THE TRUE FIGHT FOR LOVE
"Mag tanan na tayo, Nyrie."
Ito na lang ang huling natatandaan ko na huling sinabi ni Cloud sa akin, pagkatapos ay dinala ako rito sa isang Motel.
Hindi ako handa sa nangyayari. I don't want this to happen, not this early.
Napaluha na lang ako nang umabot na sa leeg ang paghalik sa akin ni Cloud.
Marahan niya akong ihiniga sa kama at unti-unting tinatanggal ang pagkakabutones ng damit ko.
Napapikit ako kasabay ng pagbagsak ng luha sa mga mata ko.
"Mahal, don't worry... pananagutan kita. I love you." Mas lalo kong ipinikit ang mata ko.
Yeah, I love you too that's why I am doing this... I don't want to do this, but I don't want to lose you, either.
Why our parents can't accept the fact that we love each other? Bakit kailangan pang dumating sa punto na paghihiwalayin at paglalayuin kaming dalawa?
Hindi ko naiwasan na mapahagulgol dahil sa aking iniisip.
At parang napapaso naman si Cloud na lumayo sa akin.
"Cloud..." I whisperred.
"You love me, right?" he asked and I nodded.
"That's why I am doing this with you, because I love you." I reason out.
Lumapit siya sa akin at akala ko'y itutuloy niya na ang paghubad sa aking damit dahil tuluyan na niyang natanggal ang pagkakabutones nito.
Nakita ko ang pagpatak ng luha sa mga mata niya habang ibinabalik na ang pagkakbutones ng aking damit.
"S-sorry." Natigilan ako.
"N-no, Cloud. Sex with me, gawin na natin ito." Lumuluha kong sabi habang tinatanggal ko ang kamay niya at ako na mismo ang nagtanggal ng butones.
Niyakap niya ako ng mahigpit kaya hindi ko natuloy ang gagawin ko.
"I-iwan mo ba ako? Dali na, papayag na ako. Huwag ka lang mawala sa akin."
Nagulat ako ng humagulgol siya ng iyak habang yakap-yakap ako.
"Ipinangako ko sa aking sarili na birhen na lalakad ang babaeng mahal ko papunta sa altar, papunta sa akin habang ikinakasal." Dito na ako nanghina sa sinabi niya.
"S-Sorry, Nyrie. Your tears, it slaps me. I love you so much. I can't do this to you, because you deserve more." Nakita kong pinahid niya ang likod ng kanyang kamay sa mukha niya para punasan ang luha niya bago kumalas sa akin ng yakap at tinitigan ako.
He held my hand and I felt he squeezed it to mine and he smiled, assuring me that everything we'll be fine.
He hugged me once again, but now we're both smiling.
"Ready yourself for tommorow, we will fight together. The true fight for our love to each other. Ipaglalaban natin ang isa't-isa sa mga magulang natin. We can get through this." I nodded and I can't stop myself to cry not because I'm afraid but because I am happy.
We stayed the rest of our night, embracing each other, talking and planting small kisses to each other, without doing 'it' that we might regret and can break our dreams and future.
--
HartleyRoses