💌 Part - 64 💌
---------------
အိပ်ရာမှနိုးလာတော့ ဘေးနားကိုလက်ကစမ်းမိကာ အေးစက်သောမွေ့ယာခင်းကြောင့် သူ ထိတ်ခနဲဖြစ်သွားမိသည်။
မိုးမြေမရှိတော့ဘူးလား...
အတွေးဖြင့် ဆတ်ခနဲထထိုင်လိုက်မိကာ ဘေးနားကိုငုံ့ကြည့်မိတော့ မွေ့ရာ၏တစ်ဖက်အစွန်းမှာ ကွေးကွေးလေးအိပ်နေသော သူမကိုမြင်မှ သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။
"ဘာလို့ အဝေးကြီးသွားအိပ်နေတာလဲကွာ မင်းက"
မကျေမနပ်ဖြစ်သွားမိရင်း ကွေးကွေးကောက်ကောက်အိပ်နေသော မိုးမြေကိုယ်လေးကို ခါးလေးမှဆွဲယူလိုက်တော့ သူမကိုယ်လေးက ပျော့ခွေစွာပါလာသည်။
ပျင်းကြောဆွဲသံတိုးတိုးလေးနှင့်အတူ မိုးမြေမျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့သွားတော့ သူပိုပြီးသဘောကျသွားကာ မျက်နှာကိုအုပ်နေသော ဆံပင်တွေကို ဆွဲဖယ်ပစ်လိုက်သည်။
"ဘာလဲ"
"ချစ်လို့"
မပွင့်ချင်ပွင့်ချင်ဖြင့် သူမမျက်လုံးလေးတွေပွင့်လာကာ ထိုပုံစံလေးဟာ အသည်းယားစရာကောင်းလွန်း၍ နှုတ်ခမ်းလေးကိုငုံ့နမ်းပစ်လိုက်သည်။
ထိုအခါကျတော့လည်း သူမကပြန်မရုန်းဘဲ သူ့ပခုံးတွေကိုသိုင်းဖက်လာပြီး ထိုအနေအထားအတိုင်း ပြန်အိပ်ဖို့ကြိုးစားနေပြန်သည်။
"ညတုန်းက အကြွေးရှိသေးတယ်မလား"
"အိပ်ဦးမယ်လို့"
"ထတော့ကွာ ၆နာရီတောင်ထိုးခါနီးနေပြီ"
ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် သူက မိုးမြေ၏ညဝတ်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ချကာ ညှပ်ရိုးပေါ်ကိုဖိကပ်နမ်းရှိုက်လာသောကြောင့် သူ့မျက်နှာကို ပြန်တွန်းပစ်မိသည်။
ညကလည်း သိပ်အိပ်မပျော်သောကြောင့် အိပ်ရေးမဝသေးဘဲ သူထိတွေ့လာသည့်အခါမှာလည်း အိပ်ချင်စိတ်ဖြင့် စိတ်မပါနိုင်သေး။
သို့သော် ညဝတ်အင်္ကျီကို ချွတ်ယူလွှင့်ပစ်ကာ ရင်ဘတ်မို့မို့ပေါ် နမ်းလာအနမ်းချိုချိုတွေကြောင့် သူမ ရင်တွေခုန်လာမိပြန်၏။
"ထတော့ Babyရာ"
"နင်အမြဲတမ်းစိတ်ပါနေတာပဲ မုန်းစရာကြီး"
"ဒါပေမယ့်မမုန်းဘူးမလား"
"မုန်းတယ်"
"အဲ့ဒါဆိုလည်းနောက်မှမုန်းကွာ အခုမင်းမှာအပြစ်ရှိတယ်သိလား"
"ဟင့်အင်း"
"ငါနဲ့အဝေးကြီးသွားအိပ်နေလို့လေ ငါ့အနားကပ်အိပ်ရင်အိပ် မဟုတ်ရင်လည်း ငါ့အပေါ်ခြေထောက်တင်ပြီး အိပ်ချင်အိပ်ပါ့လား"
ကလေးဆိုးကြီး သူက မကျေနပ်သလိုပွစိပွစိပြောရင်း မိုးမြေရဲ့ရင်ဘတ်နှင့်လည်ပင်းအနှံ့ကို အသံမြည်အောင်လိုက်နမ်းနေ၏။
နမ်းလိုက်တိုင်းလည်း စူးခနဲဖြစ်သွားသောကြောင့် အသည်းယားလာမိသလို ရင်တွေလည်းပိုခုန်လာပြီး သူ့ပခုံးတွေပေါ် လက်ကလေးတွေ တင်ထားလိုက်သည်။
ထို့နောက် သူ့နားရွက်ဖျားကို ဖွဖွလေးဖိကိုက်ပြီး လည်ပင်းကို markin'ရာထင်သွားအောင် ကိုက်လိုက်သည့်အခါ သူက သူမလည်တိုင်ကို တိုးဝှေ့နမ်းနေရာမှ မျက်နှာမော့လာ၏။
"ဆွဲဆောင်နေတာလား အဲ့ဒါ"
"အင်း အကြွေးဆပ်ချင်လို့လေ"
"ကြိုက်တယ်"
လူယုတ်မာပြုံးနှင့်သူက မိုးမြေဝတ်ထားသမျှကို ဆွဲချွတ်ယူပြီး စိတ်ပါလာအောင်ဆွနေရင်း အသည်းအသန်လိုက်နမ်းနေသောကြောင့် သူမသည်လည်း အဆင်သင့်ဖြစ်လာခဲ့သည်။
မိုးမြေကိုယ်ထဲတိုးဝင်လာသော သူ့ရဲ့မာကျောမှုက အားပါလွန်းသောကြောင့် သူ့ပခုံးတစ်ဖက်ကို ကိုက်ခဲပစ်လိုက်ရင်း မျက်နှာလေးမော့ထားလိုက်မိသည်။
ဝေးခဲ့တာကြာခဲ့ပြီဆိုပေမယ့် အခုနောက်ပိုင်း အထိအတွေ့များလာ၍ တဖြည်းဖြည်းပြန်အသားကျလာပြီမို့ သူရော၊ မိုးမြေပါ သိပ်အားမထုတ်လိုက်ရပါဘဲ အပေးအယူမျှလာခဲ့သည်။
"ဘယ်နှခါလုပ်လုပ် အမြဲကျပ်နေတာပဲ မိုက်တယ်"
"ဖြည်းဖြည်းလုပ်လို့"
"မရဘူး ညကတည်းကစိတ်ပါနေတာ"
သူမ မိုးမြေကိုဆွဲပွေ့ယူပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာထိုင်စေကာ ဆက်တိုက်လှုပ်ရှားနေပြန်တော့ သူ့ပခုံးထက်မှာမျက်နှာလေးအပ်ရင်း သူမအလိုက်သင့်တုံ့ပြန်မိသည်။
