ဗီလိန်တစ်ယောက်၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိ

ရႈမၿငီးေသာ နတ္​ေဆးရွင္​ (၃၂)

ရႈမၿငီးေသာ နတ္​ေဆးရွင္​ (၃၂)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

အားလံုးထြက္​သြားၾကၿပီ။ ဆက္​ၿပီး ၾကည္​့စရာ ေပ်ာ္​စရာေလးလဲ မရွိေတာ့၊ ျပႆနာရွာစရာ အေၾကာင္​းရင္​းလဲ မရွိေတာ့တာမို႔ မင္​ရႈလဲ မုန္​႔ေတြ တစ္​ေပြ႕တစ္​ပိုက္​နဲ႔ ျပန္​ဖို႔ ျပင္​ေတာ့တယ္​။

ဒါေပမဲ့ ခ်င္​းခ်န္​ဟာ ႀကိဳတင္​ အသိေပးခဲ့တာမ်ိဳးလဲ မရွိပါဘဲနဲ႔ မင္​ရႈေရွ႕မွာ ေပၚလာျပန္​တယ္​။ ၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီအေမႊးရနံ႔ဟာလဲပဲ မင္​ရႈ နွာေခါင္​းထဲ တိုးဝင္​လာေလတယ္​။

'ေယာက်္​ားေလး လုပ္​ၿပီး မိန္​းကေလးဆန္​ဆန္​ အေမႊးနံ႔သာေတြ သံုးတယ္...!'

မင္​ရႈ အလိုလိုေနရင္​း သူမ မုန္​႔ေတြကို ကာကြယ္​လိုက္​မိတယ္​ေလ။ သူမ ခႏၶာကိုယ္​ကိုလဲ ေနာက္​ဆုတ္​သြားမိလိုက္​တယ္​။ ေနာက္​ေတာ့ သူမအေရွ႕က လိပ္​ျပာလုလင္​ကို ေငးစိုက္​ၾကည္​့ရင္​း ေမးလိုက္​ေလရဲ႕။ "ဘာတုန္​း"

ဒီျပည္​့တန္​ဆာေခါင္​း သူမေရွ႕မွာ ရုတ္​တရက္​ ထပ္​ေပၚလာျပန္​တာ၊ 'ငါ့မုန္​႔မုန္​႔ေတြကို လုဦးမလားလို႔'

ခ်င္​းခ်န္​မွာေတာ့ ရယ္​ရအခက္​၊ သူ ဘာမွလဲ မတတ္​နိုင္​။ "မင္​းဟာေလ ဝိညာန္​သားရဲေကာင္​ေလးအတိုင္းပဲ" သူတို႔ နွစ္​ေကာင္​စလံုး အစာကိုဆို တိုတတ္​ၾကတယ္​ေလ။

မင္​ရႈက အစကျပန္​ျငင္​းဦးမလို႔ပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူမနႈတ္​ခမ္​းဖ်ားထိ ေရာက္​လာခဲ့တဲ့ စကားလံုးေတြကို ျပန္​ၿမိဳသိပ္​လိုက္​ၿပီး ဆိုခဲ့တယ္​။ "ဘာကိစၥမွ မရွိဘူးဆိုရင္​လဲ တို႔ေရွ႕က ဖယ္​ေပး"

ခ်င္​းခ်န္​ မင္​ရႈကို လမ္​းဖယ္​ေပးတဲ့အေနနဲ႔ ေဘးကို ေရႊ႕ေပးလိုက္​တယ္​။ "က်စ္​ေပၚမိန္​းကေလး၊ မင္​းကို ကိုယ္​ ဒီေန႔ အမ်ားႀကီး ကူညီေပးခဲ့တာေတာ့ အမွန္​ပဲ၊ ကိုယ္​့ေရာဂါကို ကုေပးဖို႔ မစဥ္​းစားေတာ့ဘူးလား"

"ကြၽန္​မ ရွင္​့ဆီက ဘာအကူအညီေတာင္​းမိလို႔လဲ" သူမဘာသာ ေျဖရွင္​းလဲ ရမွာပါပဲ။ ဘယ္​သူကမ်ား သူ ရုတ္​တရက္​ႀကီး ေရွ႕ထြက္​လာၿပီး သူမကို ကူညီနိုင္​ဖို႔ အခြင္​့အေရး ယူခိုင္​းမိလို႔လဲ။