Hoofdstuk ~38~

90 6 0
                                    

Starlett en ik vlogen al 3 uur boven het bevroren bos maar nog geen spoor van Sylvester of Sylvain. En dat terwijl ze hier moeten zijn volgens Starlett.
'Weet je zeker dat Sylvester en Sylvain zich in dít bevroren bos bevinden? Ik bedoel er is vast egens nog wel een bevroren bos.'
'Ja Liz, ik weet het honderd procent zeker. Kijk focus je is op de duister aura's die zich hier bevinden. Je voelt gewoon dat er hieer duistere krachten zijn. En je voelt dat al dit ijs komt door duistere krachten. Sluit je ogen maar en concentreer je alleen op de geur en het geluid en gevoel van dit bos.'
'En ik moet jou geloven? Je hebt nog niet eens groep vijf afgemaakt.'
' Ja maar daar kan ik ook vrij weinig aan doen. Ik had een beetje een, nou ja, een niet kinderlijke jeugd. Ga jij maar is opzoek naar iemand van 9 jaar en vraag wat hij of zij zo al heeft gedaan vandaag. Ik gok dat je niemand tegen komt die zal moeten zeggen ; "niks bikzonders hoor, alleen een tiental mensen naar het kwaad gelokt vervolgens in mijn duistere tatoeage gezogen en daarna een leeker potje lopen janken omdat ik niet weet waarom ik dat heb gedaan." Weet je Liz, jij hebt nog een een jeugd zonder zorgen gehad. Alleen maar denken aan de problemen die je als kind hebt. Bijvoorbeeld over, of je ruzie hebt met je beste vriendin of vindt die jongen mij wel leuk? Vinden zij mij aardig? Heb ik wel goed geleerd voor die toets?
Ik heb dat niet gehad Liz, dat jij zo'n jeugd gehad hebt is in deze wereld bijzonder. Dus hou op en geloof mij gewoon.'
'Wow Starlett, dat was een indrukwekkende mini speech. Sorry, ik kan mij voorstellen dat het een beetje verwend over kwam. Als ik jou er mee heb gekwetst, sorry, dat was niet mijn bedoeling.'
'Starlett? Ben jij dat? Wat doe je op die draak? Kom naar beneden.'
'Dat is Sylvain, hij is nog maar net overgenomen door het kwaad en zit nu in de tussenperiode. Met hem zal je het minst moeite hebben. Met Sylvester daarin tegen en heleboel, gok ik zo.' Fluisterde Starlett naar mij.
Oh nou bedankt Starlett lekker gerust stellend weer!
'Ik kom eraan! Maar ik ben met mijn nieuwe vriendin! Je vindt haar vast geweldig! Mag zij ook meekomen naar beneden?' Schreeuwde Starlett naar Sylvain.
'Ja natuurlijk! Maar één vraagje, hoe kan het dat jullie op de rug van een draak zitten? Er is toch maar één draak in het hele magische land/ wereld? En die draak is toch van het meisje uit de profetie? Of ben ik nou gek?'
'Gek was je al, maar om antwolrd te geven op je vraag, Liz hier heeft de gave om dieren te manipuleren en creëren, dus dit is maar een tijdelijke draak. Na 2 uur zal ze weer verdwijnen!' Schreeuwde Starlett terug.
'Cool! Kan ze voor mij een slang toveren?'
Starlett keek mij aan met een blik die zei: ik kan je hulp wel gebruiken.
Ik haalde mijn schouders op.
'Euhm, slangen creëren is voor gevorderen, zover is Liz nog niet!'
'Is een draak dan niet veel moeilijker?'
'Nou nee een draak is eigenlijk een soort van vogel dus kan Liz dat al wel.'
Heeft ze enig idee wat een draak is? Ten eerste de vogels stammen af van de draak en niet andersom. Of nou ja bijna alle vogels dan niet alle. En ten tweede, ik voel me echt beledigd!
Zei Nola boos tegen mij in mijn hoofd.
Zou ik ook zijn als ik werd uitgemaakt voor draak, zei ik zuchtend.
Liz, dat is zo gemeen!
Ik hou ook van jou Nala.
Nou ik op dit moment niet van jou.
Ahh, dankje. Zei ik nep gecharmeerd.
Weet je wat ik ga jou gewoon negeren.
Haha, succes met proberen, jij weet net zo goed als ik dat jij dat niet kan.
Echt wel, Liz dat kan ik supergoed!
Dat zie ik ja.
Dit keer kreeg ik geen antwoord van Nala. Ik geloof dat ze mij een beetje zat is. Ach ja eigen schuld dikke bult, had zij maar niet zo moeten zeuren
Dat hoorde ik!
Ja, dus? Wat is je punt?
Weer geen antwoord.
'Nou komen julie nog naar beneden, of hoe zit het?'
'Liz, kom Sylvain is echt niet een geduldig type, hij is nogal snel geprikkeld.'
'Ja, Nala zet de landing in!' Deed ik net alsof ik een soort stewardess in een vliegtuig was.
Eenmaal op de grond zei ik tegen Nala dat ze uit het zicht moest vliegen en dat ik haar wel weer zal roepen als ze weer kan komen.
'Nu!' Fluisterde Starlett
Dat was voor mij het teken om de hand van Sylvain te pakken en te doen alsof ik met hem kennismaakte alleen pakte ik zijn hand om de spreuk uit te voeren. Bij starlett had dat vorige keer niet gehoeven want toen was er niemand anders in de buurt op wie de spreuk zou werken. Maar nu was dat wel dus moet ik Sylvain aanraken zodat de spreuk weet dat Sylvain degene is voor wie de spreuk bedoeld is.
'Amissa anima mea.' Terwijl il dat zei schoot er een brandende pijn door mijn slapen heen, de pijn verspreidde zoch steeds verder in mijn lichaam. Op een gegeven moment werd de pijn ondraaglijk en schreeuwde ik het uit. Ik weet niet hoe mensen dat altijd vol houden in boeken en films, maar ik hield het niet meer.
'LIZ!!' Hoorde ik iemand van verweg schreeuwen.
De pijn werd alsmaar erger en ik voelde hoe ik werd opgetild en tegen iemands borstkas werd aangedrukt. Het laatste wat ik voelde was de schommelende beweging die ik maakte terwijl degene die mij droeg stug doorliep en wat dingen schreeuwde...
En toen werd alles zwart.

Wolf en OceaanWhere stories live. Discover now