လူဆိုးကောင်က အောက်ကပဲအငြိမ်မနေတာမဟုတ်ဘဲ သူ့လက်တွေကလည်း တင်ပါးတွေကိုဖျစ်ညှစ်နေကာ ရင်သားတွေကိုလည်း စုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေသောကြောင့် ခံစားချက်ပေါင်းစုံဖြင့် သူမ တစ်ခါပြီးဆုံးသွားခဲ့သည်။
သူကတော့ အရှိန်ကောင်းနေဆဲဖြစ်ပြီး ဆက်တိုက်လှုပ်ရှားနေဆဲဖြစ်ကာ သူမကိုမွေ့ရာပေါ်ပြန်ချရင်း ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို သူ့ပခုံးပေါ်ဆွဲတင်၏။
ထို့နောက် သူလုပ်နေကျအတိုင်း စိတ်ရှိလက်ရှိ အချစ်ကြမ်းလာတော့ နှုတ်ခမ်းလေးကိုဖိကိုက်ရင်း မွေ့ရာခင်းတွေကိုသာ ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်မိသည်။
စိတ်ဆန္ဒပြင်းပြနေချိန် သူ ခြွေချသောအနမ်းကြမ်းတို့ကလည်း ရင်ခုန်ချင်စရာကောင်းသလို အိပ်ရာပေါ်မှာ သွေးဆိုးသည့်သူဟာ မက်မောစရာအတိ။
အတော်လေးကြာသည့်အထိ နေရာမျိုးစံမှာ ပုံစံမျိုးစံဖြင့် သူချစ်ချင်တိုင်းချစ်ပြီးမှ သူ့ဘက်ကပြီးဆုံးသွားကာ မိုးမြေမှာတော့ ဘယ်နှခါပြီးမြောက်သွားမှန်းမသိတော့ဘဲ ပျော့ခွေနေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
မောလည်းမောနေသလို ချွေးတွေလည်းစိုနေပြီမို့ မလှုပ်သေးဘဲ အမောဖြေနေချိန် သူက လက်တစ်ဖက်ထောက်ပြီး မိုးမြေကိုငုံ့ကြည့်လာ၏။
ထို့နောက်မှာ ချွေးစို့နေသောသူမရင်သားတွေကို အသာဖိဆုပ်ကာ ဖျစ်ညှစ်ကစားလာသောကြောင့် လက်သရမ်းနေသောသူ့အား အမြင်ကတ်ကတ်ဖြင့် သူ့လက်ကြီးကိုပုတ်ထုတ်ပစ်လိုက်သည်။
ထိုအခါမှ သူက ပြုံးစိစိဖြင့် မိုးမြေနဖူးကိုငုံ့နမ်းရင်း...
"ကလေး ဘယ်နှယောက်ယူမလဲ"
ချွေးစတို့ဖြင့် အနည်းငယ်စိုနေသော သူ့ရင်ဘတ်ပေါ် လက်ကလေးတင်ထားမိရင်း သူ့မေးခွန်းကြောင့် ဘယ်လိုပြန်ဖြေရမလဲမသိခင် ရယ်လိုက်မိသည်။
အကယ်၍ကလေးသာယူခဲ့ရင် မိုးမြေဟာ သူ့ကိုရော၊ သားသားကိုရော၊ ကလေးကိုပါထိန်းရမှာ အသေအချာဖြစ်သည်။
မိုးမြေရဲ့ရယ်သံကြောင့် သူက မိုးမြေကိုစောင်းကြည့်လာပြီး နဖူးလေးကိုငုံ့နမ်းလာ၍ သူ့ကိုပြန်မော့ကြည့်ကာ...
"အခုမဟုတ်သေးဘူးနော် နောက်ထပ်၂နှစ်လောက်နေမှ"
"သိပါတယ် ငါလည်းမင်းကိုဇွတ်မပြောပါဘူး"
"၂ယောက်ယူမယ် သားလေးလား သမီးလေးလား ခွဲမပြောတော့ဘူး ဘာလေးပဲရရ မင်းခစားရဲ့သွေးသားပဲဥစ္စာ ငါလိုချင်တယ်"
"မိုးမြေခစားရယ် ခစားမိုးမြေရယ် အဲ့လိုပေးလိုက်မယ်"
"ပေးချင်ပါဘူး ငါတို့နာမည်တွေပါလို့ ငါတို့လို အနာဂတ်ပျောက်နေလိမ့်မယ် အဲ့လိုအဖြစ်မခံနိုင်ဘူးနော်"
"Babyကလည်း.."
"မရဘူး နင်ထပ်ပူဆာနေရင် မွေးမပေးတော့ဘူး"
ဟု ညစ်ကျယ်ကျယ်ပြောလိုက်သည့်အခါ ခစားဟာ ဘာမှပြန်မပြောတော့သောကြောင့် သူမ အနိုင်ရသွားပြီဟု ထင်မှတ်လိုက်သည်။
သို့သော် သူပြောချလိုက်သည့်စကားကြောင့် ရှော့ခ်ရသွားသူက မိုးမြေရယ်သာ...
"မွေးမပေးလည်းနေပေါ့ကွာ စားချင်တဲ့အချိန်တိုင်း ဆွဲစားလို့ရတယ် ကလေးယူမှသာ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန်ကိုရှောင်ရဦးမယ် ပြီးရင်လည်း မွေးပြီး၄၅ရက်ဆိုလား"
"ခစား"
"အကြာကြီးငတ်ရမှာထက်စာရင် မမွေးတာကပိုအဆင်ပြေ.. ပြေ"
"နင်နှာဘူးကျလိုက်တာ ခွေးစုတ်"
"အားတိုင်းဆွဲစားမယ် မနက်၊ နေ့လည်၊ ည၊ ညလယ် တစ်ရက်ကို၄ခါဆွဲလုပ်မယ် အဟွန်း!.. ငါ့နာမည်မှာ'စား'ပါတာ အလကားမဟုတ်ဘူး မင်းကိုအဝစားမယ့် စားဘဲကြီးမို့လို့"
အမြင်ကတ်ကတ်ဖြင့် သူ့ကိုတအားထုနှက်ပစ်တော့လည်း ခစားက တဟားဟားအော်ရယ်ရင်း မိုးမြေ ထုနှက်နေသမျှကို ပေတေခံနေသည်။
သူဟာ မိုးမြေအတွက်တော့ ဘယ်တော့မှပြောင်းလဲမသွားခဲ့သည့် ကလေးဆိုးကြီးသာဖြစ်ပါ၏။
💌💌💌💌💌💌
"မင်းတို့ဘယ်လိုလုပ်မယ်စဥ်းစားထားလဲ"
နေသွေးက ဘီယာခွက်ကိုစားပွဲပေါ်ချရင်း သူ့ကိုတည့်တည့်ကြည့်ပြီး မေးခွန်းထုတ်လာသည့်အခါ သူ မိုးမြေကိုပြန်ကြည့်လိုက်မိသည်။
