Hoofdstuk ~25~

123 6 0
                                    

'Wat?!'
Nee, nee dat kan niet. Dat mag niet, Kaylo mag mij niet ontvoeren, ik moet hem verslaan! Ik kan hem niet verslaan als ik gevangen zit. Maar aan de andere kant, moet ik Kaylo wel verslaan? Hij ziet er helemaal niet gevaarlijk uit en zo gedraagt hij zich ook niet. Nu ik er eigenlijk over nadenk weet ik helemaal geen slechte dingen over hem, behalve dan dat hij mij wou hebben zodat ik hem geen kwaad kon doen, maar dat is dan uit zelfbescherming. En dat hij de mannen op Sarah had afgestuurd om haar te vermoorden. En dat hij mij als baby al probeerde te ontvoeren. Oké, ik kon wel wat slecht dingen opnoemen maar ik wist zeker dat Andrew ook wel iets soortgelijks zou hebben gedaan. Misschien had de profetie het helemaal niet over hem maar over iemand anders.
'Wat heb je eigenlijk gedaan?' Vraag ik aan hem. Ik kan het niet laten om er naar te vragen. Ik ben gewoon een heel nieuwsgierig type.
'Hoe bedoel je? Vanochtend heb ik ontbeten en mijn tanden gepoetst, toen ben ik naar Rayen ge...' Berder kwam hij niet want snel onderbrak ik hem.
'Nee ik bedoel wat heb je gedaan om ervoor te zorgen dat iedereen je dood wil hebben?'
Hij keek mij argwanend aan en een rooie gloed verscheen over zijn ogen.
'Dat-gaat-je-niks-aan!'
Bang kromp ik in een. Wat was dit?
Hij trilde van woede en er verschenen allemaal scheuren in zijn huid...Wat is dit?
Of beter gezegd, wat is hij?
'Praat hem er maar niet over dan raakt hij gefrustreerd. En dan krijgt hij de drang om te doden. Meestal kunnen we hem in bedwang houden, maar dat jij nu hier in de truck zit helpt niet echt.'
Kaylo ontspande zich en werd weer normaal.
'Ik ga even een luchtje scheppen en een telefoontje plegen,het lijkt mij verstandig dat we allemaal even een pauze inlassen.'
Rayen knikte en bleef rustig zitten terwijl Kaylo de truck uit stapte.
Zodra hij de truck uit was en buiten gehoorsafstand was, vervolgde Rayen zijn verhaal.
'Ongeveer zeventien jaar geleden was Kaylo hopeloos verliefd op een bloedmooie jonge vrouw. Lucia Oceanblue. Hij vroeg haar mee uit maar zij zei nee. Ze was al verliefd op iemand anders, Andrew. Kaylo kon dat niet hebben en deed alles wat hij kon om Lucia te krijgen. Maar Andrew was degene met het geluk om met jouw moeder te trouwen. Hij moest Lucia vergeten van zichzelf en heeft een heleboel affaires gehad. Uit die affaires is Jayden ontstaan. Ik ben uit esn affaire ontstaan die 480 jaar geleden plaats vond. Pure haat nestelde in zijn ziel en iedereen die zich bij Andrew en Lucia aansloot ging eraan. Nu heeft hij een nieuwe liefde gevonden, macht. Hij strijd naar macht.
Zoals ik al zei heeft haat zich in zijn ziel genesteld en heeft de controle over hem genomen. Jij moet hem verslaan, ooit was hij oké en hij heeft soms momenten waarop hij zichzelf nog is maar die zijn zeer zeldzaam. Daarom heb ik jou "ontvoerd" als je in het kasteel van Kaylo bent is het veel makkelijker om hem te verslaan. Ik heb je ouders al ingelicht over het plan. Alleen Jayden niet anders zou het te verdacht over komen als hij niet en poging zou komen doen om je te redden.'
'Oke, dit is te veel informatie voor één keer. Je steekt me eerst in mijn borst om vervolgens te zeggen dat het eigenlijk niet de bedoeling was?!'
'Ja nou dat was wel mijn bedoeling, het moest echt lijken en Jayden ging mij alleen op die manier geloven..'
Boos keek ik hem aan.
Wat was dat nou weer voor een onzin? Hij had het ook  heel anders echt kunnen laten lijken.
Toch?

Wolf en OceaanWo Geschichten leben. Entdecke jetzt