Eleven.
Nag aayos na ako ng gamit ko ngayon dahil paalis na ako ng Pilipinas bukas.
Mga gamit ko lang na importante yung kukunin ko dahil hindi naman ako habang buhay na nandoon sa America.
Isang buwan lang naman.
Narinig kong may nagbubukas ng pinto ng condo ko. Hindi nga ako mali ng inakala na si Amber yung nagbukas at pumasok.
"Hi." matipid na ngiti kong bati.
Nakita niyang may mga hawak akong gamit na ilalagay sa maleta. Nakita ko kaagad yung balikat niyang bumagsak. Nalungkot.
"Tuloy ka na talaga."
Dahan-dahan akong tumango at tipid na ngumiti.
"How's your work?" baling kong tanong. "Kumusta ka? Napagod ka ba?"
Umupo siya sa kama ko na malakas na bumuntong hininga.
"Okay lang, Love."
"Mukha yatang malungkot ang mahal ko." lambing kong sambit sa kaniya. "Are you okay?"
Ngumuso siya na emosyonal akong tinignan. "Dapat kasi kasama ako sa'yo bukas."
"Oo nga eh." sagot ko naman. "But you have work here."
"That's the problem."
"Mahal. . ."
"I hate that I can't even go with you tomorrow." inis niyang sambit sa sarili. "Fuck my work."
"Kailangan ka kasi talaga dito, mahal." sambit ko. "Humingi na ng sorry si Klarisse satin 'cause she can't vouch for you for this. Hindi niya pwedeng kunin yung trabaho mo dahil tambak siya ng trabaho."
"But I wanna be with you, Love. Gusto kong sumama sa'yo." tumingin siya sa mga mata ko na parang nanghihingi ng tulong para masolusyunan 'tong kagustuhan niyang sumama.
"They need you here, mahal." mainahon kong sabi. "Kailangang kailangan ka talaga nila at kailangang kailangan rin ako ng trabaho ko sa America."
Nag empake na ulit ako kahit na medyo nakokonsensya akong mag empake dahil nakatitig siya sa akin habang ginagawa ko 'to.
Sinubukan niyang tulungan ako pero hindi na ako pumayag at pinaupo na lang siya sa kama ko dahil gusto ko rin siyang makapagpahinga at kagagaling lang niya rin sa trabaho.
"Sanay na akong nasa tabi na kita ngayon, Love." rinig kong sambit niya. "Tapos mawawala ka na naman sa tabi ko bigla."
Malalim akong napabuntong hininga.
Naiintindihan ko naman kung bakit ganito na lang mag react si Amber ngayon. I left her for years yet she's still here for me, loving me unconditionally.
Masyadong mabigat na para sa kaniya yung ganitong bagay.
"You're leaving me again." wala sa sarili niyang nasambit.
"Pero ang pinagkaiba naman ng dati sa ngayon, babalik ako ng girlfriend parin kita."
"Pero pareho lang rin na iiwanan mo ako rito."
Malalim akong huminga at mainahong tumabi sa tabi niya. Hinawakan ko yung kamay niya at napasandal naman siya sa balikat ko na emosyonal. Tumigil muna ako mag empake dahil halata na sa mukha niya na hindi na niya nagugustuhan yung tungkol sa pag alis ko bukas.
"I'm sorry, mahal." hingi ko ng dispensa. "Kailangan ko lang talagang umalis."
Humigpit yung hawak niya sa kamay ko kaya hinalikan ko siya sa ulo niya.
"Hindi naman ako aalis kung hindi kailangan."
"Paano kung hindi ka na bumalik?"
"I'll comeback." mabilis kong sagot. "Pangako yan, mahal. Isang buwan lang ako doon."
"Paano kung makipag break ka na lang bigla habang nandoon ka?"
"Aba! Hindi 'yun mangyayari." sagot ko. "Tatapusin ko yung isang buwan doon na jowa padin kita."
"Paano kung hindi mo pansinin mga text at tawag ko sa'yo?"
"Baka ako pa nga tumawag at mag text sa'yo sa pagka miss ko sa'yo, mahal." lambing kong sabi na halata sa mukha niyang gumaan yung pakiramdam niya sa sinabi ko.
Pinisil niya yung binti ko at ngumuso sa akin.
"Huwag kang mang i-snob kapag nasa America ka na ha!" paalala niya sa akin na nangungunot na napapanguso. "Alam mong hindi ako napapakali kapag hindi ko nararamdaman yung presensya mo."
"Oo naman! Sasabihan rin kita kung may meeting ako, kung hindi ako makakasagot saglit dahil sa work."
"Dapat lang na i-update mo ako."
"Syempre naman, mahal." ngiti kong sabi sa kaniya.
"Kapag tinawagan kita, sasagot ka."
"No problem."
"Kapag tinext kita, magrereply ka."
"Noted!"
"Dapat aware ako kung ano yung schedule mo doon para alam ko kung kailan ako tatawag at hindi."
"Sige sige."
"I need Bryan's number para malaman ko parati yung schedule mo."
"Alright." ngiti kong sabi.
Nakatitig lang siya sa akin ngayon na parang may malalim na malalim ang iniisip.
"Mahal?"
"I'll miss you." emosyonal niyang sabi. "Sobra kitang mamimiss."
Niyakap ko siya nang napakahigpit at agad ring kumalas. "Ikaw lang ba? Syempre ako rin mamimiss ka!"
"I'll miss everything about you, Love." sambit niya. "I'll miss your scents, I'll miss your presence, I'll miss your lips, I'll miss your hugs, I'll miss your body-"
"Hep! Baka saan na naman mapunta yung sasabihin mo." hawak ko sa bibig niya saglit, pinapahinto siya. Mukha na namang may sasabihin na naman siyang pilyo eh.
"Kakayanin ko bang mawawala ka ng isang buwan, Love?"
Napangisi naman ako. "Kinaya mo nga yung six years-"
"At may plano ka pa talagang gawing six years ulit?" gulat na may irita sa sambit niya.
Anak ng! Hindi naman kasi yun yung ibig kong sabihin.
"No, that's not what I meant! Ang ibig kong sabihin, kinaya mo nga yung six years. Yung isang buwan pa kaya?"