ကိုယ့်အတွက်ကတော့ ဘယ်နေရာ၊ ဘယ်ဒေသဖြစ်ဖြစ်ကိစ္စမရှိပေမယ့် မိုးမြေကို မထိခိုက်ရသည့်အရပ်ဒေသမှာပဲ အခြေတကျနေချင်သည်။
သူမအတွက်လည်းပါသလို ဒက်ဒီ့ကိုလည်း မမြင်ချင်၊ ဒက်ဒီနာမည်ကအစ မကြားချင်သော သူ့ဆန္ဒတစ်စိပ်တစ်ပိုင်းလည်း ပါပါသည်။
အစ်ကိုနဲ့စေ့စပ်ဖို့ဖြစ်ပြီးမှ ညီနဲ့လက်ထပ်ဖြစ်သွားသည်ဟု သူမပတ်ဝန်းကျင်မှာ မေးငေါ့စရာများဖြစ်နေမလားဆိုသော အတွေးဖြင့် မွေးရပ်မြေကိုမပြန်ချင်သလို ခြေဦးတောင်မလှည့်ချင်။
"ငါကတော့ ကိစ္စမရှိဘူး သူကတော့ ဒီမှာနေချင်သေးတယ်လို့ပြောနေတာ အခြေအနေအရပဲ"
"ဘယ်လိုအခြေအနေအရလဲ"
"သူ ဒီမှာနေပြီး အလုပ်ဆက်လုပ်ချင်တယ်ဆိုရင် Graveနဲ့ Pioneerမှာပဲ ငါပြန်လုပ်မှာ Hotelတွေကိုလည်းဆက်ဦးစီးမှာ တကယ်လို့ သူက လီယွန်မှာနေချင်တယ်ဆိုလည်း ပြန်ရုံပဲ"
"အဲ့ဒီတော့ မိုးမြေကဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ"
အားလုံးရဲ့ဦးတည်ရာက မိုးမြေဘက်လှည့်သွားသောကြောင့် မိုးမြေမျက်နှာလေး တစ်မျိုးဖြစ်သွားကာ သူ့ကိုမသိမသာပြန်ကြည့်လာသည်။
သူမပုံစံဟာ ဒီမြေဒီနိုင်ငံကိုခွဲခွာချင်ပုံမရပေမယ့် သူ့ဆန္ဒကိုလည်း လိုက်လျောချင်ပုံဖြင့် ဇဝေဇဝါဖြစ်နေဟန်ရှိသည်။
ထို့ကြောင့် မိုးမြေလက်ကလေးကို ဖိဆုပ်ကိုင်ရင်း ဘယ်လိုလဲဆိုသည့်သဘောဖြင့် မေးဆတ်ပြလိုက်သည့်အခါ သူမကနှုတ်ခမ်းလေးကိုက်သွားပြီး...
"ငါကတော့ ဒီမှာပဲနေချင်တယ် လီယွန်ကိုသွားလိုက်ပြန်လိုက် နေလို့ရတယ်မဟုတ်လား"
"ရတယ်"
"အဲ့ဒါဆို ဒီမှာပဲနေချင်တယ်"
"အေး.. နေမယ်"
"နေမယ်ဆိုလည်းပြီးရော ငါအိမ်ရှာလိုက်တော့မယ်"
တိမ်တိုက်က ချက်ချင်းဖုန်းထုတ်ကာ ထိုင်ရာမှထမလိုဖြစ်သွားတော့ မိုးမြေကကြောင်အ,သွားပြီး သူ့ဘက်ကိုပြန်ကြည့်လာ၏။
ကျန်တဲ့ကောင်တွေကတော့ သိနေပြီးသားမို့ ပြုံးရုံသာပြုံးနေကြကာ ထိုအပြုံးတွေကြောင့် မိုးမြေဟာ သူမ,လိုက်မမှီသောအရာတစ်ခုရှိနေပြီမှန်း သဘောပေါက်သွားလေသည်။
"ဘာလဲ"
"အိမ်လေကွာ မင်းကိုငါပြောခဲ့ဖူးပါတယ် ခြံကျယ်ကျယ်လေးနဲ့ အိမ်လေးတစ်လုံးမှာနေမယ်လို့.. တိုက်ခန်းကိုသဘောမကျပါဘူး"
"နင်အရမ်းဖြုန်းတာပဲ"
"မဖြုန်းပါဘူး Candyရာ အခုအဲ့တိုက်ခန်းအားလား မေးကြည့်လိုက်.. ဟိုကောင်ဖိုးချမ်း သူ့အဖေနဲ့ပြဿနာဖြစ်လာလို့ အဲ့ဒီမှာနေနေတာ"
"ဟယ်!"
မိုးမြေမျက်နှာလေး တအံ့တဩဖြစ်သွားကာ ဖိုးချမ်းဘက်လှည့်သွားတော့ သကောင့်သားကို သူ မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြလိုက်ရသည်။
မိုးမြေနှင့်လက်ထပ်ခဲ့လျှင် အိမ်နဲ့နေဖို့သာ စိတ်ကူးထားပြီးသားမို့ တိုက်ခန်းကိုရောင်းပစ်ဖို့တောင် သူစိတ်ကူးထားခဲ့၍ ထိုတိုက်ခန်းမှာမနေချင်။
ဖိုးချမ်းကတော့ BFFပီသစွာဖြင့် သူ့ရဲ့အချက်ပြမှုကိုနားလည်ကြောင်း ခေါင်းညိတ်ထောက်ခံကာ...
"ဟုတ်တယ် ဒါပေမယ့် မင်းတို့ပြန်နေမယ်ဆို ငါနေစရာရှာလိုက်မယ်"
"မဟုတ်တာ မရှာပါနဲ့.. တိုက်ခန်းကိုလွတ်နေတယ်ထင်လို့ မိုးမြေက အဲ့မှာနေမယ်လို့ပြောတာပါ ကိုဖိုးချမ်းနေတယ်ဆိုလည်း နေပါ သူ အိမ်ရှာနေတာပဲလေ နော?.. ခစား"
"အေးလေ အားမနာနဲ့ငါ့ကောင် ငါ့မိန်းမက ငွေသရဲမ,သာဖြစ်တာ အဲ့လိုတွေတော့ မမြင်တတ်ပါဘူးဟ"
မပြုံးချင့်ပြုံးချင်ဖြင့် သူ့ကိုကြည့်လာသော ဖိုးချမ်းအကြည့်တွေသည် မိုးမြေကွယ်ရာရောက်မှ သူ့ကိုဆဲတော့မည့်အကြည့်မျိုးဖြစ်သည်။
ဘယ်လိုပဲဖြစ်နေနေ လိုရင်းကိုရောက်ပြီမို့ သူ ကြိတ်ပြုံးလိုက်ပြီး သူမလက်ကလေးကိုသာ မြဲမြဲကိုင်ထားလိုက်သည်။
"ငါ မင်္ဂလာပွဲလုပ်ချင်တယ် Baby မင်းအဆင်ပြေလား"
"မပြေဘူး"
"ဘာလို့လဲ ဘာကမပြေတာလဲ ငါမိန်းမယူတဲ့ကိစ္စကို ဒီအတိုင်း လူမသိသူမသိနဲ့ပဲ ကျေနပ်ရမှာလား"
"လူမသိသူမသိလို့လည်းမပြောပါဘူး ဘုန်းကြီးကျောင်း တစ်ကျောင်းကျောင်းမှာ ဆွမ်းကပ်ရုံလောက်ပဲ၊ ကိုယ့်မိတ်ဆွေတွေနဲ့ Dinnerလုပ်ရုံလောက်ပဲ လုပ်ချင်တာ"
"ကျစ်!"
