad na humilata para magpahinga. Hindi nagtagal ay nakatulog ako dahil na rin sa pagod. I'm tired emotionally and physically but still, I'm trying to be better. I'm trying to always fix my self and thanks to my sisters, I did it. Especially because of Casper too. Na naging sandalan ko, tagapakinig, tagapayo kahit palaging kalokohan ang nalalaman pero higit sa lahat, isa sa taong tumulong sa akin.

Siguro kung wala siya, wala rin ako dito. Hindi siya kasama at hindi nakapag-aral.

It's all thanks to Casper. The man that I love.. so much.

Nagising lang ako nang maramdaman na tila may dumadampi sa mukha ko. Sinubukan ko itong tingnan ngunit dahil nanlalabo pa ang paningin ko ay napa-ungot lang ako.