Your Childish Girlfriend

Chapter 85

Di naman gaano kapagod nang mag first day of class dahil panay pakilala lang sa mga pangalan namin. At kagaya dati, gumagala kami kapag nag dismiss ng maaga. Magkasama kaming lahat na pumuntang amusement park. Panay tawanan at kwentohan namin. And for the first week of class, half day lang kami dahil di pa naman nag start mag discuss ang mga guro namin kaya gala na naman.

Binuhos namin ni Kim ang mga oras na magkasama kami. Halos gabi na ako umuuwi sa amin. Nong kabago-bago pa naang klasi dahil kung saan lang namin naisipan gumala. At pares-pares naman kami. Nang dumating na talaga ang schedule ng klasi. Don na nagsimula ang kalbaryo namin dahila ang dami ng pinagawa. Minsan nalang kaming magkasama ng mga kaibigan ko. At kay Kim, kagaya dati sa phone lang kami nag-uusap.

Dahil di magkaparehas ang schedule namin. Kami kasi ay umaga lang ang klasi sila naman ay hapon. Kaya mas lalo ko siyang namiss. At di na naman ako mapakali dahil kaklase na naman ni si Daisy na ahas kong kaibigan. Pero sinabi naman sa akin ni Breah na dapat na pagkakatiwalaan ko si Kim. Pero di parin sapata yun, may tiwala naman ako kay Kim. Pero kay Daisy? Wala talaga! Alam ko naman ang ugali non. Kakagatin niya si Kim kung wala ako. I her personality already! When she try to stole my boyfriend.

Di ko na talaga siya mapapatawad. Dahil masyado siyang desperada. Nag plano pa sila non ni Javen. At muntik pa akong gahasain non! Kaya di ko talaga siya mapapatawad. Kapag magkasalubong kami kung saan. Iniismiran ko pa rin siya. At iirap naman siya. Lakas pa ng loob niya! Puta di ako natatakot sa kanya!

"What's with your damn face Zaya?" iritang ani Breah.

"Di ko kasi mapalagay. You know na, Daisy!" umikot ang mata ko.

"Tsss...just trust your boyfriend ok?"

"Pero kasi—"

"Just shut up ok?" at naunang maglakad si Breah sa akin.

Kahit kailan mang-iiwan talaga itong si Breah hays.

Pero hahakbang na sana ako. Nang umikot ang paningin ko at nag dilim. Napahawak ako sa dingding ng aming classroom. At napahawak sa ulo ko. Pinawisan na rin ako ng malamig. At gusto kong masuka.

Ibinuka ko ang mata ko at. Nakita ko si Breah tumakbo sa kinaroroonan ko.
Nanginginig ang kamay niya nang tinapik ang mukha ko. Napakurap-kurap ako at tumingin sa mukha niya, malabo parin ang paningin. Shet kumain naman ako ah?

"Zaya dalhin na kita sa clinic!" nagpapanic na si Breah."help! please!" tawag niya sa mga kaklase ko.

Inalalayan nila ako pumasok ulit sa classroom. At pinaupo. Pinaypayan pa ako ni Breah.

"My goah Zaya! Ang putla mo?! Kumain naman tayo ng breakfast kanina ah?" nag-aalala niyang tanong."dalhin na kita sa clinic!"

"No!"

Angal ko at ikinagulat naman niya. Medyo ok naman ako. Pero nahihilo pa rin ako. At bumalik na yung paningin ko. Hindi na siya malabo. Tumayo ako at hinigit siya.

"Where are we goin'? Baka matumba ka pa, di kita kayang buhatin nu!"

"Wag ngang maingay! Samahan mo ako sa CR. Nasusuka ako Breah!"

Natakbo na rin ako dahil tumakbo na rin Breah ng mabilis. Nang makapasok kami ay panay suka ko. Di ko alam kong bakit ako nagkakaganito, kumain naman ako kaninang umaga. Pero bakit ganito? Baka may nakain akong panis! Panis ba yung kinain namin kanina? Di naman bagong luto yon ni Mamay. Baka nakainom ako ng maruming tubig? Pero bottled water naman ang iniinom ko. Baka may nakain talaga akong madumi.