"I don't know how I survived six years, Love. I really don't know. It was so lonely without you beside me." paliwanag naman niya sa akin. "Hindi ako nakapag handa na mawawala ka noon. Masyado mo akong sinanay noon na babatiin ako ng good morning sa tuwing bumababa ako galing sa kwarto ko. Sinanay mo ako noon na parati kang nandiyan sa tabi ko lalo na kapag kailangan na kailangan ko ng presensya mo. Sa isang iglap, nawala ka na noon. Ni hindi ko alam paano ka hahagilapin, kung saan ka hahanapin."
"Mahal. . ."
"I even asked your friends kung nasaan ka for a million times. I even tried to find April 'cause she might know where you are and where to find you."
"I'm sorry for leaving you, mahal." sinsero kong paghingi ng dispensa.
Umiling siya sa akin. "It was all my fault. I made you leave, Love." sagot niya sa akin. "Ang pinopoint ko lang, mahirap para sa akin na hindi ko man lang makikita presensya mo."
"Magiging mahirap ulit sa'yo pero hindi na 'to katulad ng dating pag iwan ko sa'yo." sagot ko. "Dahil may contact mo na ako. May magiging communication tayo araw-araw, pangako 'yan. Hindi na tayo katulad noon na nangangapa sa dilim, kung ano ba tayo para mag update sa isa't isa. Ngayon, may pinanghahawakan tayong relasyon."
Narinig ko yung pagbuntong hininga niya. Halata sa ekspresyon niya na mukhang gumaan naman na kahit papaano yung loob niya kumpara kanina.
"Paano kung magkaroon tayo ng hindi pagkakaunawaan habang nasa America ka? Paano ako makakasiguro na maayos natin agad yon? Paano kung maghiwalay tayo habang nandoon ka?"
"That won't happen." mabilis kong sagot na parang siguradong sigurado sa sagot ko. "Why? Kung mag away man tayo, problema ang alam kong tatapusin. Hindi relasyon nating dalawa."
Tinignan niya ako na parang natuwa at mabilis naman akong hinalikan sa labi.
"Hindi mo ako pwedeng hiwalayan." sambit niya. "You're stuck on me. Hindi ako papayag na makipag break ka sa akin. Tandaan mo yan."
Pinisil ko yung ilong niya. "See? Kaya sana huwag mo isipin na maghihiwalay tayo habang nandoon ako. Ikaw na nagsabi na hindi ako pwedeng makipaghiwalay sa'yo." natatawa kong sabi.
Niyakap ko siya na natatawa parin. "Ito talagang mahal ko." sambit ko habang hinihimas yung braso niya.
Kumalas siya ng yakap namin at tinitigan ako ng seryoso. "You're mine, love. You're only mine." "Please remember that. Akin ka lang."
Hinalikan ko siya sa noo. "Huwag kang mag alala, nakatatak na yan sa bumbunan ko."
Natahimik siya at tinignan ako sa mata nang may ibig sabihin. "Paano kung mamiss kita sa kama?"
Mabilis na nanlaki yung mata ko. "Mahal!" para tuloy namula yung pisngi ko sa narinig.
Anak ng.
"What! Nasanay na akong araw-arawin ka! What do you expect?"
Napahilamos ako ng mukha at napailing. Itong si Amber talaga kahit kailan.
"Sabi ko naman kasi sa'yo huwag naman araw-araw eh."
"Napapayag mo ba ako?"
"Yun nga eh, hindi."
"Ngayon mo sabihin sa akin kung paano ako makaka survive nang wala ka sa tabi ko."
Napayuko at napalunok. Nahihiyang sa naisip kong joke.
"Tell me how."
"Y-You have toys." nahihiya kong biro. "I-I guess you can use it while I'm. . .away"
"It's not the same!"
Napakamot ako sa ulo ko.
"Uh. . .tiis na lang muna?"
Napatadyak siya sa sahig, nagdabog.
"I'm sorry, mahal."
Nakatingin parin siya sa akin na parang may naiisip na naman siyang kakaiba.
Kinawit niya yung dalawang braso niya sa batok ko at lumapit sa akin para halikan ako nang napaka lalim. Nadala naman ako ng mga halik niya kaya mabilis rin akong nag respond, hinalikan rin siya pabalik.
"This is not going to be our last sex because you'll come back to me, promise me that." sambit niya sa akin nang may awtoridad na boses. "This is not a goodbye sex but a memory na babaunin mo sa America, Love."
"W-We're going to have sex? Right now?"
"May problema ka ba don?"
"Wala naman hehe."
Hinayaan ko siyang dalhin ako ng mga halik niya sa kung saan. Namalayan ko na lang na nasa ibabaw na ako at ginagawa ko yung trabaho ko sa kaniya. Pero hindi rin ako nagtagal sa ibabaw dahil mabilis siyang pumaibabaw naman ngayon sa akin.
As much as I'd like to try taking the lead sometimes, I always end up at her mercy.
Nagtuloy tuloy lang kami hanggang sa may mangyaring milagro sa aming dalawa sa kama ko hanggang madaling araw.
Ngayon, para akong natutulala dahil kakaiba yung pinakita at pinaramdam niya sa akin. Parang ginawa niya 'yon para hindi ko makalimutan lahat ng 'to kahit na nasa America ako.
Bubuhatin ko na sana siya para maihiga ko siya sa tabi ko dahil nasa ibabaw ko padin siyang hingal na hingal pero pinanlakihan niya ako ng mata.
"Subukan mo." banta niya.
"W-Why?" takha kong tanong. "Hindi pa ba tayo tapos?" hindi pa ba kami tapos? Madaling araw na.
"Let's just stay like this for a while." sambit nya habang nakayakap sa akin sa ibabaw ko at nakapasok parin yung ano ko sa kaniya.
"O-Okay."
Hindi ko na namalayan yung oras at nakatulog na rin ako habang nasa ibabaw ko siya.
Sumunod na araw, araw na ng alis ko at halata sa mukha ni Amber yung pagiging emosyonal lalo na't nandito na kami ngayon sa loob ng airport. Inaantay na lang tawagin yung flight ko.
Hawak-hawak ko yung kamay niya na nanlalamig na namamawis. Kinakausap ko siya ng kahit na anong klaseng topic para lang mawala yung atensyon niya sa mga thoughts niyang nagpapalungkot sa kaniya.
"Don't you ever forget about what I said to you, Love." paalala niya habang inaayos niya yung necktie ko dito sa airport. "Yung mga binilin ko sa'yo, subukan mong kalimutan."
