Hidden | (Türkçe)

44. Bölüm

Yalaşık on gündür bölüm gelmiyor maalesef ama kendimce çok önemli sebeplerim vardı bu kadar beklettiğim için özür dilerim tekrar eski tempoyu yakalamaya çalışacağım:)

Medya: Elizabeth

İyi Okumalar!^^

'' Rose? ''

İnledim ve yatakta yuvarlandım, bakışlarımı kapalı kapıya diktim. Annem birkaç dakikadır kapıma vuruyordu. Hala her zamn olduğu gibi inatçıydı. 

Kendi kendime yataktan dışarı sürüklendim ve kilitli kapıyı açtım, ona çenemi sıktım.

'' Saat yedi buçuk, uyan. '' dedi basitçe.

'' Jet Lag'e sahip olmam gerekiyor. '' dedim. '' Benim için saat sekiz. ''

'' Eh, bu geceye yemek almak için kardeşinle birlikte markete gideceksin. Akşam yemeğine büyükannen ve büyükbaban gelecek. ''

Kollarımı göğsümde çaprazladım. '' Neden buraya gelmek ve kızlarının eski kocalarıyla yemek yemek istesinler ki? ''

'' Yeter, Rosalie. Şimdi giyin ve koridorda Elizabeth'le buluş. ''

Ona yüzümü buruşturdum ve kapıyı çarptım. Hızlıca bir duş aldım ve turkuaz parlak bluzümle, kot pantolonumu giymeden önce düzleştirici yardımıyla saçlarıma şekil verdim. Telefonumu kaptım ve odamdan çıktım. 

'' Elizabeth arabada bekliyor. '' dedi annem mutfaktan. 

Bu eve gelmem hataydı. Büyük bir hata.

Elizabeth'in gri arabasının yolcu koltuğuna kaydım ve onunla göz teması kurmaktan kaçındım. Hafifçe burnunu çekti ve arabayı park ettiği kaldırımdan uzaklaştırdı. Benimle göz teması kurmuyordu ve sonunda ona çıkıştım.

'' Biliyor musun bu konuda ben de mutlu değilim. '' dedim ve bana bir bakış attı. '' Bunun içinde birlikte olmammalı değil miyiz? ''

Mizah olmadan güldü. '' Neyin içinde birlikte? '' 

'' Boşanma. İkimiz de bu konuda mutlu değiliz,en azından birbirimize sahip çıkmamalı mıyız? ''

'' Bunu  bir yıl önce düşünmeliydin. '' diye çıkıştı.

'' Bir yıl önce annem ve babam boşanmıyorlardı. '' diye çürüttüm.

'' Bak, sen berbat birisin, yani şimdi gelip bana ağlama. Ben bunun içinde yalnızdım çünkü onlar ilk boşanma için mahkemeye gittiklerinde annem duygusal açıdan enkaz halindeydi ve sen lanet olası Portland'de yaşarken bunu önemsemek için oldukça meşguldün. '' 

Çenem düştü. '' Ben senin yüzünden ayrıldım! '' diye bağırdım.

Elizabeth gözlerini devirdi. '' Bu palavraları bana verme! Sen ayrıldın çünkü sen lanet olası bir fahişesin! ''

'' Bunu ben yapmadım! ''

'' Oh, lütfen. Biliyorsun onu seviyodum! ''

Ağlamamak için dudağımı ısırdım. Elizabeth elini saçlarından geçirdi ve arabayı marketin otoparkına park etti. 

'' Şu işi bitirelim. '' diye çıkıştı arabadan çıkmadan önce. 

Göğsüm kavgamızdan dolayı ağrıyordu. Biz onunla çok yakındık, en iyi arkadaşlar gibi. Buna ne oldu? 

Doğru, evet. O benim yapmadığım bir şeyi yaptığımı düşünüyor. Nasıl unutabilirim.

Biz markete doğru yürürken Elizabeth'in topukları kaldırımda tıklıyordu.

Çevresinden onu takip ettim, el arabasını gayretle iterken çevresindeki farklı öğeleri arabanın içine fırlatıyordu.

İç çektim, New York'tan buraya asla uçmamayı diledim. 

'' Git bir kavonoz reçel al, ahududu olsun. '' diye komut verdi Elizabeth. '' Onlar sonraki reyonda. Ben cips almaya gidiyorum. ''

Başka bir kelime etmeden arabayı ittti ve çekip gitti. 

Yalnız, bir sonraki reyona doğru yürüdüm. Ahududu reçeli için raflara göz gezdirdim, konsantrasyon içinde alt dudağımı dişlerimin arasına aldım. 

Sonunda bir kavonoz kırmızı reçel çekerek elimdeki etiketi okudum. Birisinin yanıma kadar yürüdüğünü işittim ve yana adımladım, kısaca yanımdakininin kim olduğunu onaylamak adına kafamı kaldırdım. 

Kanım donmaya başladı ve elimdeki reçel kavonozunu yere düşürdüm, cam kırıkları her yeri kapladı.