Wolf en Oceaan

Hoofdstuk ~43~

'Sorry, ik denk dat we dan spreken van een misverstand. Wij wisten niet dat deze vallei al van iemand is.'
'Jij misschien niet maar Starlett en Sylvain zijn daar heel goed op de hoogte van.'
Er kwam een meisje van denk ik mijn leeftijd aangelopen en ging naast Sylvester staan.
'Bedoel je niet ónze vallei, Vessie ?'
'Uhm, sorry hoor, maar zijn naam is Sylvester en niet Vessie.' Zei Starlett.
'Ik bepaal zelf wel wat zijn naam is.' Sneerde het meisje terug.
'Maecy, toe nou. Laat mij maar even met deze drie afrekenen.' Zei Sylvester waarschuwend tegen haar.
Bij de naam Maecy gingen bij mij alarmbelletjes rinkelen.
'Maecy als in Maecy Move?'
Vroeg ik aan haar.
'Ja duh, wie anders? Trouwens wie ben jij eigenlijk? Ik heb je hier nog nooit eerder gezien.'
'Ik ben Liz.'
Maecy fluisterde wat in Sylvester zijn oor en liep toen weg en kwam even later weer terug. Ze had haar outfit veranderd. Een beetje verward staarde ik haar aan.
'Oké, ik heb twee vragen. Waar haal je die kleding vandaan? En waarom heb jij je outfit veranderd?'
'Dit zit gemakkelijker. Sylvester nú.'
Sylvester twijfelde niet en vuurde een vuurbal op mij af. Ik hield hem tegen én blokkeerde hem.
'Je hebt gelijk, Maecy. Dit is haar.'
'Lekker Liz, nu weten ze wie je bent.' Zei Sylvain geïrriteerd.
'Gast had ik me dan moeten laten dood branden?'
'Goed punt.'
Ik rolde met mijn ogen en keek naar Sylvester en Maecy.
'Oké en nu? Gaan jullie me proberen te vernietigen?'
'Dat heb je goed gegokt meid.' Zei Maecy.
Ze vervaagde en opeens kwam de vuurbal van Sylvester voor mijn ogen en Maecy verscheen weer.
'Mijn kracht is tijdreizen. Als het machtige meisje uit de profetie moet je dat toch weten?' Vroeg ze poeslief.
'En als 1 van de 12 moet je toch ook weten dat ik ook kan tijdreizen?' Vroeg ik net zo poeslief terug.
Maecy keek mij even verward aan, maar herstelde zich al snel.
'Vessie, doe wat! Dit kind zegt dat zij ook kan tijdreizen. Maar ze liegt dat is toch duidelijk?'
Sylvester maakte aanstalten om zijn krachten weer op mij te gebruiken, maar ik onderbrak hem.
'En weet je Maecy dat jouw "Vessie" eigenlijk een negenjarige is? Hij is één van een drieling. Starlett en Sylvain zijn zijn broer en zus.'
Maecy keek mij boos aan.
'Je liegt! En daar zul je voor boeten! Sylvester ga je gang!'
Sylvester keek mij even aan en ik dacht dat ik een moment van twijfeling in zijn ogen zag maar dat zal ik me wel verbeeld hebben.
Hij maakte een beweging met zijn handen en voordat ik het wist kwam er een kokend heet water op mijn arm terecht. Ik beet mijn tanden op elkaar om het niet uit te schreeuwen van de pijn. Ik keek hem woedend aan en liep naar hem toe. Ik baal nu echt als een stekker dat ik ze niet kan en mag vernietigen.
'Weet je, jij hoeft niet zo te zijn. Ik kan je helpen. Ik kan je weer jezelf laten worden. Dan kun je met Starlett en Sylvain zijn zonder dat je ze de hele tijd wat aan wilt doen. Je hoeft het maar te zeggen.'
Ondertussen maakte ik een onzichtbaar schild om mij heen zodat zelfs als hij mij nog wat aan zou willen doen, hij dat niet kan.
Hij keek mij aan en deed zijn mond open en weer dicht. Hij aarzelde even maar begon toen toch met praten.
'Alleen als je Maecy ook helpt. Zij verdiend dit ook niet. Geen van ons verdiend zo'n vervloekt leven, letterlijk.'
Ik knikte. 'Tuurlijk help ik Maecy dan ook. Maar ik geloof wel dat jij haar moet overhalen.'
'Ja dat zal wel lukken denk ik.'
Verbaasd omdat Sylvester zomaar was bijgedraaid maakte ik mijn hoofd leeg. Als ik aan te veel dingen tegelijkertijd denk komt het niet goed en val ik weer flauw.
'Maecy, kom is hier.' Zei Sylvester.
Maecy liep naar hem toe en keek hem vragend aan.
'Wat is er Vessie?'
Hij keek mij aan en begon toen met praten.
'Liz is ermee akkoord gegaan dat zij ons machtiger maakt zodat wij haar niks aan zullen doen.'
'Klinkt als een goede deal.' Stemde Maecy ermee in.
'Oké, om jullie machtiger te maken, moeten jullie ook wat voor mij doen. Jullie moeten je hoofd helemaal leeg maken. Geen gedachtes, wensen, dromen of herinneringen, helemaal niks.'
Ze knikten beiden en sloten hun ogen.
'Nu wil ik dat jullie mij allebei een hand geven, oké?'
Weer knikten ze beiden en staken hun hand uit.
Ik haalde diep adem en maakte mijn hoofd nog één keer helemaal leeg.
'Amissa anima mea.'
Ik wachtte op de pijn maar die kwam niet.ik opende mijn ogen en keek Sylvester en Maecy aan.
'Je hebt het kwaad uit mijn ziel gehaald!' Zei Maecy
Ik knikte bang voor de uitbarsting die geheid zal komen.
Ze rende naar mij toe en knuffelde mij.
'Dankje.' Fluisterde ze in mijn oor.
'Ik ben je eeuwig dankbaar!'
Ik knikte en glimlachte naar haar.
'Ik ben je ook dankbaar Liz. Dus dankjewel.'

Happy New Year!!😍