ဗျူဟာခင်းတဲ့ အမကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)

48

၄၈။ နံတာမကြိုက်သည့် ဇွန်ဘီ

လင်းချင်းကတော့ ဝူယွဲ့လင်းကို ထားခဲ့ကာ အပြင်မထွက်ခင် သူမ၏နယ်မြေထဲတွင် ကလေးမလေးနှင့် ရှဲ့တုန်းတို့ဖြင့် နှစ်ရက်လောက် နေလိုက်သေးသည်။

ကလေးမလေးသည် နယ်မြေထဲတွင် နေသားကျလာပြီဖြစ်ရာ အခုဆိုသိပ်မကြောက်တော့ပေ။ သူမသည် စကားမပြောသေးသော်လည်း အခုဆိုရင် ယုန်ကိုလိုက်ဖမ်းကာ ဆော့ကစားနေတက်ပြီ။ လင်းချင်း၏ နယ်မြေကြောင့်လား ကန်ရေကြောင့်လားမသိ။ ဝူယွဲ့လင်းသည် ဗိုက်သိပ်မဆာပေ။ ဗိုက်ဆာလျှင်တောင်မှ သူမကိုယ်က ဘာမှမဖြစ်ပေ။

လင်းချင်းကတော့ နယ်မြေမှာ ကြာကြာနေလေ ဗိုက်ပိုဆာလေသာ။ ဝူယွဲ့လင်း၏အနံ့က သူမအား အရမ်းရုပ်မပျက်စေသော်လည်း ရှဲ့တုန်းကတော့ သူမလိုမဟုတ်ကာ ထိန်းနိုင်သေးပုံမရပေ။ ဝူယွဲ့လင်း၏အနံ့ကိုရသည်နှင့် သူမအနားသို့ တိုးတိုးပြီးရောက်သွားနေသဖြင့် သူ့မှာသိက္ခာတဖြည်းဖြည်း ကျလာပြီ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် လင်းချင်းသည် ရှဲ့တုန်းအား မလိုအပ်ဘဲ နယ်မြေလေးထဲမှ ထွက်မလာစေပေ။ မဟုတ်လျှင် သူသည် ငါးနှစ်အရွယ်ကလေးမလေးအား လိုက်ငမ်းနေသည့် နှာဘူးကြီးလို တကယ်တူနေသောကြောင့်ပင်။

ဝူယွဲ့လင်း၏အဖေက သူ့မင်းသမီးလေးကိုခေါ်ထားလျှင် သူမကို ထိခိုက်အောင် လုပ်နိုင်ကြောင်း လင်းချင်းအားပြောသည်။ အပြန်အလှန်အနေဖြင့် လင်းချင်းမှာ
'ဝူချန်းယွဲ့လား? ငါ့ကိုအစွမ်းရှိရင် လိုက်ရှာစမ်းပါ။ ငါ့မှာနယ်မြေရှိလို့ ဘယ်သူ့ကို ကြောက်နေရမှာလဲ? ဒီလူက ဘယ်လောက်အစွမ်းကြီးကြီး ငါ့နယ်မြေထဲကို ဝင်လို့မှမရတာ'

ရှဲ့တုန်းမှာ ကလေးမလေးကို ဘာဖြစ်လို့ ခေါ်ထားသလဲ တကယ်သိချင်သော်လည်း သူမကိုမေးတိုင်း သူမသည် သွားဖြဲပြလိမ့်မည်။ ဒီလိုလုပ်လေလေ သူပိုသိချင်လေလေ ဖြစ်သော်လည်း ထပ်တော့မမေးရဲပေ။

သူမနယ်မြေထဲတွင်နှစ်ရက်လောက် နေပြီးသည့်အခါ အဆင့်ငါးဇွန်ဘီက ထပ်မပေါ်လာတာ သေချာမှ လင်းချင်းသည် ရှဲ့တုန်းနှင့်အတူ အပြင်သို့ ထွက်လာသည်။ ထိုအခန်းသည် ဆိုးဝါးစွာ ပုပ်သိုးနေသည့် အနံ့များဖြင့်ဖြစ်သည်။ ခေါင်းဖောက်ကာစားခံရသည့် အလောင်းတို့သည် ဇွန်ဘီဖြစ်မလာနိုင်ပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ငါးဆယ်ရာခိုင်နှုန်းလောက် ဦးနှောက်ရှိနေမှ ဇွန်ဘီဖြစ်လာနိုင်တာ ဖြစ်သည်။ ဇွန်ဘီမဖြစ်သည့် အလောင်းများသည် နေ့တွင်အရမ်းပူသဖြင့် ပိုပုပ်ဖို့လွယ်လေသည်။ ညတွင်အရမ်းအေးသော ရာသီဉတုက ပုပ်နှုန်းကို မတားနိုင်ပေ။