ဗီလိန်တစ်ယောက်၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိ

အမွန္​တရားရဲ႕ဘက္​ေတာ္​သား (၁၂)

အမွန္​တရားရဲ႕ဘက္​ေတာ္​သား (၁၂)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ျပဇာတ္​ဆိုတာ ဘာႀကီးလဲ။

သူ႔ မွတ္​ဉာဏ္​ေတြထဲမွာေတာ့ ဇာတ္​ထုတ္​ဆိုတာ သူ နားမလည္​နိုင္​တဲ့ ခန္​းနားဝင္​့က်ယ္​တဲ့ သရုပ္​ေဆာင္​ ေဖ်ာ္​ေျဖမႈတစ္​မ်ိဳး။

က်င္​့ယြီခ်ီ သူ႔ကိုယ္​စား စာရင္​းေပးလိုက္​တဲ့ ကိစၥအေပၚ မင္​ရႈ နားမလည္​နိုင္​ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္​းေသာ ရည္​႐ြယ္​ခ်က္​နဲ႔ မဟုတ္​တာေတာ့ အေသအခ်ာပဲ။

'အဲ့ဒါကို ငါက ေၾကာက္​ေနစရာလား

လူမ်ားေလေလ ကိစၥမ်ားေလေလ ပိုစိတ္​လႈပ္​ရွားစရာျဖစ္​ေလပဲ...'

အႏုပညာအသင္​းေခါင္​းေဆာင္​ကို မင္​ရႈ ဘာေၾကာင္​့ ကတိေပးခဲ့သလဲဆိုတာကို နားမလည္​နိုင္​တဲ့ ယဲ့ေျမာင္​းေျမာင္​းက သူ႔လက္​ကိုဆြဲကာ ေမးလာတယ္​။ "မုန္​းမုန္​း... နင္​ ကိုယ္​တိုင္​ စာရင္​းေပးခဲ့တာ မဟုတ္​ဘူးေလ၊ ဘာလို႔ သေဘာတူလိုက္​ရတာလဲ"

"ျပဇာတ္​ေလးတစ္​ခုပဲဟာကို... ဘာေၾကာက္​ေနစရာ ရွိလို႔လဲ" မင္​ရႈ အာလူးေၾကာ္​ထုပ္​ကို ေဖာက္​ရင္​း ျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​း ေျပာလိုက္​တယ္​။ အသံကေတာ့ ဂုဏ္​ဆာေနခ်က္​ပဲ။ "ငါက သရုပ္​ေဆာင္​ျခင္​းကို ေစာင္​့တဲ့ နတ္​ပဲ... သူတို႔ ဇာတ္​ကတဲ့ေနရာမွာ ငါနဲ႔ လာကစားရဲရင္​ ပယ္​ပယ္​နယ္​နယ္​ကို ရွံဳးနိမ္​သြားေစရမယ္​..."

"မုန္​းမုန္​း နင္​ အရင္​က ျပဇာတ္​မကဖူးဘူးေလ" ယဲ့ေျမာင္​းေျမာင္​း စိတ္​လႈပ္​ရွားစြာ ေျပာလိုက္​တယ္​။ "နင္​ ထင္​တာထက္​ ခက္​ေနမယ္​ေနာ္​"

မင္​ရႈကေတာ့ ယဲ့ေျမာင္​းေျမာင္​း ပုခံုးကို ပုတ္​ပုတ္​ၿပီး ေျဖသိမ္​့လိုက္​တယ္​။ အၿပံဳးကေတာ့ မပ်က္​ဘဲ။ "မစိုးရိမ္​နဲ႔ဟ၊ ငါ မရွင္​းနိုင္​တဲ့ ကိစၥဆိုတာ မရွိဘူး" 

"..."

မင္​ရႈကသာ ဘယ္​လိုမွ မေနတာ။ ယဲ့ေျမာင္​းေျမာင္​းကေတာ့ ေသလုမတတ္​ ပူပန္​ေနၿပီ။