"မရဘူး အဲ့ဒါပဲလုပ်ပေး.. နင့်ဘက်ရော ငါ့ဘက်ရော မိဘတွေလာလို့မရတဲ့ အခက်အခဲတွေနဲ့ဟာကို ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်ကြီးတွေ ဘာလို့လုပ်နေမလဲ တော်ပြီ ဆွမ်းကပ်ပဲ"
ဒါလည်းဟုတ်နေတာမို့ သူပါးစပ်ပိတ်သွားပြီး မိုးသားကို အကူအညီတောင်းသလိုကြည့်မိတော့လည်း အစ်မထိပ်ထားစံဒင်းလေးက မသိချင်ဟန်ဆောင်နေ၏။
သူ့ဘက်မပါတော့ပြီဖြစ်သော ရွှေယောက်ဖကို အမြင်ကတ်ကတ်ဖြစ် ကြိတ်ကျိန်ဆဲမိချိန် မိုးမြေက သူ့ဗိုက်ခေါက်ကိုဆွဲဆိတ်လာလေသည်။
"ငါ့မောင်ကို ဘယ်လိုကြည့်နေတာလဲ"
"မင်းကလည်းကွာ ကြည့်ရုံတောင်မရဘူးလား"
"မရဘူး မကြည့်နဲ့ နင်နဲ့သားသားနဲ့ပေါင်းမိသွားရင် ငါချည်းပဲခံရလို့"
"အဟက်! တစ်ခါတည်းပါကွာ"
"အံမယ် ငါချည်းပဲခံရလို့ဆိုပြီးလုပ်နေတာ နင်ကအခုပျော်မနေလို့လား"
"အဲ့ဒါကတော့.."
ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့် သူမမျက်နှာလေး ပန်းရောင်သမ်းသွားတော့ မိုးသားက အတော်လေးအမြင်ကတ်နေဟန်ဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့နေ၍ သူ မိုးမြေခေါင်းလေးကို ဆွဲယူဖက်ထားလိုက်၏။
ထိုအခါသူမကလည်း ရင်ခွင်ထဲမျက်နှာလေးဖွက်ရင်း ခိုးရယ်နေသောကြောင့် ထိုမျက်နှာလေးကို ချစ်မြတ်နိုးလွန်းလှစွာဖြင့် နဖူးလေးကိုငုံ့နမ်းလိုက်မိသည်။
"တော်ပါပြီကွာ ငါ ဒီမိုးမြေခစားအတွဲကို boycottလုပ်ပြီ"
"အေးလေ အတော်သောက်မြင်ကတ်ဖို့ကောင်းနေပြီ"
ဆဲသံတွေဝေါခနဲထွက်လာပေမယ့် သူရယ်နေလိုက်ကာ ရှက်နေသောမိုးမြေခါးလေးကိုသာ သိမ်းဖက်ထားလိုက်သည်။
ဒင်းတို့တွေ Boycottလုပ်ရုံမကလို့ Blacklistထဲပါထည့်ထည့် ကိုယ့်မိန်းမကိုချစ်တာ ဘယ်ကောင့်ကိုမှဂရုစိုက်စရာမလို...
💌💌💌💌💌💌
"အဲ့ဒါနဲ့ပတ်သက်ပြီး Graveကဝန်ထမ်းတွေကို နားရက်၃ရက်ပေး"
"ပြီးတော့ရော"
"ပြီးရင် ကျွန်တော် Expressကားတွေငှားထားတယ် Graveကဝန်ထမ်းတွေအားလုံး ငွေဆောင်ကိုလာရမယ်လို့ ကြေညာထားလိုက်ဗျာ"
"ဟ! မင်းမိန်းမယူတာ အကုန်အကျများလှချေလား Bossရ"
ခပ်ငေါ့ငေါ့ပြောမိပေမယ့် သကောင့်သားလေးရဲ့ရယ်သံဟာ အနည်းငယ်မျှပျက်ယွင်းသွားခြင်းမရှိဘဲ ရယ်သံကြီးဟာ ပိုလို့တောင်ကျယ်လာသေး၏။
သို့ပေမယ့် Bossဘယ်လောက်ပျော်နေသလဲဆိုတာ ခန့်မှန်းလို့တောင် ရမှာမဟုတ်...
"ကုန်စမ်းပါစေဗျာ ကိုယ့်လူတွေကိုလည်း အလည်အပတ်ပို့ပြီးသားလေးလည်းဖြစ်.. ကျွန်တော့်မိန်းမကိုလည်း လူတကာသိအောင် ကြေညာပြီးသားလည်းဖြစ်.. မင်္ဂလာပွဲလည်း ခမ်းခမ်းနားနားလေးဖြစ်
ဘယ်လောက်အဆင်ပြေလဲ"
"ပြေပါ့ဗျာ တော်လိုက်တဲ့ပညာရှိသုထမိန်ကြီး"
"အဲ့ဒီထမိန် ခင်ဗျားပဲဝတ်.. အာရုံတွေသိပ်မစားစမ်းပါနဲ့ ၅လပိုင်း၂၅ရက် ညနေခင်း ငွေဆောင်ကမ်းခြေမှာမင်္ဂလာပွဲလုပ်မှာ.. မလာတဲ့ကောင်အလုပ်ထုတ်ပြီသာမှတ်.. ဒါပဲ"
မာရေကျောရေဖြင့် Bossဖုန်းချသွားသည့်အခါ အသံတိတ်ဆဲမိပေမယ့် မင်းခစားဆိုသည့်ကောင်ဟာ အမြဲတမ်းအချိုးမပြေသူမို့ ဆဲသူသာလဲသွားမည့် ဆဲလဲအစစ်ဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့် Bossခိုင်းသည့်အတိုင်း Grave၏အထပ်ပေါင်းစုံက ဝန်ထမ်းပေါင်းစုံ၏ GP chatထဲသို့ ပြုံးပြုံးကြီးစာပို့လိုက်လေ၏။
"Bossမိန်းမယူဖို့အရေးတို့အရေး
Bossမိန်းမရဖို့ ငါတို့အားလုံးဝန်းရံစို့"
💌💌💌💌💌💌
Part 65 ဆက်ရန်
စာဖတ်သူတစ်ဦးချင်းစီကိုလေးစားလျက်
#shinthant1141997
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
💌 Part - 64 💌
---------------
အိပ္ရာမွႏိုးလာေတာ့ ေဘးနားကိုလက္ကစမ္းမိကာ ေအးစက္ေသာေမြ့ယာခင္းေၾကာင့္ သူ ထိတ္ခနဲျဖစ္သြားမိသည္။
မိုးေျမမရိွေတာ့ဘူးလား...