Ngumiti naman ako ng tipid. "I won't forget it, mahal."
"Mangako ka."
"I promise."
Natutulala na naman siya sa akin na parang napapaisip na naman ng malulungkot na bagay.
"Hey. . ." hinimas ko yung magkabilaang braso niya para ma-comfort ko siya sa ganon. "I know how worried you are, pero ako na mismo gagawa ng paraan sa America para mabawasan yung mga pag aalala mo habang nandoon ako. Hindi ko hahayaan na mag alaala ka dito sa Pinas. Pangako yan."
Para siyang naluha sa sinabi ko at bigla na lang niya akong niyakap.
"Mahal. . ."
"Thank you, Love." naiiyak niyang sabi. "Napagaan mo yung loob ko sa mga sinabi mo sa akin."
Kumalas ako ng yakap at hinalikan siya sa noo ng mabilis. "Seryoso ako sa'yo, mahal. Kaya seryoso ako kapag sinabi kong babalikan kita. Gusto nga kitang isama pero wala eh, kailangan ka talaga dito." sambit ko.
"Pagdating mo doon, tawagan mo ako." utos niya sakin. "Hindi pwedeng hindi."
"Promise."
"Rereplyan mo ako kapag nag message ako."
"Oo naman."
"Don't you ever try na gumawa ng kalokohan doon." maawtoridad niyang sabi. "Don't go to any bar lalo na't wala ako sa tabi mo!"
"Noted, mahal."
"Umayos ka, love. Seryoso yung mga bilin ko."
"Seryoso rin naman yung mga sagot ko." sagot ko. "Hindi ko makakalimutan mga bilin mo."
Bumagsak yung balikat niya nung marinig niyang tinatawag na yung flight ko.
"Aalis ka na. . ."
Hinalikan ko siya sa labi.
"Mag iingat ka."
"See you soon, I'll be back." kumakaway ako habang palakad ako palayo sa kaniya. Hindi ako tumitigil sa pagkaway at paglakad palayo nang nakaharap sa kaniya.
Tumalikod na rin ako at umayos na ng lakad.
"Love. . ."
Napalingon ako at nakita kong tumatakbo siya palapit sa akin. Niyakap ako nang napaka higpit.
"Babalik ka dito." sambit niya. "Subukan mong hindi bumalik, ako mismo susundo sa'yo doon."
Natawa naman ako nang mahina at hinalikan siya sa gilid ng ulo niya.
---
"How was your day, mahal?" nakangiti kong tanong sa video call. Nakaka isang linggo na kaming ganito yung set up at mukha namang nagiging smooth. Kada kasi tumatawag at nagtetext siya sa akin, sumasagot ako kaagad. Ginagawa ko lahat para hindi siya mag alala habang nasa Pilipinas siya.
"It was so stressful, Love." kwento niya na makikita mo talagang pagod siya. "Doble yung stress lalo na't wala ka dito sa tabi ko."
Naghahanap kaming dalawa ng paraan para ma-match namin yung oras naming dalawa. Iba kasi yung oras niya doon sa oras ko dito. Pareho rin kaming dalawang may trabaho. Pero kahit naman na ganon, magagawan naman ng paraan. Lalo na kapag gustong masolusyonan.
"I miss you." lambing niyang sabi na napapanguso. "Ang tagal-tagal pa bago ka makauwi ulit. Ang bagal ng oras at ng araw."
Napabuntong hininga ako. "Miss na miss na rin kita, mahal."
"Bumalik ka na dito kung talagang namimiss mo na ako, Love."
Natawa naman ako nang mahina at napailing. "You know that I can't go home yet."
Sa isang linggo naming magkahiwalay, para nga talagang ang bagal ng oras kapag hindi ako nagtatrabaho. Nasanay na rin kasi ako na palagi kaming magkasama kapag tapos na kaming dalawa sa work.
"Namimiss na kitang katabi sa kama, Love." sambit niya. "Wala na yung amoy mo sa kama. Ang tagal mo ng wala dito."
"Itabi mo muna sa'yo sila Bruno, mahal. Para habang wala ako, may kayakap ka parin." suhestyon ko at banggit ko sa aso naming dalawa.
"Ginagawa ko naman. Kaya nga mabilis nawala yung scent mo dito sa kama dahil sa kanila."
Tinignan ko yung orasan at napansin ko na medyo late na sa Pilipinas para tawagan ako ni Amber. Hindi ito yung mga usual na time ng pagtawag niya sa akin.
"Mukhang late ka na yata nakatapos sa work." sambit ko.
"Marami lang akong tinapos kaagad sa work, Love." sagot naman niya sa akin. "Nag overtime ako ngayon."
"Baka masyado mong pinapagod yung sarili mo diyan."
"Hindi naman, Love." sagot niya. "Kailangan ko lang tapusin para may free time ako ng three days."
"Three days? Bakit? Magbabakasyon ka ba-"
"Daddy!" natuon yung atensyon ko kay Rufus na pumasok sa kwarto ko. Niyakap ko naman siya at hinalikan sa pisngi.
"Hey, kiddo!" ngiti kong bati sa kaniya. "How's your day?"
"Who's that, Love?"
"Oh, si Rufus." tinapat ko kay Rufus yung cellphone ko. "Say hi to your tita Amber."
"Hi, Mommy!" nagulat ako nung tinawag siya ni Rufus ng mommy.
"Hello, baby? You look so cute." sambit ni Amber sa kaniya. "How are you? Where's your mommy?"
"I'm okay."
Inupo ko sa lap ko si Rufus habang nag uusap kaming tatlo ni Amber.
"You're calling her your mommy too?"
"Yes because I'm calling you daddy."
"Is that okay with you, mahal?" tuon kong pansin kay Amber na nasa kabilang linya.
"Of course, Love."
"I think comfortable siyang tawagin kang mommy."
"Okay lang rin naman sakin. I asked him to call me that since you were called daddy."
"Maganda rin naman pakinggan." sambit ko at napaisip. "Para tayong may anak." biro ko.
"Kailan kaya tayo, Love?"
Ngumiti ako. Naisingit niya pa yun bigla. "We'll get there soon. Mapupunta rin tayo doon. Not now, but soon. Promise."
Nag uusap silang dalawa ni Amber at ni Rufus sa call. Natutuwa lang rin ako dahil halatang magkasundo silang dalawa. Magaling pala si Amber sa mga bata. Akala ko hindi masyado dahil masyado siyang nakaka intimidate. Hindi naman pala kapag sa mga bata.
