Wolf en Oceaan

Hoofdstuk ~28~

Ik opende de deur en wat ik toen zag was gewoon...WAUW.
Een supergrote kamer, bijna net zo groot als de kamer van Rayen maar dan wel iets kleiner. In het midden van de kamer stond een geel bankstel en een glazen tafel.
Het behang was een kleur wit neigend naar een créme kleurtje. Aangekomen in mijn slaapkamer zakte mijn mond zo ver dat het  mogelijk was nog verder open. De slaapkamer was werkelijk waar prachtig, het was de droom slaapkamer van ieder meisje. Een kingsize hemelbed, die de kleur van heel zacht geel en wit had. Twee grote witte sofa's met gele kussentjes. Een super moderne inloopkast met de mooiste kleding die ik ooit heb gezien. In het midden van de kast was een standaard met een computer/televisie. Toen ik op de knop van de lamp drukte, lichtte ook de televisie op. In grote witte letters stond er. "Kies uw menu."
Ik kon kiezen uit een heleboel verschillende menu's :Jurken, rokken, broeken, shirts, sokken, schoenen, ondergoed, badpakken, bikini's, zonnebrillen, hoeden, haarbanden, tiara's?!
Dat zijn zoveel opties!
Ik ging voor lekker makkelijk en koos voor een lichtblauw rokje met een wit hemdje. Ik liep terug het woongedeelte in en ging op de bank zitten.
Na 5 minuten heen en weer zitten te wippen kon ik er niet mer tegen om niets te doen. Nala en Jayden zijn hier pas over 2 uur en kan echt geen 2 uur niks doen.
Over een plan nadenken heeft toch geen zin. Ik ben inspiratieloos. Ik kon vragen of ze hier een bibliotheek hebben. Ik houd van lezen en de manier van hoe goede boeken je in het verhaal kunnen sleuren. Soms is dat gevoel zo goed dat je het boek niet meer weg wilt/kan leggen voordat je het uit hebt. En nu ik er zo over nadenk is het al best een poosje geleden dat ik is echt goed met een boek ben gaan zitten. Ik heb wel andere dingen aan mijn hoofd, je weet wel de magische wereld redden enzo.
Ja dat ga ik doen, even vragen of er een bibliotheek is en dan met een goed boek op de bank zitten.
Ik liep de kamer uit en ging lopen. Ik kom  vanzelf wel een dienstmeisje of butler tegen denk ik. Na 6 gangen te hebben doorgelopen kwam ik inderdaad een butler tegen.
'Excuseer mij, maar weet u toevallig of er hier in dit kasteel een bibliotheek is?' Vroeg ik op mijn aller netst.
'Ja , er is hier wel een bibliotheek, hij is in de gele sectie tegenover kamer 313. Moet ik u er heen brengen?'
'Ja dat zou fijn zijn.'
Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Ben ik 6 gangen doorgelopen voor niks?! Gangen die trouwens per stuk minstens 2 kilometer zijn!
Terwijl het eigenlijk gewoon tegenover mijn kamer was?!
We kwamen aan bij de gele sectie en de butler liep weer weg.
Ik liep richting mijn kamer en ja hoor, tegen over mijn kamer was een deur met een bordje waar op stond "bibliotheek".
Snel liep ik naar binnen en ging opzoek naar een goed boek. Ik liep regelrecht naar het rek met waargebeurde verhalen, altijd als ik ergens mee zat las ik waargebeurde verhalen. Zodat ik mij weer besef dat er ook ergere dingen bestaan dan jongens drama of uitgeschoten eyeliner. Niet dat ik veel make up draag. Nee ik heb liever puur natuur of hoe sommige mensen dat zeggen naturel, dat is trouwens ook mijn favoriete chips smaak. Ik pakte het boek dat mij aansprak en liep naar een van de ligstoelen die bij het raam stonden en ging er op zitten. Ik weet niet hoeveel tijd er verstreken was toen er iemand aan klopte op de deur van de bibliotheek.
Vermoeid stond ik op en liep naar de deur, als ik in een boek las kon ik op een of andere manier in het manier in het verhaal gezogen worden, en als iemand mij dan uit die roes haalde kon ik echt chagerijnig worden. Dus ook wat ietwat geïrriteerd opende ik de deur. Maar dat gevoel ging meteen weg toen ik zag wie er aanklopte. Jayden!! Wacht dat betekende dat ik meer dan anderhalf uur had gelezen. Wat gaat de tijd toch snel als je leest.
'Jeff zei al dat ik je hier kon vinden.'
'Wie is Jeff?' Vroeg ik toen ik hem gelukkig omhelsde.
'De butler. Hij had een naamplaatje,  weet je.' Zei Jayden grinnikend.
Mijn mond vormde een "oh". En ik ging snel verder over een ander onderwerp om mijn schaamte te verbergen. En volgens mij merkte Jayden dat want hij keek mij grijnzend aan.
'Waar is Nala?'
'Buiten.'
'Buiten? Waarom heb je haar niet mee naar binnen genomen.'
'Zullen we haar anders even opzoeken? Dan merk je het vanzelf wel.'
'Oke, is goed.'
Jayden pakte mijn hand en trok mij mee naar de gang.
'Ze is buiten in de tuin bij de groene sectie. Die tuin is namelijk net zo groot als heel Cottage Village.'
'Oke.' Zei ik twijfelend.
We liepen inmiddels door de rode gangen waar we Amanda tegenkwamen.
'Hé Amanda, ga je mee? We gaan naar Nala toe.'
'Ja, leuk. Maar, wie is Nala eigenlijk?'
