The Stars Above Us (Louisiana Series #2)

Simula

Simula

"Hoy, Malia! Ano na namang ginagawa mong bata ka? Saan ka na naman galing?"

Tumatakbo akong umuwi mula sa palengke. Bitbit ko ang bag kong mayroon lamang iilang notebook at libro. Mataas ang sikat ng araw kaya naman tagaktak ang pawis ko sa noo. Nagugutom na rin ako ngunit kung kakain pa ako ay baka mahuli ako sa pagraket namin ni Maui ngayong tanghali. Mayroon pa akong pasok ng hapon.

Ngumiwi ako kay tatay at humihingal na pumasok sa loob ng bahay. Pagod akong umupo saka hinubad ang itim kong sapatos at medyas. Kunot ang noo ni tatay habang pinagmamasdan akong nagmamadali.

"Sumama lang ako sandali sa plantasyon, tay. Tapos nagbenta kami ni Maui ng bulaklak sa palengke."

Mabilis ko siyang iniwanan sa munti naming salas at tumungo sa kuwarto. Iniayos ko ang sarili ko at nagpalit agad ng sandong panloob at uniporme. Narinig ko ang pagkatok ni tatay mula sa pinto.

"Ano? Sumasama ka pa rin ba sa bakla mong kaibigan? Tigilan mo 'yan at baka mahawa ka pa!"

"Ano naman kung bakla siya?" Tanong ko pabalik. "At alangan namang maglagi lang ako rito kasama ninyo? Baka mahawa rin ako sa pagiging manginginom ninyo!"

"Aba talagang!" Angil niya. "Bastos kang bata ka, ah!"

Bumuntong-hininga ako at itinali nang maayos ang buhok ko. Matapos iyon ay binuksan ko ang pinto ng kuwarto at hinarap si tatay na nakabusangot na. Umangat ang kilay ko nang mapansing pawisan din siya at wala pang tuwalya ang likod.

Sandali akong kumuha ng tuwalya sa kabinet bago siya hinila paupo sa salas. Agad naman siyang sumunod saka ko sinimulang punasan ang likod niya.

"Hindi naman sa nagiging bastos ako, tay. Ang sinasabi ko lang, sana naman ay huwag niyong ubusin ang pera natin sa inom at sugal. Nakakasama sa inyo 'yan, e."

Hindi siya nagsalita at umismid lang. Totoo naman. Nauubos ang pera namin dahil sa sugal at pag-inom niya. Kung sana ay maghanap na lang siya ng maayos na trabaho at tigilan ang sabong, magiging maginhawa ang buhay namin.

"Tignan ninyo, ang payat niyo na. Kaka-sigarilyo at alak niyo 'yan." Pansin ko.

"Bakit? Hindi mo na ba mahal ang tatay mo dahil nagsusugal ako?"

Walang buhay kong pinunasan ang leeg niya bago pumamewang sa harap niya. Ano naman ang kinalaman no'n? Kinokonsensya niya pa ba ako?

"Mahal ko kayo kaya inaawat ko kayo. Masama ang sobra, tay. Parang binabayaran niyo na ang pagkamatay ninyo."

Kinuha ko pa ang isang tuwalya at iyon ang inilagay sa likuran niya. Nagkamot siya ng ulo at muling umismid sa akin. Napa-iling ako at itinaas ang manggas ng uniporme ko para ipakita ang nag-beberde kong balat.

"At sa tuwing nalalasing kayo, ang sakit ninyong magsalita. Nagkakapasa na nga ako kapag hinahawakan ninyo ako, e."

Lalo siyang umiwas ng tingin. Bumukas ang pinto at pumasok ang aking ina sa loob, dala ang isang supot ng gulay. Bumuntong-hininga siya at marahan akong tinignan.

"Pagpasensyahan mo na ang tatay mo. Alam mo namang normal na iyon kapag nalalasing siya, hindi ba?"

Itinupi niya ang payong at tumungo sa kusina. Kahit ina ko siya ay hindi ko nagustuhan ang sinabi niya. Dahil ba laging nangyayari ay dapat nang pahintulutan?

"Isa pa kayo, nay. Imbis na awatin, hinahayaan niyo pa." Saway ko.

"Huwag niyo naman akong pag-usapan nang ganiyan!" Inis na sambit ni tatay.

Bumaling ako sa kaniya. "Totoo naman kasi, tay. Ayusin niyo na ang buhay niyo habang hindi pa huli ang lahat."

Padarag siyang tumayo at lumabas ng bahay para iwasan ang diskusyon. Umiling-iling si nanay habang inihahanda ang lulutuin niya. Humarap ako para pakinggan ang sasabihin niya.