အေတြးျဖင့္ ဆတ္ခနဲထထိုင္လိုက္မိကာ ေဘးနားကိုငံု႔ၾကၫ့္မိေတာ့ ေမြ့ရာ၏တစ္ဖက္အစြန္းမွာ ေကြးေကြးေလးအိပ္ေနေသာ သူမကိုျမင္မွ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။
"ဘာလို႔ အေဝးႀကီးသြားအိပ္ေနတာလဲကြာ မင္းက"
မေက်မနပ္ျဖစ္သြားမိရင္း ေကြးေကြးေကာက္ေကာက္အိပ္ေနေသာ မိုးေျမကိုယ္ေလးကို ခါးေလးမွဆဲြယူလိုက္ေတာ့ သူမကိုယ္ေလးက ေပ်ာ့ေခြစြာပါလာသည္။
ပ်င္းေၾကာဆဲြသံတိုးတိုးေလးႏွင့္အတူ မိုးေျမမ်က္ႏွာေလးရႈံ႔မဲ့သြားေတာ့ သူပိုၿပီးသေဘာက်သြားကာ မ်က္ႏွာကိုအုပ္ေနေသာ ဆံပင္ေတြကို ဆဲြဖယ္ပစ္လိုက္သည္။
"ဘာလဲ"
"ခ်စ္လို႔"
မပြင့္ခ်င္ပြင့္ခ်င္ျဖင့္ သူမမ်က္လံုးေလးေတြပြင့္လာကာ ထိုပံုစံေလးဟာ အသည္းယားစရာေကာင္းလြန္း၍ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုငံု႔နမ္းပစ္လိုက္သည္။
ထိုအခါက်ေတာ့လည္း သူမကျပန္မရုန္းဘဲ သူ႔ပခံုးေတြကိုသိုင္းဖက္လာၿပီး ထိုအေနအထားအတိုင္း ျပန္အိပ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနျပန္သည္။
"ညတုန္းက အႂကြေးရိွေသးတယ္မလား"
"အိပ္ဦးမယ္လို႔"
"ထေတာ့ကြာ ၆နာရီေတာင္ထိုးခါနီးေနၿပီ"
ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ သူက မိုးေျမ၏ညဝတ္အက်ႌၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ခ်ကာ ၫွပ္ရိုးေပၚကိုဖိကပ္နမ္းရိႈက္လာေသာေၾကာင့္ သူ႔မ်က္ႏွာကို ျပန္တြန္းပစ္မိသည္။
ညကလည္း သိပ္အိပ္မေပ်ာ္ေသာေၾကာင့္ အိပ္ေရးမဝေသးဘဲ သူထိေတြ့လာသၫ့္အခါမွာလည္း အိပ္ခ်င္စိတ္ျဖင့္ စိတ္မပါႏိုင္ေသး။
သို႔ေသာ္ ညဝတ္အက်ႌကို ခၽြတ္ယူလႊင့္ပစ္ကာ ရင္ဘတ္မို႔မို႔ေပၚ နမ္းလာအနမ္းခ်ိဳခ်ိဳေတြေၾကာင့္ သူမ ရင္ေတြခုန္လာမိျပန္၏။
"ထေတာ့ Babyရာ"
"နင္အၿမဲတမ္းစိတ္ပါေနတာပဲ မုန္းစရာႀကီး"
"ဒါေပမယ့္မမုန္းဘူးမလား"
"မုန္းတယ္"
"အဲ့ဒါဆိုလည္းေနာက္မွမုန္းကြာ အခုမင္းမွာအျပစ္ရိွတယ္သိလား"
"ဟင့္အင္း"
"ငါနဲ႔အေဝးႀကီးသြားအိပ္ေနလို႔ေလ ငါ့အနားကပ္အိပ္ရင္အိပ္ မဟုတ္ရင္လည္း ငါ့အေပၚေျခေထာက္တင္ၿပီး အိပ္ခ်င္အိပ္ပါ့လား"
ကေလးဆိုးႀကီး သူက မေက်နပ္သလိုပြစိပြစိေျပာရင္း မိုးေျမရဲ့ရင္ဘတ္ႏွင့္လည္ပင္းအႏွံ႔ကို အသံျမည္ေအာင္လိုက္နမ္းေန၏။
နမ္းလိုက္တိုင္းလည္း စူးခနဲျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ အသည္းယားလာမိသလို ရင္ေတြလည္းပိုခုန္လာၿပီး သူ႔ပခံုးေတြေပၚ လက္ကေလးေတြ တင္ထားလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ သူ႔နားရြက္ဖ်ားကို ဖြဖြေလးဖိကိုက္ၿပီး လည္ပင္းကို markin'ရာထင္သြားေအာင္ ကိုက္လိုက္သၫ့္အခါ သူက သူမလည္တိုင္ကို တိုးေဝ႔ွနမ္းေနရာမွ မ်က္ႏွာေမာ့လာ၏။
"ဆဲြေဆာင္ေနတာလား အဲ့ဒါ"
"အင္း အႂကြေးဆပ္ခ်င္လို႔ေလ"
"ႀကိဳက္တယ္"
လူယုတ္မာႃပံုးႏွင့္သူက မိုးေျမဝတ္ထားသမ်ွကို ဆဲြခၽြတ္ယူၿပီး စိတ္ပါလာေအာင္ဆြေနရင္း အသည္းအသန္လိုက္နမ္းေနေသာေၾကာင့္ သူမသည္လည္း အဆင္သင့္ျဖစ္လာခဲ့သည္။
မိုးေျမကိုယ္ထဲတိုးဝင္လာေသာ သူ႔ရဲ့မာေက်ာမႈက အားပါလြန္းေသာေၾကာင့္ သူ႔ပခံုးတစ္ဖက္ကို ကိုက္ခဲပစ္လိုက္ရင္း မ်က္ႏွာေလးေမာ့ထားလိုက္မိသည္။
ေဝးခဲ့တာၾကာခဲ့ၿပီဆိုေပမယ့္ အခုေနာက္ပိုင္း အထိအေတြ့မ်ားလာ၍ တျဖည္းျဖည္းျပန္အသားက်လာၿပီမို႔ သူေရာ၊ မိုးေျမပါ သိပ္အားမထုတ္လိုက္ရပါဘဲ အေပးအယူမ်ွလာခဲ့သည္။
"ဘယ္ႏွခါလုပ္လုပ္ အၿမဲက်ပ္ေနတာပဲ မိုက္တယ္"
"ျဖည္းျဖည္းလုပ္လို႔"
"မရဘူး ညကတည္းကစိတ္ပါေနတာ"
သူမ မိုးေျမကိုဆဲြေပြ့ယူၿပီး သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာထိုင္ေစကာ ဆက္တိုက္လႈပ္ရွားေနျပန္ေတာ့ သူ႔ပခံုးထက္မွာမ်က္ႏွာေလးအပ္ရင္း သူမအလိုက္သင့္တံု႔ျပန္မိသည္။
လူဆိုးေကာင္က ေအာက္ကပဲအၿငိမ္မေနတာမဟုတ္ဘဲ သူ႔လက္ေတြကလည္း တင္ပါးေတြကိုဖ်စ္ၫွစ္ေနကာ ရင္သားေတြကိုလည္း စုပ္ယူနမ္းရိႈက္ေနေသာေၾကာင့္ ခံစားခ်က္ေပါင္းစံုျဖင့္ သူမ တစ္ခါၿပီးဆံုးသြားခဲ့သည္။
