108

84 3 0
                                    

THE REASON BEHIND WHY SHE LOVE KIDS

I am smiling from ear to ear while looking to the girl I admired playing again with the kids on the park.

This became my habit, I always follow her after class just to see how happy she is when she's with kids, playing with them, smiling, laughing and giggling with them, teach them and eat with them.

"Ate!!" sigaw nang mga bata habang tumatakbo palapit sa kanya at niyakap siya.

"Miss niyo kaagad ako! Tara kain tayo, may dalang foods si ate Narcisa sa inyo..." masayang sabi niya sa bata.

"Yehey!"

Siguro kung may makakakita lang sa akin dito ay masasabihan akong baliw sa kakangiti. Halos mapunit na labi ko.

Natapos silang kumain ay nilabas niya ang mga papel niya para turuan ang mga batang pinagkaitan na makapag aral dahil sa kakapusan ng pera.

"At math naman pag aaralan natin ngayon, galingan niyo ah! Para mamaya mag lalaro tayo."

"Opo ate!"

Umupo ako sa likod ng puno na tanaw na tanaw ang babaeng patago kong minamahal kasama ang mga bata.

Palagi kong naiimagine, paano pa kaya kapag nagkaroon na siya ng sariling anak? Well, i'm sure anak namin.

And darn, kinikilig ako while imagining having a future with her. I really need to introduce myself to Narcisa.

"Kuya! Kuya! Tawag ka po ni ate! Sali ka daw ka po sa amin!" Halos mapaigtad ako at nabalik sa reyalidad ng may batang humila sa pagkakaupo ko.

Tinignan ko ang tinuro ng bata and I saw her pointing his finger to Narcisa who's smiling widely at me!

Am I dreaming?!

Tumayo ako at pumunta sa gawi nila kasama ang batang nagyaya sa akin. This is my chance now.

"Kuya bakit ka po ngumingiti doon ng mag-isa?" tanong naman ng isang bata.

"A-ahh, m-may naalala lang ako!" Sht! Ngayon pa talaga ko nabulol, sa harap pa talaga ni Narcisa.

"Sit here, join us." And my heart pound so fast by her heartwhelming smile. She's so pure.

"Okay." I smiled to them.

"Yehey! May ate na kami tapos may kuya na rin!" Ginulo ko buhok nung batang tuwang-tuwa.

"Nga pala, 'yan si budoy. Ito naman si anelle yung tumawag sayo, si tina, si nijel at kambal niyang si jelly..." may pinakilala pa siya.

At simula nung araw na 'yon na pinagpapasalamat ko na nangyari dahil mas lalo akong napalapit kay Narcisa.

Everyday, after our class we will go to the kids who are also part of me. Yes, we, hindi na lang ako mukhang weird stalker dahil palagi na kami magkasama.

--

And this day came, I am ready to tell her how much I love her. Mas lalo ko siyang minahal.

While walking to the park where the kids are waiting for us.

"You really love kids, huh?" Nakita ko siyang napahinto sa paglalakad at nawala yung ngiti niya kanina.

I stopped too.

"Narcisa..." She didn't talk, she's just looking at me.

So I continued, "you know, you, loving the childrens is one of the reason why I like you... and now, I love you."

Nagulat ako ng bigla niya akong niyakap at umiyak.

"T-Troy..."

"Shh, cry all you want, I am here."

Ilang minuto pa siya umiyak bago kumalas sa akin.

"Thank you for loving me, but you will hate me if you'll know the reason behind why I love kids."

My brows forrowed, may dahilan pa ba para ayawan ko siya.

"I am imagining and even planning to have a family with you... please Narcisa, I will never hate you."

She shooked her head while tears flow from her eyes down to her cheeks.

"I k-killed two kids..." Napaatras ako sa sinabi niya.

"W-What?" nanginginig kong tanong. How could she do that?!

"I was a prostitute before, may dalawang magkaibang lalaki ang nakabuntis sa akin. I aborted my own children, I killed my children para lang maging dalaga ulit. Nagsisisi ako, pinagsisisihan ko pero wala akong magawa... I already killed them, and now karma ko na dahil hinding-hindi na ako magkakaroon ng sarili kong anak. I don't deserve everything, especially you."

Napailing-iling ako.

Muli akong umatras palayo sa kanya.

The reason behind why she love kids... is because she killed her own children

"Y-You..." Paano niya nakaya 'yon?

She smiled bitterly. "You can hate me now, I understand. Thank you for making me feel loved."

I looked at her.

"I am sorry," I uttered. Yes, I love her but—

"I understand." Then she walked away.

--

HartleyRoses

HartleyRoses

One Shot StoriesOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz