Hidden | (Türkçe)

38. Bölüm

Dünkü bölüm kısaydı bugün paylaşayım dedim gerçi bu da kısa ama vote sayılarına göre yarın yine yeni bölüm paylaşabilirim.
NOT: Multide Aaron var
İyi Okumalar!:)

Aaron'ın darbesinin hoyratlığıyla kendimi yerde bulmam canımı daha çok acıttı. Aaron'a baktım, gözlerim nemlendi, bu tamamen dehşete düşüren bir eylemdi.

Harry'nin gözleri ateşlendi ve ileri doğru adım atarak Aaron'ı sertçe itti. 

'' Ona bu şekilde davranmaya nasıl cüret edersin. '' diyerek dudak büktü. O duvara vurduğunda Aaron'ın yüzünü tamamen korku kaplamıştı.

Benden önce başlayan olayları izlerken ben yere yapıştırılmış gibiydim.

'' Onu istediğini biliyorum, '' Aaron homurdandı, korkusundan kurtularak. '' Onunla tanıştığınızdan beri-- ''

'' Yanılıyorsun, '' diye çıkıştı Harry. '' Rose ve ben sadece arkadaşız. ''

'' Oh, yanılıyor muyum? '' Aaron'ın yüzünü bir sırıtış kapladı. '' Yalan söyleme, hatta sen tamamen-- ''

'' Bir bok bilmiyorsun, doktor oğlan ve eğer o el değmemiş yüzünü korumak istiyorsan o lanet çeneni bir an önce kapatmanı tavsiye ederim. '' Harry 'nin sesi kaba ve düşüktü; tehdit edici.

'' Doğru eminim ki burada bir muhasebeci gerçekten bir bok yapabilir. '' Aaron sataştı ve Harry ona doğru adımladı.

Kendimi yerden kaldırdım. '' Aaron, dur! Çoktan yetti. Amacına ulaştın. Sadece bırak. ''

İkisi de bana baktı.

Aaron tekrar Harry'e döndüğünde buradan ateşlerin içinde gidecekmiş gibiydi.

'' Şimdi, buradan değersiz kıçın yüzünden gitmeni istiyorum. '' dedi Harry yavaşça.

Aaron bana döndü.

'' Rose, '' dedi. '' Haydi, bunu dışarda halledebiliriz. ''

'' Dalga mı geçiyorsun? '' diye alay ettim. '' Sen bana bok gibi davrandın ve ardından 'bunu dışarda halledebiliriz' mi? Olmaz. ''

Aaron'ın bakışları Harry ve benim aramda gezindi. '' Pekala, buradan gideceğim. '' dedi, ses tonu omurgamdan aşağı bir titreme gönderdi. '' Ama iyisimi bilmemem gereken birşey biliyorum. Yani arkanızı kollayın. '' Onun kelimeleriyle kanım dondu.

Aaron merdiven boşuğunda kaybolmadan önce son bir kez bize yüzünü buruşturdu, merdivenlerden inerken, çıkardığı  kızgın topuk sesleri yankılanıyordu.

Harry bana baktı.

'' Sen iyi misin? ''

Kafamı salladım ve yüzüme düşen saçları geri ittim. Çok güçsüz hissediyorum. Her zaman güçlü olmak ve savaşmak istedim ama bu benim trajik kusurlarımdan biriydi--yalnız olmaktan korkmak.

'' Haydi, '' dedi Harry, kendi dairesini işaret ederek. '' Çay yapacağım. ''

Kısa bir an için, kafamın arkasından gelen ağrı yüzünden gözlerimi kapattım. '' Aaron ile olan ilişkim bitti ama... Şu an hala gerçekten yalnız hissediyorum ve ben-- ''

Harry tekrar bana döndü, suratında üzgün bir gülümseme vardı. '' Benim yaptığım gibi, yalnızlığı bilmezden gel, Rose. ''