The Stars Above Us (Louisiana Series #2)

Kabanata 37

37 – Nightmare

Naguguluhan at nagtataka ako nang lumabas sa store na iyon. Si Caleb agad ang sumalubong sa akin upang sunduin ako. Ni hindi ko malaman kung anong mararamdaman. Kung ako ba ang nagkakamali sa nakita ko o talagang naabot niya ang jewelry box na dilaw sa pinakataas. Mayroon kayang pumasok para tulungan siya?

"You ready to go?"

Pilit akong tumango. "Oo. Tara na."

Sabay kaming naglakad patungo sa parking lot. Si Noelle ay hindi na ako hinintay pa at dumiretso na sa kotse. I went to their car before going to Caleb's

"Heto na iyong binili mo." abot ko.

Kinuha niya iyon mula sa akin at hindi na nagsalita pa. Natutok ang mga mata ko sa kaniya, lalo na sa binti niya. I don't know if I should ask her.

"Bumili ka ng souvenir?" tanong ni kuya sa kaniya.

"Oo, kuya. Jewelry box."

Binuksan na ang makina ngunit hindi pa rin ako umalis. I continued staring at her. Nang makita ang pagtitig ko ay kumunot ang noo niya. Nanay was on the passenger seat, sleeping.

"Mauuna na kami, Malia. Sumunod ka na lang."

Napalunok ako. "Sige, kuya. Ingat."

Umatras ako at sinara ang pinto. Pinagmasdan ko ang paglayo ng kotse nila bago tumungo kay Caleb. Nalilito akong sumakay ro'n kaya naman hindi na ako nagsalita pa.

"You okay?" he asked.

"Oo. Napagod lang kanina."

Camila crossed her arms and closed her eyes at the backseat. Nang magsimulang umandar ang kotse ay natutok ang mga mata ko sa daan. I can't seem to process my thought. Does that store have CCTV's? Kung mayroon ay kailangan kong makita.

"Ano iyong hawak mo kanina? Bumili ka ng souvenir?"

Umiling ako. "Kay Noelle iyon. Jewelry boxes."

Hinawi ko ang buhok ko at sumandal. Matapos iyon ay hindi na siya nagsalita pa nang maramdaman ang pananahimik ko. Ipinikit ko ang mga mata ko upang iwasan ang kahit anong pag-uusap. Ayokong sabihin agad sa kaniya ang hinala ko dahil wala pa namang basehan iyon. I am not even sure.

Nang makarating sa bahay ay siya mismo ang nagtanggal ng seatbelt ko. I smiled and kissed his cheek before leaving. Bago makalabas ay hinalikan niya rin ang pisngi ko.

"Call me, okay?"

"Okay.." tango ko. "Salamat ngayong araw."

I closed the door and went inside the house. Si nanay at Noelle ay dumiretso na sa kanilang kuwarto. Kuya was still at the car. Natutok ang tingin ko sa kaniya habang may inaayos doon bago pumasok sa loob.

Siguradong hindi sila maniniwala sa hinala ko, lalo na't walang ebidensiya at hindi sigurado. I need to go back to that store and ask for CCTV footage. Gusto kong makasigurado at gusto kong malaman paano niya nakuha iyon. The yellow box surely wasn't on the lower shelves. It wasn't disorganized and it was on the top.

Bumuntong-hininga ako at tumungo sa kusina matapos maglinis ng katawan. Habang nagpupunas ng buhok ay nakita ko si kuya sa veranda at umiinom ng alak mula sa baso. I cleared my throat and went to him.

"Kuya."

Bumaling siya sa akin. "Bakit, Malia?"

"May gusto lang sana akong itanong sa'yo.."

Tumango siya at hinintay ang sasabihin ko. Huminga ako nang malalim at isinabit ang tuwalya sa balikat ko. I gulped hard and spoke.

"Sinabi ba ng doktor kung bakit mas malala ang inabot ni Ate Mari kaysa sa akin? Pareho kaming na sa sasakyan pero siya lang ang nalumpo."