သူကေတာ့ အရိွန္ေကာင္းေနဆဲျဖစ္ၿပီး ဆက္တိုက္လႈပ္ရွားေနဆဲျဖစ္ကာ သူမကိုေမြ့ရာေပၚျပန္ခ်ရင္း ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို သူ႔ပခံုးေပၚဆဲြတင္၏။
ထို႔ေနာက္ သူလုပ္ေနက်အတိုင္း စိတ္ရိွလက္ရိွ အခ်စ္ၾကမ္းလာေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုဖိကိုက္ရင္း ေမြ့ရာခင္းေတြကိုသာ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္မိသည္။
စိတ္ဆႁႏၵပင္းျပေနခ်ိန္ သူ ႁခြေခ်ေသာအနမ္းၾကမ္းတို႔ကလည္း ရင္ခုန္ခ်င္စရာေကာင္းသလို အိပ္ရာေပၚမွာ ေသြးဆိုးသၫ့္သူဟာ မက္ေမာစရာအတိ။
အေတာ္ေလးၾကာသၫ့္အထိ ေနရာမ်ိဳးစံမွာ ပံုစံမ်ိဳးစံျဖင့္ သူခ်စ္ခ်င္တိုင္းခ်စ္ၿပီးမွ သူ႔ဘက္ကၿပီးဆံုးသြားကာ မိုးေျမမွာေတာ့ ဘယ္ႏွခါၿပီးေျမာက္သြားမွန္းမသိေတာ့ဘဲ ေပ်ာ့ေခြေနခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
ေမာလည္းေမာေနသလို ခၽြေးေတြလည္းစိုေနၿပီမို႔ မလႈပ္ေသးဘဲ အေမာေျဖေနခ်ိန္ သူက လက္တစ္ဖက္ေထာက္ၿပီး မိုးေျမကိုငံု႔ၾကၫ့္လာ၏။
ထို႔ေနာက္မွာ ခၽြေးစို႔ေနေသာသူမရင္သားေတြကို အသာဖိဆုပ္ကာ ဖ်စ္ၫွစ္ကစားလာေသာေၾကာင့္ လက္သရမ္းေနေသာသူ႔အား အျမင္ကတ္ကတ္ျဖင့္ သူ႔လက္ႀကီးကိုပုတ္ထုတ္ပစ္လိုက္သည္။
ထိုအခါမွ သူက ႃပံုးစိစိျဖင့္ မိုးေျမနဖူးကိုငံု႔နမ္းရင္း...
"ကေလး ဘယ္ႏွေယာက္ယူမလဲ"
ခၽြေးစတို႔ျဖင့္ အနည္းငယ္စိုေနေသာ သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚ လက္ကေလးတင္ထားမိရင္း သူ႔ေမးခြန္းေၾကာင့္ ဘယ္လိုျပန္ေျဖရမလဲမသိခင္ ရယ္လိုက္မိသည္။
အကယ္၍ကေလးသာယူခဲ့ရင္ မိုးေျမဟာ သူ႔ကိုေရာ၊ သားသားကိုေရာ၊ ကေလးကိုပါထိန္းရမွာ အေသအခ်ာျဖစ္သည္။
မိုးေျမရဲ့ရယ္သံေၾကာင့္ သူက မိုးေျမကိုေစာင္းၾကၫ့္လာၿပီး နဖူးေလးကိုငံု႔နမ္းလာ၍ သူ႔ကိုျပန္ေမာ့ၾကၫ့္ကာ...
"အခုမဟုတ္ေသးဘူးေနာ္ ေနာက္ထပ္၂ႏွစ္ေလာက္ေနမွ"
"သိပါတယ္ ငါလည္းမင္းကိုဇြတ္မေျပာပါဘူး"
"၂ေယာက္ယူမယ္ သားေလးလား သမီးေလးလား ခဲြမေျပာေတာ့ဘူး ဘာေလးပဲရရ မင္းခစားရဲ့ေသြးသားပဲဥစၥာ ငါလိုခ်င္တယ္"
"မိုးေျမခစားရယ္ ခစားမိုးေျမရယ္ အဲ့လိုေပးလိုက္မယ္"
"ေပးခ်င္ပါဘူး ငါတို႔နာမည္ေတြပါလို႔ ငါတို႔လို အနာဂတ္ေပ်ာက္ေနလိမ့္မယ္ အဲ့လိုအျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးေနာ္"
"Babyကလည္း.."
"မရဘူး နင္ထပ္ပူဆာေနရင္ ေမြးမေပးေတာ့ဘူး"
ဟု ညစ္က်ယ္က်ယ္ေျပာလိုက္သၫ့္အခါ ခစားဟာ ဘာမျွပန္မေျပာေတာ့ေသာေၾကာင့္ သူမ အႏိုင္ရသြားၿပီဟု ထင္မွတ္လိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ သူေျပာခ်လိုက္သၫ့္စကားေၾကာင့္ ေရွာ့ခ္ရသြားသူက မိုးေျမရယ္သာ...
"ေမြးမေပးလည္းေနေပါ့ကြာ စားခ်င္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း ဆဲြစားလို႔ရတယ္ ကေလးယူမွသာ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်ိန္ကိုေရွာင္ရဦးမယ္ ၿပီးရင္လည္း ေမြးၿပီး၄၅ရက္ဆိုလား"
"ခစား"
"အၾကာႀကီးငတ္ရမွာထက္စာရင္ မေမြးတာကပိုအဆင္ေျပ.. ေျပ"
"နင္ႏွာဘူးက်လိုက္တာ ေခြးစုတ္"
"အားတိုင္းဆဲြစားမယ္ မနက္၊ ေန့လည္၊ ည၊ ညလယ္ တစ္ရက္ကို၄ခါဆဲြလုပ္မယ္ အဟြန္း!.. ငါ့နာမည္မွာ'စား'ပါတာ အလကားမဟုတ္ဘူး မင္းကိုအဝစားမယ့္ စားဘဲႀကီးမို႔လို႔"
အျမင္ကတ္ကတ္ျဖင့္ သူ႔ကိုတအားထုႏွက္ပစ္ေတာ့လည္း ခစားက တဟားဟားေအာ္ရယ္ရင္း မိုးေျမ ထုႏွက္ေနသမ်ွကို ေပေတခံေနသည္။
သူဟာ မိုးေျမအတြက္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွေျပာင္းလဲမသြားခဲ့သၫ့္ ကေလးဆိုးႀကီးသာျဖစ္ပါ၏။
💌💌💌💌💌💌
"မင္းတို႔ဘယ္လိုလုပ္မယ္စဥ္းစားထားလဲ"
ေနေသြးက ဘီယာခြက္ကိုစားပဲြေပၚခ်ရင္း သူ႔ကိုတၫ့္တၫ့္ၾကၫ့္ၿပီး ေမးခြန္းထုတ္လာသၫ့္အခါ သူ မိုးေျမကိုျပန္ၾကၫ့္လိုက္မိသည္။
ကိုယ့္အတြက္ကေတာ့ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္ေဒသျဖစ္ျဖစ္ကိစၥမရိွေပမယ့္ မိုးေျမကို မထိခိုက္ရသၫ့္အရပ္ေဒသမွာပဲ အေျခတက်ေနခ်င္သည္။
သူမအတြက္လည္းပါသလို ဒက္ဒီ့ကိုလည္း မျမင္ခ်င္၊ ဒက္ဒီနာမည္ကအစ မၾကားခ်င္ေသာ သူ႔ဆႏၵတစ္စိပ္တစ္ပိုင္းလည္း ပါပါသည္။