'Oh dat heb ik je nog niet verteld. Nala is mijn draak.'
'Heb jij een eigen draak?' Vroeg Amanda met ongeloof in haar stem.
'Ja.' Opgewonden bij het idee om Nala weer te zien sprong ik van blijdschap in de lucht.
Amanda grinnikte en klapte in haar handen.
'Dat is echt geweldig!'
'Liz? Amanda? Waar zijn jullie?'
'Wij staan voor je neus.'
'Euhm, nee daar staan jullie niet.'
'Wel waar gebruik je og... Ohh.' Ik hief mijn hand voor mijn gezicht en snap al waarom hij ons niet kon zien, wij zijn onzichtbaar geworden.
Ik sprong twee keer op en neer en werd weer zichtbaar. Amanda die nog steeds niks door had was nog onzichtbaar.
'Amanda, wordt jij ook weer terug zichtbaar?'
'Ohw ja. Zal ik doen.' Amanda klapte drie keer in haar handen en werd ook weer terug zichtbaar.
'Wij hebben het nog niet helemaal onder controle.' Legde ik uit.
'Zou je denken?'
Ik rolde met mijn ogen en liep door. Ik wil Nala nu toch wel heel erg graag zien.
'Welke kant op?' Ik was even vergeten dat ik hier níet woon, en dat ik dus ook de weg niet weet.
'Ik schat ongeveer nog zo'n honderd meter rechtdoor en dan rechts af.'
Ik deed mijn (naar mijn mening veel te hoge hakken, maar dit waren de laagste hakken/ pumps die ze hadden) uit, en rende het laatste stukje rechtdoor en sloeg rechtsaf.
Mijn mond zakte open van verbazing, hoe kon Nala zo snel zo groot worden?
Nala!
Liz!
Ik heb je zo gemist.
Ik jouw ook.
Ik keek achterom en zag dat Jayden en Amanda er nog niet waren.
Even tussen ons. Aangezien Jayden er nu nog niet is; waarom vind jij Jayden een broodrooster?
Dat is toch duidelijk? Als ik het over jou en Rayen had , werd Jayden heel boos en witheet van woede. En een broodrooster wordt ook heel heet.
Ik grinnikte, die vergelijking sloeg echt als een tang op een varken. Maar dat zei ik maar niet tegen Nala want die leek er echt heel trots op dat ze die vergelijking had bedacht.
Ja wat scheelt er eigenlijk tussen die twee?
Er gaan over hun twee veel geruchten ronde, maar het gerucht dat ik het geloofwaardigst vind is die over hun macht.
En hoe luidt die profetie dan?
Ik praat nu verder op deze manier, Jayden komt eraan...
Oke, maar hoe weet jij dat Jayden eraan komt? Ik bedoel heb je een super gehoor ofzo ? En je weet dat alleen ik je kan horen? Je hoeft niet te fluisteren.
Soort van, ik kan alles in een straal van 25 kilometer horen , ik moet dan wel een bepaald gesprek uit kiezen, anders wordt het een warboel van stemmen in mijn hoofd. Het lijkt dan net of je hoofd op ontploffen staat.
Dat is best gaaf. Maar hoe zit het nou met dat gerucht?
Het is best een lang verhaal. En de meningen zijn erover verdeeld, dus oordeel pas als je het hele verhaal gehoord hebt. Oke?
Ik zal het proberen, oke?
'Ze praat in je hoofd, of niet?' Vroeg Jayden.
'Ja, hoe weet je dat?'
'Ik heb er een paar boeken over gelezen.'
'Die moet ook eens gaan lezen, zo kom ik nog een beetje te weten over draken.'
Ik ben niet de eerste beste draak hoor! Ik ben wel de enige echte Nala, de draak van het meisje uit de profetie!
Ik moest glimlachen om Nala haar verontwaardigde opmerking.
Je dacht dat ik dat niet wist? Weet je Nala? Ik ben het meisje uit de profetie.
Dat weet ik ook wel hoor Liz.
Mooi, dan is dat ook weer uitgesproken.
Nu richtte ik me tot Jayden.
'Jayden, als je het niet erg vind gaan Nala en ik even praten.'
'Nee hoor jullie doen maar.' Zei hij schouderophalend.
Ik ging op het gras naast Nala zitten en Nala begon met vertellen.
Je weet dat Jayden de jongste van Kaylo zijn zoons is hé?
Jayden in niet altijd geweest zoals hij nu is. Althans dat is wat de verhalen vertellen. Vroeger toen Jayden 12 á 13 jaar was, is hij het verkeerde pad op gegaan, hij wou de macht hebben over Dreka omdat hij zich altijd achter gesteld voelde. Zijn broers Kayren en Rayen waren alles voor Kaylo. Rayen is de oudste van hun drie en kwam dus in aanmerking voor de troon. Alleen Jayden wou die troon dus kwam hij in opstand tegen de wet over dat de oudste zoon de troon moet krijgen.
Zijn missie is niet geslaagd, zijn vader en broers wonnen. Hij heeft het voor elkaar gekregen dat Rayen en Kayren hem niet meer konden luchten of zien.
Sindsdien praten ze niet meer echt als broers met elkaar. Ook al kun je aan hun allebei zien dat ze dat dolgraag met elkaar willen praten en alles uitpraten.
Met Kayren is een ander verhaal. Hij heeft het al lang goed gemaakt met Jayden omdat hij Jayden snapte. Hij snapte de gevoelens en gedachtes van Jayden en vergaf hem ook snel. Kayren woont nu ergens in het bos van de Nimfen samen met zijn vrouw Ella.