ဗီလိန်တစ်ယောက်၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိ

ရႈမၿငီးေသာ နတ္​ေဆးရွင္​ (၃၈)

ရႈမၿငီးေသာ နတ္​ေဆးရွင္​ (၃၈)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

မင္​ရႈ နဂါးမ်ိဳးေႁမြကို ေခ်ာက္​ကမ္​းပါးစြန္​းနားေလးထိ ဆြဲေခၚလာခဲ့လိုက္​တယ္​။

"မင္​း ဘာလုပ္​မလို႔လဲ" နဂါးေႁမြမ်ိဳးရဲ႕ အသံဟာ နာက်င္​မႈေတြ အျပည္​့ပဲ။

သူ႔ခႏၶာကိုယ္​က လႈပ္​ရွားမရေတာ့တာေၾကာင္​့ မင္​ရႈကို အကူအကယ္​မဲ့သာ စိုက္​ၾကည္​့ေနရေတာ့တယ္​။

"စမ္​းၾကည္​့ခ်င္​လို႔၊ သက္​ရွိတစ္​ေကာင္​ အျမင္​့ကေန ျပဳတ္​က်တာ ဘယ္​လိုေနမလဲလို႔" မင္​ရႈ နဂါးမ်ိဳး ေႁမြကို ေခ်ာက္​အစြန္​းနားထိ တြန္​းထုတ္​လိုက္​တယ္​။ ၿပီးေတာ့ သူ႔အက်ႌစကေန ခ်ဳပ္​ကိုင္​ဆြဲထားေလရဲ႕။ ေလထဲမွာ တြဲေလာင္​းႀကီးျဖစ္​ေနတဲ့ နဂါးမ်ိဳး ေႁမြဟာလဲ ေအာက္​ကို ငံု႔ၾကည္​့လိုက္​တာေပါ့။ ေခ်ာက္​ရဲ႕ အေျခမွာ စိမ္​းစို အုပ္​ဆိုင္​းေနတဲ့ အပင္​ေတြရယ္​၊ ခြၽန္​ထြက္​ေနတဲ့ ေက်ာက္​ေဆာင္​ေတြရယ္​ တည္​ရွိေနတယ္​။

"ငါ့ကို ပစ္​ခ်လိုက္​ရံုနဲ႔၊ ငါ ေသသြားမယ္​ ထင္​ေနတာလား" 'ငါက နဂါးပါေနာ္​၊ အဲ့သေလာက္​ လြယ္​လြယ္​နဲ႔ သတ္​လို႔ ရမလားလို႔'

မင္​ရႈကေတာ့ နဂါးမ်ိဳးေႁမြရဲ႕ ပခံုးကို အသာပုတ္​လိုက္​ကာ ၿပံဳးျပလိုက္​တယ္​။ "နင္​ သိပ္​အေတြးလြန္​ေနတာပဲ၊ ငါ နင္​့ကို သတ္​မယ္​လို႔ ဘယ္​တုန္​းက ေျပာမိလို႔လဲ၊ နႈတ္​ဆက္​ပါတယ္​ မိတ္​ေဆြ...!"

မင္​ရႈ လက္​လႊတ္​လိုက္​ေလရဲ႕။

နဂါးမ်ိဳးေႁမြ ဟန္​ခ်က္​ပ်က္​ၿပီး လ်င္​လ်င္​ျမန္​ျမန္​ပဲ ျပဳတ္​က်သြားေတာ့တယ္​။ ခဏခဏဆိုသလို ေလးလံတဲ့ အရာတစ္​ခု ေက်ာက္​ေဆာင္​ေတြနဲ႔ တိုက္​မိတဲ့ အသံမ်ိဳးပါ ထြက္​လာေသး။

မင္​ရႈ ေက်ာက္​ေခ်ာက္​ကမ္​းပါးထိပ္​ကေန လွမ္​းလို႔ ငံု႔ၾကည္​့လိုက္​ေသးတယ္​။

'ငါ သူမ်ားတကာကို ငါ့ လက္​နဲ႔ ထစ္​ခနဲရွိ သတ္​ေနမွာ မဟုတ္​ဘူး၊

ဒါေပမဲ့ အဲ့သလို လူ မသတ္​လို႔ဆိုၿပီး ငါ့ကို ဒုကၡေပးမဲ့ ဘီလူးမွင္​စာေလးေတြကို လတ္​လ်ားလတ္​လ်ား ေဘးမဲ့ ေပးလိုက္​မယ္​လို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္​ဘူး၊