အစ္ကိုနဲ႔ေစ့စပ္ဖို႔ျဖစ္ၿပီးမွ ညီနဲ႔လက္ထပ္ျဖစ္သြားသည္ဟု သူမပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေမးေငါ့စရာမ်ားျဖစ္ေနမလားဆိုေသာ အေတြးျဖင့္ ေမြးရပ္ေျမကိုမျပန္ခ်င္သလို ေျခဦးေတာင္မလွည့္ခ်င္။
"ငါကေတာ့ ကိစၥမရိွဘူး သူကေတာ့ ဒီမွာေနခ်င္ေသးတယ္လို႔ေျပာေနတာ အေျခအေနအရပဲ"
"ဘယ္လိုအေျခအေနအရလဲ"
"သူ ဒီမွာေနၿပီး အလုပ္ဆက္လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ Graveနဲ႔ Pioneerမွာပဲ ငါျပန္လုပ္မွာ Hotelေတြကိုလည္းဆက္ဦးစီးမွာ တကယ္လို႔ သူက လီယြန္မွာေနခ်င္တယ္ဆိုလည္း ျပန္ရံုပဲ"
"အဲ့ဒီေတာ့ မိုးေျမကဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ"
အားလံုးရဲ့ဦးတည္ရာက မိုးေျမဘက္လွၫ့္သြားေသာေၾကာင့္ မိုးေျမမ်က္ႏွာေလး တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားကာ သူ႔ကိုမသိမသာျပန္ၾကၫ့္လာသည္။
သူမပံုစံဟာ ဒီေျမဒီႏိုင္ငံကိုခဲြခြာခ်င္ပံုမရေပမယ့္ သူ႔ဆႏၵကိုလည္း လိုက္ေလ်ာခ်င္ပံုျဖင့္ ဇေဝဇဝါျဖစ္ေနဟန္ရိွသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ မိုးေျမလက္ကေလးကို ဖိဆုပ္ကိုင္ရင္း ဘယ္လိုလဲဆိုသၫ့္သေဘာျဖင့္ ေမးဆတ္ျပလိုက္သၫ့္အခါ သူမကႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္သြားၿပီး...
"ငါကေတာ့ ဒီမွာပဲေနခ်င္တယ္ လီယြန္ကိုသြားလိုက္ျပန္လိုက္ ေနလို႔ရတယ္မဟုတ္လား"
"ရတယ္"
"အဲ့ဒါဆို ဒီမွာပဲေနခ်င္တယ္"
"ေအး.. ေနမယ္"
"ေနမယ္ဆိုလည္းၿပီးေရာ ငါအိမ္ရွာလိုက္ေတာ့မယ္"
တိမ္တိုက္က ခ်က္ခ်င္းဖုန္းထုတ္ကာ ထိုင္ရာမွထမလိုျဖစ္သြားေတာ့ မိုးေျမကေၾကာင္အ,သြားၿပီး သူ႔ဘက္ကိုျပန္ၾကၫ့္လာ၏။
က်န္တဲ့ေကာင္ေတြကေတာ့ သိေနၿပီးသားမို႔ ႃပံုးရံုသာႃပံုးေနၾကကာ ထိုအႃပံုးေတြေၾကာင့္ မိုးေျမဟာ သူမ,လိုက္မမွီေသာအရာတစ္ခုရိွေနၿပီမွန္း သေဘာေပါက္သြားေလသည္။
"ဘာလဲ"
"အိမ္ေလကြာ မင္းကိုငါေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္ ၿခံက်ယ္က်ယ္ေလးနဲ႔ အိမ္ေလးတစ္လံုးမွာေနမယ္လို႔.. တိုက္ခန္းကိုသေဘာမက်ပါဘူး"
"နင္အရမ္းျဖဳန္းတာပဲ"
"မျဖဳန္းပါဘူး Candyရာ အခုအဲ့တိုက္ခန္းအားလား ေမးၾကၫ့္လိုက္.. ဟိုေကာင္ဖိုးခ်မ္း သူ႔အေဖနဲ႔ျပႆနာျဖစ္လာလို႔ အဲ့ဒီမွာေနေနတာ"
"ဟယ္!"
မိုးေျမမ်က္ႏွာေလး တအံ့တဩျဖစ္သြားကာ ဖိုးခ်မ္းဘက္လွၫ့္သြားေတာ့ သေကာင့္သားကို သူ မ်က္စိတစ္ဖက္မိွတ္ျပလိုက္ရသည္။
မိုးေျမႏွင့္လက္ထပ္ခဲ့လ်ွင္ အိမ္နဲ႔ေနဖို႔သာ စိတ္ကူးထားၿပီးသားမို႔ တိုက္ခန္းကိုေရာင္းပစ္ဖို႔ေတာင္ သူစိတ္ကူးထားခဲ့၍ ထိုတိုက္ခန္းမွာမေနခ်င္။
ဖိုးခ်မ္းကေတာ့ BFFပီသစြာျဖင့္ သူ႔ရဲ့အခ်က္ျပမႈကိုနားလည္ေၾကာင္း ေခါင္းညိတ္ေထာက္ခံကာ...
"ဟုတ္တယ္ ဒါေပမယ့္ မင္းတို႔ျပန္ေနမယ္ဆို ငါေနစရာရွာလိုက္မယ္"
"မဟုတ္တာ မရွာပါနဲ႔.. တိုက္ခန္းကိုလြတ္ေနတယ္ထင္လို႔ မိုးေျမက အဲ့မွာေနမယ္လို႔ေျပာတာပါ ကိုဖိုးခ်မ္းေနတယ္ဆိုလည္း ေနပါ သူ အိမ္ရွာေနတာပဲေလ ေနာ?.. ခစား"
"ေအးေလ အားမနာနဲ႔ငါ့ေကာင္ ငါ့မိန္းမက ေငြသရဲမ,သာျဖစ္တာ အဲ့လိုေတြေတာ့ မျမင္တတ္ပါဘူးဟ"
မႃပံုးခ်င့္ႃပံုးခ်င္ျဖင့္ သူ႔ကိုၾကၫ့္လာေသာ ဖိုးခ်မ္းအၾကၫ့္ေတြသည္ မိုးေျမကြယ္ရာေရာက္မွ သူ႔ကိုဆဲေတာ့မၫ့္အၾကၫ့္မ်ိဳးျဖစ္သည္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေနေန လိုရင္းကိုေရာက္ၿပီမို႔ သူ ႀကိတ္ႃပံုးလိုက္ၿပီး သူမလက္ကေလးကိုသာ ၿမဲျမဲကိုင္ထားလိုက္သည္။
"ငါ မဂၤလာပဲြလုပ္ခ်င္တယ္ Baby မင္းအဆင္ေျပလား"
"မေျပဘူး"
"ဘာလို႔လဲ ဘာကမေျပတာလဲ ငါမိန္းမယူတဲ့ကိစၥကို ဒီအတိုင္း လူမသိသူမသိနဲ႔ပဲ ေက်နပ္ရမွာလား"
"လူမသိသူမသိလို႔လည္းမေျပာပါဘူး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းေက်ာင္းမွာ ဆြမ္းကပ္ရံုေလာက္ပဲ၊ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ Dinnerလုပ္ရံုေလာက္ပဲ လုပ္ခ်င္တာ"
"က်စ္!"
"မရဘူး အဲ့ဒါပဲလုပ္ေပး.. နင့္ဘက္ေရာ ငါ့ဘက္ေရာ မိဘေတြလာလို႔မရတဲ့ အခက္အခဲေတြနဲ႔ဟာကို ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ႀကီးေတြ ဘာလို႔လုပ္ေနမလဲ ေတာ္ၿပီ ဆြမ္းကပ္ပဲ"
ဒါလည္းဟုတ္ေနတာမို႔ သူပါးစပ္ပိတ္သြားၿပီး မိုးသားကို အကူအညီေတာင္းသလိုၾကၫ့္မိေတာ့လည္း အစ္မထိပ္ထားစံဒင္းေလးက မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ေန၏။
သူ႔ဘက္မပါေတာ့ၿပီျဖစ္ေသာ ေရႊေယာက္ဖကို အျမင္ကတ္ကတ္ျဖစ္ ႀကိတ္က်ိန္ဆဲမိခ်ိန္ မိုးေျမက သူ႔ဗိုက္ေခါက္ကိုဆဲြဆိတ္လာေလသည္။
"ငါ့ေမာင္ကို ဘယ္လိုၾကၫ့္ေနတာလဲ"
"မင္းကလည္းကြာ ၾကၫ့္ရံုေတာင္မရဘူးလား"
"မရဘူး မၾကၫ့္နဲ႔ နင္နဲ႔သားသားနဲ႔ေပါင္းမိသြားရင္ ငါခ်ည္းပဲခံရလို႔"
"အဟက္! တစ္ခါတည္းပါကြာ"
"အံမယ္ ငါခ်ည္းပဲခံရလို႔ဆိုၿပီးလုပ္ေနတာ နင္ကအခုေပ်ာ္မေနလို႔လား"
"အဲ့ဒါကေတာ့.."
ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္ သူမမ်က္ႏွာေလး ပန္းေရာင္သမ္းသြားေတာ့ မိုးသားက အေတာ္ေလးအျမင္ကတ္ေနဟန္ျဖင့္ ႏွာေခါင္းရႈံ႔ေန၍ သူ မိုးေျမေခါင္းေလးကို ဆဲြယူဖက္ထားလိုက္၏။
ထိုအခါသူမကလည္း ရင္ခြင္ထဲမ်က္ႏွာေလးဖြက္ရင္း ခိုးရယ္ေနေသာေၾကာင့္ ထိုမ်က္ႏွာေလးကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလြန္းလွစြာျဖင့္ နဖူးေလးကိုငံု႔နမ္းလိုက္မိသည္။
"ေတာ္ပါၿပီကြာ ငါ ဒီမိုးေျမခစားအတဲြကို boycottလုပ္ၿပီ"
"ေအးေလ အေတာ္ေသာက္ျမင္ကတ္ဖို႔ေကာင္းေနၿပီ"
ဆဲသံေတြေဝါခနဲထြက္လာေပမယ့္ သူရယ္ေနလိုက္ကာ ရွက္ေနေသာမိုးေျမခါးေလးကိုသာ သိမ္းဖက္ထားလိုက္သည္။
ဒင္းတို႔ေတြ Boycottလုပ္ရံုမကလို႔ Blacklistထဲပါထၫ့္ထၫ့္ ကိုယ့္မိန္းမကိုခ်စ္တာ ဘယ္ေကာင့္ကိုမွဂရုစိုက္စရာမလို...
💌💌💌💌💌💌
"အဲ့ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး Graveကဝန္ထမ္းေတြကို နားရက္၃ရက္ေပး"
"ၿပီးေတာ့ေရာ"
"ၿပီးရင္ ကၽြန္ေတာ္ Expressကားေတြငွားထားတယ္ Graveကဝန္ထမ္းေတြအားလံုး ေငြေဆာင္ကိုလာရမယ္လို႔ ေၾကညာထားလိုက္ဗ်ာ"
"ဟ! မင္းမိန္းမယူတာ အကုန္အက်မ်ားလွေခ်လား Bossရ"
ခပ္ေငါ့ေငါ့ေျပာမိေပမယ့္ သေကာင့္သားေလးရဲ့ရယ္သံဟာ အနည္းငယ္မ်ွပ်က္ယြင္းသြားျခင္းမရိွဘဲ ရယ္သံႀကီးဟာ ပိုလို႔ေတာင္က်ယ္လာေသး၏။
သို႔ေပမယ့္ Bossဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္ေနသလဲဆိုတာ ခန႔္မွန္းလို႔ေတာင္ ရမွာမဟုတ္...
"ကုန္စမ္းပါေစဗ်ာ ကိုယ့္လူေတြကိုလည္း အလည္အပတ္ပို႔ၿပီးသားေလးလည္းျဖစ္.. ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမကိုလည္း လူတကာသိေအာင္ ေၾကညာၿပီးသားလည္းျဖစ္.. မဂၤလာပဲြလည္း ခမ္းခမ္းနားနားေလးျဖစ္
ဘယ္ေလာက္အဆင္ေျပလဲ"
"ေျပပါ့ဗ်ာ ေတာ္လိုက္တဲ့ပညာရိွသုထမိန္ႀကီး"
"အဲ့ဒီထမိန္ ခင္ဗ်ားပဲဝတ္.. အာရံုေတြသိပ္မစားစမ္းပါနဲ႔ ၅လပိုင္း၂၅ရက္ ညေနခင္း ေငြေဆာင္ကမ္းေျခမွာမဂၤလာပဲြလုပ္မွာ.. မလာတဲ့ေကာင္အလုပ္ထုတ္ၿပီသာမွတ္.. ဒါပဲ"
မာေရေက်ာေရျဖင့္ Bossဖုန္းခ်သြားသၫ့္အခါ အသံတိတ္ဆဲမိေပမယ့္ မင္းခစားဆိုသၫ့္ေကာင္ဟာ အၿမဲတမ္းအခ်ိဳးမေျပသူမို႔ ဆဲသူသာလဲသြားမၫ့္ ဆဲလဲအစစ္ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ Bossခိုင္းသၫ့္အတိုင္း Grave၏အထပ္ေပါင္းစံုက ဝန္ထမ္းေပါင္းစံု၏ GP chatထဲသို႔ ႃပံုးႃပံုးႀကီးစာပို႔လိုက္ေလ၏။
"Bossမိန္းမယူဖို႔အေရးတို႔အေရး
Bossမိန္းမရဖို႔ ငါတို႔အားလံုးဝန္းရံစို႔"
💌💌💌💌💌💌
Part 65 ဆက္ရန္
စာဖတ္သူတစ္ဦးခ်င္းစီကိုေလးစားလ်က္
#shinthant1141997