ဗီလိန်တစ်ယောက်၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိ

ရႈမၿငီးေသာ နတ္​ေဆးရွင္​ (၂၄)

ရႈမၿငီးေသာ နတ္​ေဆးရွင္​ (၂၄)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

လ်စ္​လ်ဴရႈခံထားရတဲ့ ေႁမြငပိန္​းကေတာ့ စိတ္​ေတြ တိုေနၿပီ။ အရင္​ကေတာ့ ဒီလူသားဟာ သူ႔ကို အဖက္​မလုပ္​ခဲ့တာ။ ဘာပဲ ေျပာေျပာ သူ သည္​းခံလို႔ရေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုက က်န္​တဲ့သူေတြပါ သူ႔ကို အဖက္​မလုပ္​ေတာ့ေအာင္​ လူသားမက လုပ္​ေနတာေလ။သည္​းမခံနိုင္​ေတာ့ဘူး။ 

ေႁမြပိန္​း စိတ္​ဆိုးလြန္​းလို႔ သူ႔အၿမီးႀကီးနဲ႔ ႏြယ္​ပင္​လႊဲရိုက္​သလို၊ ရွိုက္​ခ်လိုက္​တယ္​။ အၿမီးက မင္​ရႈနဲ႔ ေရွာင္​းရုဖုန္​းဆီ တည္​့တည္​့ႀကီး ေရာက္​လာတယ္​။ သူတို႔နွစ္​ေယာက္​ကို ရစ္​ပတ္​ေခြသိမ္​းလိုက္​ေတာ့မလိုပဲ။

မင္​ရႈလည္​း ေဘးကို ခုန္​ၿပီး အၿမီးကို ေရွာင္​လိုက္​နိုင္​တယ္​။ ဒါေပမဲ့ ေရွာင္​းရုဖုန္​းကို ခ်ီမ,လာၾကတဲ့ ကိုယ္​ရံေတာ္​ေတြဟာ လန္​႔သြားတာမို႔ ေရွာင္​းရုဖုန္​းကို ပစ္​ခ်ၿပီး ကိုယ္​လြတ္​ရုန္​းေျပးၾကပါေတာ့တယ္​။ ဒီေတာ့ ေရွာင္​းရုဖုန္​းခမ်ာ ေႁမြအၿမီးနဲ႔ ပတ္​အဖမ္​းခံလိုက္​ရတာေပါ့။

"ရႊီး ရႊီး-" 'မုန္​းဖို႔ေကာင္​းတဲ့ လူေတြ... အကုန္​တစ္​စစီ ဆြဲၿဖဲပစ္​မယ္​

အထူးသျဖင္​့ ဟိုမိန္​းမယုတ္​ကို...'

ေႁမြငပိန္​းလည္​း တစ္​ကိုယ္​လံုး ႂကြလိုက္​လာၿပီး မင္​ရႈကို တိုက္​ခိုက္​ဖို႔ ျပင္​ေတာ့တယ္​။ ဒါေပမဲ့ ရုတ္​တရက္​ဆိုသလို သူ႔ခႏၶာကိုယ္​ဟာ ေလထဲမွာတင္​ တန္​႔သြားၿပီး ခ်က္​ခ်င္​းကို ေနာက္​ျပန္​လွည္​့ ေလ်ွာတိုက္​ ထြက္​ေျပးသြားျပန္​ေတာ့တယ္​။

ဖုန္​ေတာထဲမွာေတာ့ ေရႊေရာင္​ဧရာမေႁမြႀကီးတစ္​ေကာင္​ရဲ႕ သ႑ာန္​ဟာ တျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​း ေပ်ာက္​ကြယ္​လို႔ သြားခဲ့တယ္​။ ေနရာအနွံ႔အျပားျပတ္​့က်ဲေနၾကတဲ့ အပ်က္​အစီးပံုေတြေၾကာင္​့သာ မဟုတ္​ရင္​ ေရႊေႁမြႀကီး ဘယ္​တုန္​းက ၿမိဳ႕ထဲ မဝင္​လာခဲ့ဘူးလို႔ ထင္​ရေလာက္​ေအာင္​ပဲ။ 

ဒါပဲလား။

"ဘာျဖစ္​သြားတာလဲ"

"ဘာလို႔ ထြက္​သြားတာလဲ၊ ဒီမွာ ေကာင္​းခန္​းေရာက္​ေနတာ မဟုတ္​ဘူးလား"