ဗီလိန်တစ်ယောက်၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိ

အမွန္​တရားရဲ႕ ဘက္​ေတာ္​သား (၁၆)

အမွန္​တရားရဲ႕ ဘက္​ေတာ္​သား (၁၆)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

အဲ့ဒီ့ညမွာ ေက်ာင္​းအုပ္​ဆရာႀကီးဆီ ဖုန္​းဝင္​လာတယ္​။ သူ႔မွာ ရဲစခန္​းကို အေခၚခံရတယ္​။ မင္​ရႈနဲ႔ ခ်န္​ယန္​ကို လာထုတ္​ဖို႔တဲ့ေလ။

အၿမဲတမ္​းအဆင္​့ေကာင္​းတဲ့ ေက်ာင္​းသူေလးနဲ႔ ဂ်စ္​ကန္​ကန္​ ေက်ာင္​းသားဆိုးတစ္​ေယာက္​ ရဲစခန္​းကို အတူတူေရာက္​ေနတာဆိုေတာ့ ေက်ာင္​းအုပ္​ဆရာႀကီး သိပ္​ကို အံ့အားသင္​့ေနမိခဲ့တယ္​။ မင္​ရႈရဲ႕ ထြက္​ဆိုခ်က္​ကို မွတ္​တမ္​းယူခဲ့တဲ့ ရဲဝန္​ထမ္​းလိုမ်ိဳး သူ ခံစားမိတယ္​။

လုပ္​ေဆာင္​စရာရွိတာ လုပ္​ေဆာင္​ၿပီးသြားေတာ့ ေက်ာင္​းအုပ္​ဆရာႀကီးက သူတို႔နွစ္​ေယာက္​နဲ႔ အတူတူ ျပန္​ထြက္​လာေတာ့တယ္​။ သူ႔မ်က္​နွာလည္​း မသာမယာနဲ႔ေပါ့ေလ။ ရဲစခန္​းအျပင္​ေရာက္​ၿပီဆိုတာနဲ႔ ေက်ာင္​းအုပ္​ဆရာႀကီး စေပါက္​ကြဲေတာ့တာပဲ။ "လုမုန္​း၊ ခ်န္​ယန္​... နင္​တို႔နွစ္​ေယာက္​ အိမ္​ကို တန္​းတန္​းမတ္​မတ္​ မျပန္​ဘဲ ဘာေတြ လုပ္​ေနၾကတာလဲ..."

ၿပီးေတာ့ ဘာကိစၥ သူ႔ကို ဒီေနရာ လာခိုင္​းတာလဲ။ သူ အရွက္​ရလိုက္​တာ။  

မင္​ရႈ ခ်န္​ယန္​ဘက္​ကို လက္​ညိဳးထိုးလိုက္​တယ္​။ "ဆရာႀကီး၊ အဲ့လူေတြက သူနဲ႔ စာရင္​း လာရွင္​းတာ... သမီးနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္​ဘူး"

"ညည္​းနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္​ဘူးတဲ့လား၊ လူရိုက္​ေတာ့ ရိုက္​တဲ့ လူက ဘာလို႔ ညည္​းျဖစ္​ေနတာလဲ" ေက်ာင္​းအုပ္​ဆရာႀကီးမွာ စိတ္​ဆိုးရလြန္​းလို႔ ေပါက္​ကြဲထြက္​ေတာ့မတတ္​ဘဲ။

'မင္​း သူတို႔ကို ဒဏ္​ရာအျပင္​းအထန္​ေတာင္​ရသြားေစလို႔ သူတို႔မွာ ရဲေတာင္​ တိုင္​လိုက္​ရတာ... ကိုယ္​့ကိုယ္​ကို ဂုဏ္​မေဖာ္​ခ်င္​ေတာ့ဘူးလား...'

အမွတ္​ေကာင္​းၿပီး လိမၼာတဲ့ ေက်ာင္​းသူေတြလည္​း သိပ္​ၾကမ္​းတတ္​တယ္​ဆိုတာ သူ ဘာလို႔ မရိပ္​မိခဲ့တာပါလိမ္​့။

"ဆရာႀကီး၊ ဒါ တကယ္​ပဲ ကြၽန္​ေတာ္​့ေၾကာင့္ပါ... လုမုန္​းနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္​ဘူး..." အခုခ်ိန္​ ခ်န္​ယန္​သာ သူ႔အျပစ္​သူ လိုလိုလားလား ဝန္​မခံလိုက္​ဘူးဆိုရင္​ မင္​ရႈရဲ႕ အျမင္​ကပ္​ပုဒ္​မဒဏ္​သင္​့ ရာဇဝတ္​သားစာရင္​းထဲ တစ္​သက္​လံုး ပါသြားေတာ့မွာ။