ဗီလိန်တစ်ယောက်၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိ

ရႈမၿငီးေသာ နတ္​ေဆးရွင္​ (၂၃)

ရႈမၿငီးေသာ နတ္​ေဆးရွင္​ (၂၃)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"ဟုတ္​ပါၿပီ၊ စိတ္​ေလ်ွာ႔ၾကပါဦး... တို႔က ျငင္​းခြင္​့ မေပးမိလို႔လား... ဘာလို႔ ေအာ္​ေနတာလဲလို႔ပဲ ေမးရေသးတာေလ" မင္​ရႈ အျပစ္​ကင္​းဟန္​ေလးနဲ႔ လက္​နွး္​ဖက္​ကို ျဖန္​႔တန္​းျပလိုက္​ေတာ့တယ္​။ "အသံက်ယ္​ေၾကာင္​း အာၿပဲေၾကာင္​းကို ႂကြားျပေနတာလား... လုပ္​စမ္းပါ၊ အိပ္​ခ်ိန္​ေရာက္​မွ အဲ့အသံကို သံုးေလ... တို႔ေတြေရွ႕မွာ လာေအာ္​ျပေနစရာ လိုမေနဘူး..."

"…"

ၾကားရသူအေပါင္​းလည္​း မင္​ရႈ ေျပာတဲ့ အဓိပၸါယ္​ကို နားမလည္​ခ်င္​ေယာင္​သာ ေဆာင္​ေနၾကရေတာ့တယ္​။

သခင္​ႀကီးပိုင္​ မ်က္​နွာထားလည္​း တဒဂၤေလာက္​ မႈန္​ကုပ္​သြားမိတာေပါ့။ ေနာက္​ေတာ့ သူ မဲ့သြားၿပီး ခက္​ထန္​စြာ ေျပာလိုက္​ေတာ့တယ္​။ "က်စ္​ေပၚ က်ဳပ္​တို႔ကို အာရံုလႊဲဖို႔ မႀကိဳးစားနဲ႔...! ရဲမက္​တို႔၊ သူ႔ကို ဖမ္​းခ်ဳပ္​ၾကစမ္​း...! ဒီေန႔ေတာ့ ေသမင္​းေတာင္​ၾကားသခင္​ကိုယ္​တိုင္​ ေရာက္​လာရင္​ေတာင္​ သူလည္​းပဲ ရွီးလင္​ၿမိဳ႕လံုၿခံဳေရးအတြက္​ မင္​းကို စေတးခံမွာပဲ..."

မင္​ရႈ ရယ္​မိၿပီ။ "ရွင္​က ေသမင္​းေတာင္​ၾကားသခင္​မို႔လား... သခင္​က တို႔ကို အစေတးခံမယ္​လို႔ ဘာေၾကာင္​့ သိပ္​ေသခ်ာေနတာလဲ..."

'ငါက ငါ့ကိုယ္​ငါ စေတးခံမယ္​တဲ့... တကယ္​ႀကီးလား...'

"ေသမင္​းေတာင္​ၾကားက လူေတြကို ကုသေပးရာမွာ ေက်ာ္​ၾကားတယ္​၊ သမားေတာ္​ေတြဆိုတာဟာလည္​း နွလံုးလွသူေတြပဲ... ေလာကႀကီးကို ကယ္​တင္​တယ္​ဆိုတာ သူတို႔ လုပ္​ရမဲ့ အလုပ္​ပဲေလ..." ပိုင္​သခင္​ႀကီးက ယံုၾကည္​မႈ အျပည္​့အဝနဲ႔ ေျပာလာတယ္​။ ပါးစပ္​ပါတိုင္​း ေျပာခ်င္​ရာေျပာေနတာပဲ။

မင္​ရႈကေတာ့ ပိုင္​သခင္​ႀကီးကို ၿပံဳးၿပီး ၾကည္​့ေနလိုက္​တယ္​။ "ေအး၊ ပိုင္​သခင္​ ဒီတစ္​ခါခန္​႔မွန္​းတာေတာ့ မွားသြားၿပီ... တို႔ ကိုယ္​့ကိုယ္​ကို အစေတးမခံနိုင္​ပါဘူးေနာ္​..."

". . .ဘာ" သခင္​ႀကီးပိုင္​ ေတာ္​ေတာ္​ၾကာတဲ့အထိ ေၾကာင္​ေနေသးတယ္​။ ၿပီးမဇ သူ သေဘာေပါက္​သြားတာ။ "မင္​းကမ်ား ေသမင္​းေတာင္​ၾကားသခင္​ ဟန္​ေဆာင္​ဝံ့တယ္​ေပါ့ေလ... ဘယ္​ကေန သတၱိရလာတာလဲ"