Natutuwa rin ako dahil mukhang gustong gusto siya ni Rufus. Mukhang magaan nga yung loob ng bata sa kaniya.
"Rufus!" rinig kong boses ni MM na tinatawag si Rufus sa ibaba.
"Oh, your mom's calling you." sambit ko at mabilis naman siyang umalis sa lap ko at lumabas ng kwarto ko.
"I want my own Rufus too, Love."
Napangiti ako.
Ang sarap sa tenga na marinig yung bagay na 'yon. Para bang marami siyang pangarap para saming dalawa.
"Oh, I have to tell you something." sambit ko. "May sarili na akong penthouse rito, doon na ako matutulog ngayon. Hindi na ako makikitira dito sa kanila habang nandito ako sa America."
Para siyang natigilan. Mabilis naman akong naalarma sa ganong reaksyon niya.
"Are you alright, mahal?"
"Bakit ka bumili ng penthouse?" tanong niya sa akin. "Diyan ka na ba talaga titira? Hindi ka na ba uuwi dito?"
Mabilis akong umiling. "No!" agad kong sagot. "In case lang kasi na makadalaw ka dito, meron kang matutulugan na kasama ako."
Hindi siya agad nakapagsalita pero dahan dahang nag appear yung ngiti sa mga labi niya.
"Really?"
"Oo naman!"
"Sino na dinala mo doon?"
Kunot noo akong tumingin. Bakit naman niya naisip na meron na akong ibang dinala doon? Eh kakabili lang naman non!
"Wala pa." sagot ko. "Nasa Pilipinas pa kasi eh." sabay ngiti ko.
Napangiti naman siya. "Sigurado ka, wala pa?"
"Nakapunta na doon si Bryan tsaka yung mga katulong niya sa paglipat ng mga ibang gamit ko. Sila lang nakapunta pati ako. Wala pa akong dinadalang iba doon." paliwanag ko sa kaniya. "Gusto ko ikaw unang makakita ng penthouse ko."
"You really know how to get on my pants, huh?"
Natawa naman ako. "Hindi yun ang intensyon ko ha."
Narinig ko sa baba yung boses ng magulang ko. Mukhang nandito na sila, nakauwi na.
"Nandito na sila Mom, mahal." sambit ko sa kaniya. "Okay lang ba na ibaba ko muna yung call?"
Pumayag naman siya kaya pinatay ko muna at bumaba ako para batiin sila Mom. Kapag kasi nandito ako, hindi ko rin sila nakikita dahil hindi kami nagtutugma ng oras.
"Hi, mom." niyakap ko siya at pati si Dad. "Kumusta?"
Nagkwentuhan kaming tatlo tungkol sa naging araw nila ngayon at mukhang okay naman yung naging buong araw nilang dalawa.
"Kailan ka ba uuwi?" tanong ni Dad sa akin.
"In three weeks, Dad. Nakapag promise kasi ako sa girlfriend ko na one month lang ako dito."
"You should stay here for good." biglang singit ni Mom saming dalawa. "You know, dito ka naman talaga sa America nakatira."
Napabuntong hininga ako at napailing. "Mom, you know that I can't." sambit ko.
Napailing sa dissapointment yung nanay ko at wala naman akong ibang nagawa.
Nag aya na silang mag dinner lahat at saktong handa na yung kainan nung nag aya na sila.
Tinext ko si Amber na mag didinner lang kami dahil mukhang napapaisip na 'yon kung anong ginagawa ko.
As usual, Rufus wants to sit beside me. Hindi ko mapigilang mapaisip kung kumusta si Ronan dahil naalala ko na hindi lang si Rufus yung tumatabi sa akin kapag kainan na. "How's Ronan?" tanong ko bigla kay Rufus. Baka lang may alam siya at nakikita niya si Ronan.
Nagkibit balikat si Rufus. "I don't know."
"Why?"
"We don't know, Kuya. We don't have any news from them since we got here." singit ni MM sa usapan namin ni Rufus.
Napabuntong hininga ako.
"They're fine." sabat naman ni April. "You don't have to worry about them."
"How do you know?" tanong ni MM.
"I just saw them yesterday. They're on vacation."
"Again?" gulat kong tanong.
Tinanguan lang niya ako.
"I see."
Sinusubuan ko si Rufus. Bilang tumayong tatay, awtomatiko na sa akin alagaan siya ng ganito. "Stop doing it, Kuya." rinig ko bigla kay MM. "He knows how to eat on his own now."
"Yes, Dad. I know how to eat now on my own!" sambit naman ni Rufus.
"Really?" aba! Parang ang tagal ko namang hindi naalagaan tong batang 'to simula nung nakaapak ako ng Pilipinas at ngayon marunong na kumain nang mag isa. "You're really a big boy now, huh." Ginulo ko yung buhok niya.
"Gumawa ka na kasi ng sarili mo." sabi ni MM.
"Ha ha." sarkastiko kong tawa. Bigla bigla ba namang isingit 'yon!
"What's stopping you from having one?" mapang asar na tanong naman ni April.
"Shut up."
"Kapag nandito ka, hindi namin ma-solo yung anak namin."
"Anong gagawin ko, eh sakin lumalapit yung anak ninyo." biro ko sa kanila.
"Gumawa ka na kasi ng sarili mo." sambit ni April. "Nag aantay rin si tito at tita na magka apo sa'yo eh."
"Basta hindi yung ex-wife mo ang nanay."
Natahimik kaming lahat sa narinig namin sa nanay ko.
Hindi ko aakalain na 'yun ang maririnig ko sa nanay ko ngayong araw. Hindi tuloy ako nakaimik agad.
Alam ko naman na hindi niya gusto si Amber para sa akin, pero yung mga ganitong salita niya, hindi parin ako handa.
"If you could just be with Luella—"
"Mom." suway ko sa kaniya. "That's rude thing to say."
Parang hindi niya ako narinig dahil sa ekspresyon ng mukha niya."You don't deserve that woman." seryoso niyang sambit. "Sinaktan ka niya, anak. Kung si Luella yung nakatuluyan mo, hindi ka kayang saktan katulad ng ginawa nung ex-wife mo."
"Mom, enough."
"Kung hindi rin dahil sa kaniya, dito ka padin sana nakatira ngayon. Kasa kasama ka namin hanggang ngayon dito sa bahay. Napakalayo mo na sa amin. Nasa Pilipinas ka habang kami nasa America."
"Mom. . ."
"Sana napigilan ka namin noon sa marriage proposal. Kung hindi dahil doon, hindi na sana kayo magkikita pa. Wala sanang ganito."
Napahilamos ako ng mukha.
"Enough." seryoso kong suway na. "I know how worried you are, mom. We have a tragic history but it doesn't mean na ganon padin kami hanggang ngayon. Marami na nagbago sa relasyon naming dalawa ni Amber at masaya ako. Masaya ako sa tabi niya. Gusto ko lang maging masaya at si Amber yung may kakayanang magbigay sakin non. What you can do is be happy with us, mom. Yun lang naman sana yung pakiusap ko." paliwanag ko. Mabilis naman siyang natahimik, hindi niya inexpect na sasagot ako ng ganito.
"And please stop bringing up Luella. She's trying to move on and she's starting her new life without us. It will be harder if you will force us to be together. And that is so selfish, mom."
Natahimik parin siya at hindi kaagad nakaimik. Para siyang nahimasmasan nung narinig niya yung mga sinabi ko.
"I just want what's best for you." sambit niya. "Bilang nanay mo, gusto ko lang yung makabubuti sa'yo. Hindi kita gustong makitang masaktan."
"Mom." tawag ko sa kaniya. "Please. Give her a chance. Please lang."
Wala na siyang nagawa kundi tumahimik na lang. Tahimik lang tuloy kaming kumakain habang nangungulit si Rufus kung bakit tahimik at bakit kami nag aaway.
"We're not fighting, baby." kumbinsi ko sa bata. "We're just talking."
Hindi na rin ako nakatagal dahil naging masama yung timpla ko sa mga narinig ko sa nanay ko. Nagpaalam na rin ako na sa penthouse na ako matutulog tutal gusto ko na rin masubukan doon matulog.
Mas maigi sana kung hindi kami nagkaroon ng ganong klaseng argumento. Minsan na lang kami magkita sa bahay, hindi na ako palagi sa America, pero naging ganon yung usapan at nagkatampuhan pa.
Wala naman akong nagawa kundi i-defend yung girlfriend ko.
Sana lang talaga, magbago yung isip ng nanay ko tungkol kay Amber. Sana mabigyan niya ng chance.
Mas gusto ko na maayos sila dahil masakit sa ulo kung hindi.
"Hi." bati ko nung sinagot niya yung video call. Dalawang ring lang 'yon pero nasagot niya agad. "Nandito na ako sa penthouse. Gusto mo ng room tour?"
Kunot noo niya akong tinignan. Parang may napansin yata kaagad sa akin. "What's wrong? May nangyari ba? You don't look okay."
Napailing ako at napabuntong hininga. "Wala naman masyado. Nagkaroon lang kami ng sagutan ng nanay ko while we were eating."
"Tungkol saan?"
Umiling ako. Wala akong balak ikwento iyon sa kaniya at baka mag isip siya ng kung ano-ano sa Pilipinas. "That's nothing. I actually don't wanna talk about it right now."
"Are you sure?" sinsero niyang tanong. "Baka kailangan mo yan ilabas. Tell me, I'll listen."
"Thank you pero hindi talaga eh, wala lang 'yon." sambit ko.
"If you need to talk about what's bothering you, you can always tell me about it." sinseeo niyang sabi. "I'm here to listen, Love."
Napangiti naman ako. Para bang gumaan yung pakiramdam ko sa narinig kong matatamis na salita sa kaniya. "I love you, mahal."
Napahinto siya at napangiti. "Mas lalo tuloy kitang namiss." sambit niya sa kabilang linya. "Umuwi ka na kaya dito? Tabihan mo na ako."
Natawa na naman ako sa kaniya. She keeps asking me to go home. "Alam mo naman kung ano isasagot ko sa'yo eh."
Napabusangot naman siya.
"You should make up for living me alone."
Napangiti naman ako. "Oo naman, babawi ako sa'yo." sambit ko. "Ipagluluto kita ng masarap na ulam. Lahat ng paborito mo, lulutuin ko pag uwi ko diyan."
"What else?"
"Hmm. . ." napahawak ako sa chin ko na kunwari nag iisip nang malalim. "Pasasalubungan kita ng maraming chocolate."
Kunot noo niya akong tinignan na nakanguso. "What else?"
"Ikikiss kita sa noo."
Tumaas yung kanang kilay niya. "Kiss lang?" masungit niyang tanong.
"Yayakapin pa kita."
"That's it?"
"Oo."
Ang sama-sama ng tingin niya. Nakng! Bakit naman ganyan tumingin 'tong mahal ko? "Napaka damot mo."
"Ha?" takha kong reaksyon. Bakit? May hindi ba ako nabanggit?
"Yun lang yung bawi mo?"
"Oo?" hindi ko siguradong sagot. "Hindi pa ba sapat na makauwi ako diyan na may dalang chocolate?"
Masama na naman niya akong tinignan.
"W-Why?"
"Bumawi ka sa kama!" inis niyang singhal. "I want you, I need you. I want sex."
Malakas naman agad akong natawa sa narinig.
"You don't know how hard it is for me everyday na wala ka dito." sambit niya sa akin. "We were doing it everyday when you were here! Sa tingin mo, hindi ko hahanap hanapin 'yon?"
Anak ng.
"Masyado ng matagal yung huling sex natin. I want you, I'm craving for you."
Napasampal ako sa mukha at napahilamos na rin. Isang linggo pa lang akong nawala sa tabi niya!
"Once na makauwi ka lang dito, lahat ng gusto kong gawin, gagawin ko sa'yo." may awtoridad sa boses niyang sabi.
Natawa na naman ako nang malakas. "Huwag na lang kaya ako umuwi?" biro ko sa kaniya. "Para kasing yung meat stick ko na lang yung hanap mo sa akin eh."
Masama na naman niya akong tinignan, pero this time, natakot ako. "Don't joke about not going home kasi hahalughugin ko lahat ng bansa diyan sa USA para sunduin ka lang, Love. Subukan mong hindi umuwi."
"Okay, sorry." lambing kong sagot. "Pero kasi syempre tignan pa natin yung hinihiling mo. May jetlag pa ako, antok pa ako galing sa byahe. Gusto mo agad sex pagdating? Baka naman hindi kayanin ng junjun ko, baka naka airplane mode pa yung ari ko pag uwi."
"No, you can do it." pagmamatigas niya. "Kailangan mong bumawi kaagad."
Napailing na lang ako. Mukhang desidido na talaga siyang gawin 'yon kaagad pagkauwing pagkauwi ko sa Pilipinas. "As you wish, my queen."
Napangiti naman na siya na parang naexcite dahil napakagat pa siya ng labi. "Siguraduhin mo lang."
"Oo naman, mahal ko." she's really unbelievable. "Pero hinay hinay lang sa sex ha, baka mapagsawaan mo ako agad, mahal. I don't want that to happen."
"Pagsasawaan? Ikaw, pagsasawaan ko? Eh I can't even think about anything else than you. Kahit sa trabaho, iniisip kita. Kahit matulala lang ako, ikaw yung laman ng isip ko. I am so obsessed about you, Love. Lahat ng tungkol sa'yo, kinababaliwan ko. Kung alam mo lang—"
"Okay, naniniwala na ako." sabi ko nang mahinto na siya sa pag dictate ng mga bagay na hindi na dapat i-detail.
"Hindi ako magsasawa sa'yo." sambit niya na parang siguradong sigurado. "That will never happen."
"You did it to Black." bigla kong banggit. Anak ng. Minsan talaga walang preno yung bunganga ko! "S-Sorry."
"But not to you." mabilis niyang sagot na parang hindi na bother sa pagbanggit ko sa ex niya. "Iba yung naramdaman kong pagmamahal sa'yo, love. Hindi yun mapapantayan ng kahit na sino para pagsawaan pa kita."
"Sigurado ka hindi mo ako pagsasawaan?"
"I am so sure. I can't even imagine my life without you." sagot naman niya.
Hindi ako nakaimik. Napakagat ako ng labi na nagpipigil ng kilig.
"I love you, Love." bigla niyang banggit kaya hindi ko na mapigilang ngumiti nang malawak. "Sobra."
Ang hirap hindi kiligin kapag si Amber yung girlfriend mo.
Ganito pala talaga siya magpakita ng pagmamahal. Nakakapanlambot ng puso.
Minsan iniisip ko, deserve ko pa ba 'tong taong 'to? Sobrang nalulunod kasi ako sa pagmamahal na pinaparamdam niya.
"Where's my I love you?" nakakunot noo niyang sambit. Parang isang mali ko lang ng sasabihin, magtatampo na siya.
Ibang klase maging clingy 'tong mahal ko. Kahit wala ako sa tabi niya, nararamdaman ko parin kung gaano siya ka-clingy sa akin at hindi naman ako nagrereklamo.
"Sinabi ko na kanina eh." biro ko, inaasar siya.
"No!" inis niyang singhal. "You didn't."
"Narinig mo na eh."
"CHRISTOPHER ELEVEN HERNANDEZ."
"Actually, it's not my real name." pang aasar ko sa kaniya kaya masama niya akong tinignan. "Okay, okay! I love you, I love you too. Mahal kita, Amber Luanzon."
"Again."
Natawa naman ako nang mahina.
"I said again."
"Kasasabi ko lang, mahal."
"Just say it, Love!"
"I love you too." I said again, sincerely.
Ngingiti ngiti niya akong tinignan sa video call na parang kuntento na sa sinambit kong mahal na mahal ko siya.
"Paano kaya kung. . ." napabuntong hininga siya na parang bumebwelo ng sasabihin.
"What is it?"
"Nothing, Love. Just a random thought."
"Come on, you can tell me."
"Paano kaya kung matagal ko ng narealize na mahal na mahal kita?"
Natigilan ako sa nabanggit niya.
"Ilan na kaya anak natin ngayon?" napapaisip niyang tanong. "Sino kaya kamukha? Ako o ikaw? Six years na rin sana tayong nakakagawa ng memories together."
"Kahit naman hindi mo nasabi at narealize noon, ang importante tayo parin naman yung nagkatuluyan ngayon." pagpapalubag loob ko sa kaniya dahil halata sa boses niya na parang nanghihinayang siya sa anim na taon na nasayang saming dalawa.
"That's what I'm glad about." ngiti niyang sabi. "Nakuha parin ulit kita."
"Baka nga sa ibang mundo or timeline, kayo parin hanggang ngayon ni Black." biro ko na halos masuka naman yung reaksyon niya sa akin.
"If that's the case, hahalughugin ko lahat ng timeline at lahat ng parallel world para gisingin yung sarili ko." sambit niya. "I don't want him, Love. I only want you. I'll kill myself if it's not you who I'll end up with."
"Amber." suway ko sa huling sinabi niya.
"You're the only person I want to spend my life with, Love. Seryoso ako doon."
"Kahit na iba yung nakatadhana sa akin sa ibang mundo?"
Masama nya akong tinignan.
"Aagawin kita kung kanino ka pa man nakatadhana sa ibang mundo. Ako na mismo gagawa ng paraan kahit sa hindi magandang paraan pa. Kailangan sa akin ka. Hindi pwedeng hindi."
Napailing naman akong natatawa.
She's in the office now. Gabi dito, tanghali doon. Kinukumbinsi ko nga siya na magtrabaho muna dahil daldal kami nang daldal dalawa, hindi tuloy siya makatapos ng trabaho sa Pilipinas.
Kaya ngayon tahimik yung call, ayaw naman niyang ipababa kahit na nagtatrabaho na siya sa kabilang linya. Pumayag naman ako dahil gusto ko rin siyang tignan habang busy siya.
Habang tinitignan ko siya sa call, natutuwa yung puso ko dahil puring puri siya sa utak ko kung gaano siya kaganda.
Kakaiba talaga yung mga mata niya. Walang tatalo talaga sa ganda non. Kaya tuwang tuwa ako kapag ngumingiti at tumatawa siya dahil nagsisi arko yung mga mata niya na ikinatitibok ng puso ko kapag nakikita ko palagi.
Pero sa mga matang yan, masisindak ka rin kapag binigyan ka niya ng maawtoridad na tingin. Kung gaano kaganda yung mata niya, ganon rin na nakasisindak yung mga tingin niya.
Yung ilong niyang napaka tangos at mas maappreciate mo kapag naka side view siya. Masarap rin yan pisilan kapag natutuwa ako sa kaniya.
Yung labi niya.
Yung labi niyang kayang akitin ako. Kahit na tignan ko pa lang.
Nakng.
Bigla kong namiss maramdaman yung labi niyang napaka lambot.
Namiss kong mahalikan yung labi niya.
Napalunok ako.
Biglang pumasok lahat ng pilyong ginawa namin sa utak ko nung makita ko yung cleavage niya sa suot niya.
Halos mag init yung buong katawan ko sa thought na 'yon. Tangina.
Napailing ako. Tinatanggal ko sa utak ko yung mga naiisip kong kung ano ano.
Masyado ko ata siyang namimiss. Grabe akong natutukso kahit wala naman siyang ginagawa sa akin o sa call.
"You look so beautiful, mahal." puri ko sa kaniya. "I love your dress."
Natuon yung atensyon niya sa akin at naging pilyo yung tingin. "Do you love it?" nakakaakit niyang tanong. "Para mo akong hinuhuburan sa titig mo, and I'm loving it."
Napalunok ulit ako. "G-Grabe ka naman." ganon ba talaga ako makatingin ngayon sa kaniya?
Napayuko siya saglit para tignan yung damit niya. "Okay lang ba na magsuot ako ng ganto?"
"Why?"
"Alam ko namang okay sa'yo pero I just want to be sure na okay lang talaga. I know it's quite revealing."
"Oo naman, mahal." sagot ko. "It's your body. Wala akong problema kung anong isuot mo dahil kahit boyfriend mo ako, ayaw kong diktahan kung anong isusuot mo o hindi." paliwanag ko. "You just want to be yourself, sino ba ako para pigilan 'yon?"
Malawak siyang napangiti at mukhang may nasabi akong nakapagpa gaan ng loob niya.
"Hindi ka ba pinapayagan ni Black noon para maging ganito ka sakin magtanong?"
"Nope." mabilis niyang sagot.
"Takot 'yon sa sarili niyang anino." sagot ko.
"That's why I'm really glad na ikaw talaga yung nakatuluyan ko. Kung hindi man ikaw, magdadabog talaga ako."
Natawa naman ako sa naging biro niya.
"I'm serious, Love."
Nabaling na naman yung atensyon ko sa cleavage niya at natulala talaga ako nang tuluyan.
"God. I wanna kiss you." mapang akit niya biglang sabi. "Lalo na kapag ganyan ka tumingin sa akin, Love."
Napailing ako na inaalis yung iniisip kong bagay.
Takte.
Akit na akit ako sa kaniya.
"Maliligo na ako, mahal." paalam ko dahil gusto kong ibaling yung atensyon ko sa ibang bagay. Nag iinit na talaga yung katawan ko. "I have to turn this off, maybe later we can talk again."
Tumaas yung kilay niya na parang ayaw niyang gawin ko yung sinasabi ko. "Maliligo ka lang naman, why do you have to end the call?"
Natulala ako sa sinabi niya. "What?"
"Don't end the call, Love."
"But I have to."
"No." maawtoridad niyang sambit. "Bring your phone there."
"Are you serious?"
"I am, Love."
"I'm going to be naked."
"So?"
Anak ng.
"Seriously?" gulat ko paring reaksyon.
"It's not the first time I see you naked." sambit niya. "Bring your phone there."
"Habang naliligo talaga ako?"
"Yes."
"Mababasa yung phone ko."
"Gawan mo ng paraan." anak talaga ng. "Besides, that's waterproof. Walang problema kung mabasa man 'yan."
Hindi ako makapaniwalang tinignan siya sa kabilang linya.
"Can I just take a bath in peace?"
"You can. You just have to bring your phone with you."
Napakamot ako ng ulo.
Paano ko matutuon yung atensyon ko sa ibang bagay na hindi makakapagpa init ng katawan ko kung gusto niyang magkatawagan parin kami habang naliligo ako?
Yung ligo sana yung makaka ayos ng init ng katawan ko pero mukhang sasabotahiin niya pa.
"You're in the office. Paano kung may makakita sa akin?"
"No one's here. Ako lang."
Napalabi ako at napameywang. Pambihira.
"Nahihiya ka ba?" hindi ako sumagot.
"Bakit ka pa mahihiya, I've already seen that a lot of times."
At kailangan niya pa talagang banggitin yan?
"Mahal. . .I have to turn it off." kumbinsi kong boses pero parang hindi kayang makumbinsi.
"Subukan mo."
"Mahal naman eh."
"Subukan mo talaga."
"Tatawagan na lang kita ulit pagkatapos kong maligo."
"Isa." at nagbanta pa ulit!
Fine.
Dinala ko na yung phone ko sa banyo at naghanap ng angle na half body lang yung makikita sa akin at sa lugar na alam kong hindi mababasa yung cellphone ko.
Naghubad ako nang nahihiya.
"Ohh." rinig ko sa kabilang linya kaya napatingin ako. Anak ng! Kailangan ba talaga niyang manood?
"Hindi ka ba magtatrabaho?" tanong ko. "Go back to your work. Maliligo lang ako."
"Later."
"Mahal. . ."
"I said later. I want to watch you."
Napabuntong hininga ako. "SPG 'to." kumbinsi ko. "Magtrabaho ka lang diyan."
Natawa naman siya. "I want SPG. Especially your own SPG."
Nag ipon ako ng lakas ng loob dahil hiyang hiya talaga akong tinitignan niya ako sa kabilang linya.
Imbes na mawawala na ngayon yung init ng katawan ko, mas lalo pang nadagdagan.
Shower sana yung tulong. Tangina. Walang takas!
Naliligo akong nacoconscious. Alam ko kasing may nakatingin sa akin habang naliligo ako kahit na hindi siya magsalita sa kabilang linya.
"Love." biglang rinig ko sa call.
Hininaan ko yung shower. "What?"
"You're turning me on." mapang akit niyang sambit. "You're so fucking hot. Iba ka talaga."
Tumaas yung balahibo ko sa katawan. Halos maramdaman ko yung ari kong manigas sa sinabi niya kaya napasampal ako doon para patihimikin yung tanginang nasa baba ko.
Nakng.
"Stop being naughty, Amber. I'm just taking a bath!" inis kong sabi pero parang balewala lang sa kaniya.
"Do more."
"What more?" takha kong tanong.
"Like something I want to see."
"Like what? Mag jumping jocks dito sa banyo?"
"NO." inis niyang sagot.
"Eh ano?"
