De Tijddraaiers #1: Zwart als inkt

24. Sippe Suzie

24. Sippe Suzie

De rest van haar vrije donderdag had ze doorgebracht in haar kamer, terwijl ze af en toe naar buiten keek. De pers was verdwenen toen er na een paar uur niets meer gebeurde. Wouter had de plannen van Isa en Alex flink in de war geschopt door thuis te blijven. Ze wilde het niet riskeren.

Nu was het vrijdag en de laatste dag van de week. Daarnaast was de school weer open en Isa werd over een uur verwacht.

Ze keek toe hoe de yoghurt uit het pak gleed en in haar schaaltje terechtkwam. Niet dat het interessant was, maar ze wilde Alex niet aankijken die tegenover haar zat. 

De keukendeur vloog open en Isa keek op. Wouter kwam binnen met een glimlach van oor tot oor. Hij had vast goed geslapen.

'Goedemorgen!' zei hij opgewekt, te opgewekt. Zijn koude ogen gingen van haar naar Alex en weer terug naar haar toen ze 'hoi' zei en hem recht aankeek.

Hij keek terug en ging toen naast zijn broertje zitten die zijn brood interessant vond. Hij had kaas op zijn boterham en Isa vroeg zich af of het de kaas van Jamie was. 

'Ik ben blij dat we nu weer een eigen kamer hebben en dat ik niet meer bij Alex op de kamer hoef. Hij snurkt, weet je dat?' Wouter keek Isa aan. 

'Hoe moet ik dat weten?'

'Nou, je slaapt naast hem… Nou ja, je kamer ligt naast die van hem en ik weet zeker dat je zijn gezaag door de muur hoort.'

Isa schudde haar hoofd en keek naar haar yoghurt toen ze zei: 'Ik hoor niets. De muren zijn dik.'

'Gelukkig wel. Nu kan ik tenminste ook weer vriendinnetjes meenemen.' Toen beet Wouter  in een appel uit de fruitschaal.

Niet dat Wouter dat gedaan had in de afgelopen twee maanden. Ze wist dat hij haar uitlokte en ze reageerde door lusteloos in haar yoghurt te roeren. 

'Dan springt pa uit zijn vel,' mompelde Alex en hij nam ook een hap, maar in zijn geval was het zijn brood.

'Jij hebt ook een tweepersoonsbed toch, Isa?' vroeg Wouter zodra hij zijn mond leeg had.

Ze nam een hap van de zure substantie en knikte toen. 

'Wel handig, want dan kan je vriendje blijven slapen zonder dat je een matras moet gaan zoeken. Gaat het, Isa?'

'Ja, het gaat,' bracht ze er uiteindelijk gesmoord uit. 'Een stukje muesli.'

Wouter keek naar haar schaaltje yoghurt en naar de stukjes muesli. 'Hoor je dat spul niet met melk te eten?'

'Ik eet het liever met yoghurt.'

'Net als Alex.' Een klein glimlachje speelde om zijn lippen. 'Dat is best toevallig, want de meeste mensen die ik ken, eten het met melk. Maar jullie twee eten het allebei met yoghurt.'

'Dat kan toch, dat is toeval,' zei Alex schouderophalend.

'Ik geloof niet zo in toeval. Jij wel, Isa?'

Ze haalde haar schouders op en pakte een appel uit de schaal voor ze over de bank heen klom. 'Ik moet gaan, ik heb het eerste uur les.'

Isa gooide net haar boeken in haar kluisje toen ze het zag. Ze draaide zich half om, net op tijd om te zien dat Suzie haar kant op kwam en Wouter van de andere kant, samen met nog een paar van zijn vrienden. 

Wouter grijnsde en had zijn hoofd omgedraaid. Toen liep hij tegen Suzie aan die haar boeken losliet en omviel. Een van de boeken vloog open en er vlogen blaadjes uit. Er liepen mensen overheen. Sommigen lachten en deden het duidelijk expres, anderen deden het per ongeluk.