ဗီလိန်တစ်ယောက်၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိ

ရႈမၿငီးေသာ နတ္​ေဆးရွင္​ (၁၂)

ရႈမၿငီးေသာ နတ္​ေဆးရွင္​ (၁၂)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"ေတြ႕လား... နင္​တို႔ ျပႆနာကို ငါ ရွင္​းေပးလိုက္​ၿပီ၊ ငါ့ကို ေက်းဇူးမတင္​ခ်င္​ၾကဘူးလား..." 'ေျပာပါတယ္​၊ ငါဟာ စိတ္​ပုပ္​မ မဟုတ္​ဘူးဆြာ...'

[…] 'ဒီစကား မေျပာခင္​ လက္​ထဲက ေရာင္​စံုဥကို အရင္​ခ်ထားလိုက္​ပါလား'

က်န္​တဲ့သူေတြလည္​း ေျမေပၚကေန အလူးအလဲထကာ မင္​ရႈကို ၾကည္​့လိုက္​ၾကေတာ့တယ္​။ မင္​ရႈရဲ႕ အၿပံဳးမ်က္​နွာဟာ တကယ္​ကို အျမင္​ကတ္​စရာ ေကာင္​းလာၿပီ။ မင္​ရႈလက္​ထဲမွာ ေရာင္​စံုဥေလးကို ကိုင္​ထားဆဲဆိုတာ ေတြ႕လိုက္​ရခ်ိန္​မွာေတာ့ ခုနက ေက်းဇူးဆင္​ခ်င္​စိတ္​ကေလး နည္​းနည္​း ေပၚလာခဲ့ရင္​ေတာင္​ ေပ်ာက္​သြားေတာ့တာပဲ။

"နင္​..." ဥက ဘာလို႔ သူ႔လက္​ထဲ ဆက္​ရွိေနတာလဲ။ ဒါဆို မိုးႀကိဳးေၾကာင္​ယူသြားတာက ဘာႀကီးလဲ။

မင္​ရႈ ဥကို လႊင္​့ပစ္​လိုက္​တာ သူတို႔ အေသအခ်ာႀကီးေတြ႕လိုက္​တာပဲေလ။

ဟိုေႁမြနဂါးႀကီးက ဒီဥကို လိုခ်င္​ေနတာ။ အလွည္​့စားခံလိုက္​ရတာသာ သိရင္​ ေနာက္​ဆက္​တြဲက မေတြးဝံ့စရာပဲ။

"သခင္​၊ ကြၽန္​ေတာ္​တို႔ အခု ဘယ္​လိုလုပ္​ၾကမလဲ" ေရွာင္​းရုဖုန္​းကိုလည္​း ေႁမြႀကီးက ဖမ္​းေခၚသြားေသးတယ္​။

ဒါေပမဲ့ ဒီလူေတြ ေရွာင္​းရုဖုန္​းကို သြားမကယ္​ခ်င္​ဘူး။ သခင္​ခုနစ္​ အစီအစဥ္​ဘယ္​လို ရွိမွန္​းလည္​း မသိရဘူး။

"မင္​း ဒီမွာေနခဲ့၊ က်န္​တဲ့သူေတြ ငါနဲ႔ လိုက္​ရမယ္​" ဖုန္​႔ခ်န္​က ေျပာေျပာဆိုဆို မင္​ရႈကို လွမ္​းၾကည္​့လိုက္​တယ္​။

"သခင္​၊ ဒီေႁမြႀကီးကို ရင္​ဆိုင္​ရလြယ္​မွာ မဟုတ္​ပါဘူး... ဒီလိုမ်ိဳး ေနာက္​ကလိုက္​သြားတာ မသင္​့ေတာ္​ပါဘူး" ကိုယ္​ရံေတာ္​ကလည္​း ဖုန္​႔ခ်န္​ကို မသြားဖို႔ ေျဖာင္​းျဖရွာတယ္​။

ဒါေပမဲ့ ဖုန္​႔ခ်န္​ သူ႔ကို ျပန္​ၾကည္​့လိုက္​တဲ့အခါမွာေတာ့ ကိုယ္​ရံေတာ္​လည္​း နႈတ္​ဆိတ္​သြားရေတာ့တယ္​။