"You know what I'm telling you to do." seryoso niyang sabi.
"Sumayaw?"
"You annoying bastard!" bwisit niyang sabi. "Masturbate!"
Nanlaki yung mata ko sa narinig at napatingin na sa cellphone.
"WHAT?"
SERYOSO BA SIYA?
MASTURBATE?
GUSTO NIYA AKONG MAKITANG MAG MASTURBATE?
"You heard me."
Napaawang yung bibig ko. Nararamdaman kong nag ii-stiff na naman yung nasa baba ko. Shit. "Are you serious?"
"I am."
Napalunok ako.
Tuluyan na talagang nanigas yung ari ko. Sobrang init na ng katawan ko dahil sa mga sinasabi niya.
"Do it now, Love."
"No!"
"Please."
"No!"
"Do it." maawtoridad na naman yung boses niya. Ginagamitan na naman niya ako ng ganong boses! Anak ng.
"I-I am not doing it."
"LOVE."
Oh, god.
"Please."
Napabuntong hininga ako. Hindi niya talaga ako titigilan hangga't hindi niya nakukuha yung gusto niya. "A-Ano bang nakaka turn on sa ganon?"
"I don't know." sagot niya. "But it's you. Everything you do turns me on."
Para yatang sasakit yung ulo ko sa gusto niyang mangyari.
"You're even hard."
SHIT.
Nakikita niya pala sa camera yung buong katawan ko! Tangina. Kanina hindi ganyan yung angle ko. Dumudulas yata yung cellphone sa pwesto!
Para sigurong kamatia yung buong mukha ko dahil sa hiya. Nakikita niya na palang ganito yung sitwasyon ko sa ibaba. Takte.
"You just have to take care of it."
Napakagat ako ng labi.
"Do it, Love." pilyo niyang sabi. "I'll be watching."
Napabuntong hininga na naman ako.
Mukhang natatalo na naman niya ako at napapasunod niya ako sa gusto niya.
Kinagat ko yung pendant ng necklace ko para may kagat kagatin ako kung sakaling mapakagat kagat ako ng labi ko.
"That's sexy, Love."
Napairap ako.
"Do it for me."
Malalim na hininga yung pinakawalan ko bago ko hawakan yung ari ko.
"Shit." bulong ko nung nahawakan ko na.
"Kung nandiyan lang ako, I'll be kissing you so damn hard. Hindi ko titigilan labi mo kahit dumugo pa." mas naramdaman kong nanigas yung ari ko sa narinig sa kaniya. "Hahalikan kita hanggang sa mahirapan kang huminga. Gagawin ko 'yon kahit na magmakaawa ka sa akin na makahinga kahit saglit."
Tangina.
"Ohh." kawalang ungol ko.
Naiimagine ko. Takte.
Mas lalo niya akong tinutulungan sa mga sinasabi niyang naiimagine ko habang napapapikit akong ginagawa yung bagay na hindi ko aakalaing magagawa ko.
"Do it slowly." rinig kong utos niya na sa hindi ko malamang dahilan ay napasunod niya ako. "Huwag mong bibilisan hangga't hindi ko sinasabi."
"Mahal. . ."
"Subukan mong hindi sumunod sa sinasabi ko."
Napalunok ako.
Pakiramdam ko tuloy nandito lang siya sa tabi ko at siya yung gumagawa sakin nito.
"Good boy."
Dahan-dahan lang yung ginagawa ko sa ari ko dahil yun yung utos niya.
"God. I love seeing you wet in the shower." rinig kong sambit niya. "It really turns me on."
"Ah. . ." bulong kong ungol.
Lumalalim na yung hinga ko at hindi na kayang makapagpigil na may kumawala sa aking ungol.
"It's alright. I'll make you feel good." mapang akit niyang sabi sa akin. Pakiramdam ko talaga nandito lang siya sa harap ko dahil sa mga naririnig ko sa kaniya.
"If I'd be there, hindi ko hahayaang hindi ka lagyan ng marka. Sa kahit na saan ko gusto, sa kahit na anong paraan." mapang akit niyang sabi na mas kinainit ng katawan ko.
"Do it fast."
Napakagat ako sa pendant ko at napapatingala nung hinayaan niya akong bilisan yung paghawak ko sa ari ko.
Mas lalong lumalakas yung pag ungol ko ngayon dahil nararamdaman ko na mas lalong nagiging sensitive yung ari ko ngayon.
Palapit na ako nang palapit sa rurok, she's doing her best to help me out just on her words.
Nanginginig yung buong katawan ko lalo na yung tuhod ko nung maramdaman kong malapit na talaga ako.
"Stop."
Para akong aso na mabilis na sumunod sa sinabi niya.
"M-Mahal. . ."
Para bang sumasakit yung puson ko sa pinagawa niyang pagpapahinto.
"M-Malapit na ako."
I heard her chuckle. "I know."
"L-Let me."
"No." sagot niya. "Not until I say so."
Malalim yung pinakawalang ko hininga.
"Mahal, please. . ."
"It's so hard for you to cum without my permission, Love. I can tell."
Para akong nagmamakaawang tignan siya sa call.
"Okay, do it."
Oh god, thank you!
Ginawa ko ulit yung trabaho ko sa sarili. Nanginginig parin yung buong katawan ko nung nailabas ko yung dapat ilabas.
Para akong nanghina sa kinatatayuan ko na hinahabol yung hininga. Para bang tumakbo ako ng ilang kilometro para ganito ako kahingal.
"That was so hot, Love." ngingiti ngiti niyang sambit.
"Thank you for making me cum."
"You know what, you made me really wet." sambit niya. "Hindi ko alam kung makakapag focus pa ako dito sa trabaho ko. All I can think is you, lalo na yung ginawa mo."
"Please stop making me do this while I'm here in America. Last na sana 'yon." sambit ko nung nahabol ko na yung hininga ko. "This is so crazy. But it's fun. It's just that, it's crazy."
"Hindi na. Kasi ako na mismo gagawa niyan sa'yo pagdating ko diyan."
Gulat ko siyang tinignan sa call.
"What?"
"I'll be there." sambit niya. "I'm going to visit you."
Mabilis na sumilay yung ngiti sa mukha ko.
"Seryoso?" masaya kong tanong.
"Humanda ka sa akin pagdating ko diyan."
"W-Why? May ginawa ba akong mali?"
"Dahil hindi kita patutulugin ng isang buong gabi."