Kabanata 16
Ang mga huling katagang binitawan niyang iyon ay ang nagpagabag sa nararamdaman ko.
I even had a sleepless night because of what he said. Pinag-isipan ko talaga ng mabuti ang mga sinabi niya. Pinag-isipan ko talaga ito nang mabuti kong totoo ba talaga ito.
I even used the thing that I learned during my Psychology class just to make sure, that he is not lying.
The way he said it, is so sincere, yong tipong hindi mo mapagkakahinalaan. Gusto ko sanang makita ang mga mata niya habang sinasambit niya ang mga katagang iyon. Nang sa gayon ay malaman ko, at nang masigurado kong totoo ba talaga ang mga sinasabi niya.
Because according to my professor, malalaman mo daw na nagsisinungaling ang isang tao kapag hindi niya magawang tignan ang mga mata mo. Kung magawa ka namang tignan nito sa mga mata habang sinasambit ang mga katagang iyon, ay posibleng nagsasabi ito nang totoo.
Napatingin ako sa maliwanag na buwan upang damhin ang ganda nito. Nakatayo ako sa harap nang bintana habang dinadamdam ang ganda nito.
Isa sa mga pangarap ko nong bata pa ako ay ang makapag star gazing. Nang sa gayon ay makita ko ang iba't ibang uri nang butuin sa kalangitan.
Ginusto ko nga rin noon, na maghanap nang bituin sa kalangitan na hindi pa nadidiscover e. Nang sa gayon ay maipangalan ko ang pangalan ko sa butuing mahanap ko. But I guess it was too imposibble.
Nahigit ko ang hininga ko nang maramdaman ko ang pagyapos niya sa bewang ko.
"Why are you still awake?" he asked with a sleepy tone.
Imbes sagutin ang tanong niya, ay nagtanong rin ako sakanya. "Ikaw, ba't gising ka na? E, samantalang ang himbing himbing pa nang pagkakatulog mo kanina? Humihilik ka pa nga e."
Nanindig ang mga balahibo ko nang maramdaman ko ang paghawi niya sa buhok ko, na nasa batok ko bago niya ito paulit ulit na hinahalikan, "Nagising ako dahil hindi na kita naramdaman sa tabi ko."
Napairap ako, ba't parang naging kasalanan ko pa kong bakit nagising siya? At isa pa, ba't parang takot na takot siyang maiwan?
"Ba't parang natatakot kang iwan kita?" I asked.
Pinigilan ko ang pagsilay nang ngiti ko nang maramdaman ko ang pagkatigil niya sa ginagawa niya. I even heard him gulped.
Muli akong tumingala sa kalangitan nang maagaw nang isang bituin ang atensiyon ko. Maliwanag iyon, napakamaliwanag niyon kesa sa iba. Na para bang siya ang reyna sa lahat nang mga bituin kong kaya't ganon nalang siya kong makapagningning.
"Yeah, inaamin ko, natatakot ako, natatakot ako sa kaisipang iiwan mo 'ko dahil pagod ka na." I heard him whispered bago niya inihilig ang ulo niya sa likod ko.
Napatanga ako, hindi ko inaakalang magiging ganon ang sagot niya, Like wtf? How could he say those words directly? Ni hindi man lang siya nautal. Hindi ko inaakalang aaminin niya ang mga bagay na iyon, kasi kong ako iyon, ay baka nagsinungaling ako.
Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko, bago ko hinawakan ang kamay niyang nakayapos sa bewang ko.
Pumihit ako paharap sakanya, at hindi ko inaakalang isa iyon sa mga bagay na pagsisisihan ko, dahil isang dangkal nalang ang pagitan nang mga labi namin sa isa't-isa at sigurado akong sa isang maling galaw ko ay maaring maglapat ang aming mga labi.
Bahagya ko siyang tinulak, which made him smirked.
Mygad! Ba't ba ang guwapo niya kahit na bagong gising siya?
Naka sandong puti lamang siya, na siyang naging dahilan kong bakit kitang kita ko ang mga nagpuputukan niyang mga muscles. Nakasuot rin siya nang short na hapit na hapit sakanya, na siyang naging dahilan naman kong bakit bumakat yong ano niya sa short na suot suot niya.
Hindi ko inaakalang ang guwapong guwapo niya parin at hot kahit sa simpleng pustura niyang ito. Kahit na'y magulo ang buhok niya ay ang guwapong guwapo niya parin. Damn! Ba't parang walang kakupasan ang kaguwapuhan nang lalaking ito?
The smirked on his lips fade, when he saw the smile on my lips. A smile that can give you a hundreds goosebumps.
Humakbang ako palapit sakanya bago ako tumingkayad. At nang magtagpo ang aking labi at ang kanyang tenga ay tsaka ko palang ibinulong ang mga katagang alam kong magpapagabag sakanya.
"Iiwan talaga kita, kapag inulit mo 'pang tarantadu ka."
Nginisian ko siya nang makita ko siyang napatulala. Hindi niya siguro inaasahan na iyon ang sasabihin ko sakanya. Itinulak ko siya palayo sa akin, hinaharangan niya kasi ang daan ko e.
Kinindatan ko siya nang makita ko siyang sinundan ako nang tingin habang naglalakad pabalik sa hospital bed ko.
Humiga ako sa hospital bed atsaka nagtalukbong nang kumot.
Maaga akong nagising kinabukasan, dahil sa kadahilanang hindi ako nakatulog. Nakatulala lang ako buong gabi habang iniisip ang mga posibleng kasagutan nang tangina kong mga iniisip.
Hindi ko alam kong bakit, pero ba't ganon? Ba't ang bilis bilis niyang magulo ang isipan ko? Ba't ang galing galing niyang guluhin ang sistema ko?!
I made a yawn, nagpapanggap na bagong gising ako, kahit ang totoo naman talagay hindi ako nakatulog. Alam ko kasing kapag nalaman nang tarantadung iyon na hindi ako natulog ay papagalitan ako. Ganon siya e, ganon siya ka praning at ka over protective simula nang mapunta ako dito.
Bahagyang umikot ang paningin ko nang tumayo ako. Kaya napatigil ako sa pagtangka kong paglalakad.
Nang umayos ang pakiramdam ko'y tsaka ko palang ipinagpatuloy ang naudlot kong paghakbang.
Pumasok ako sa banyo nitong kuwarto, Inayos ko ang sarili ko sa harap nang salamin, at nang ma satisfied ay tsaka palang ako muling lumabas.
Pumunta ako sa gawi niyang mahimbing ang pagkakatulog sa couch. Hindi ko na siya pinatabi sa akin kagabi nang muli itong magbalak, dahil hindi kami bati.
Hindi kasi kami bati e, tatabi siya sa akin matapos niyang paguluhin ang utak at sistema ko? No way.
Napairap ako nang makita ko ang kaguwapuhan niyang taglay kahit na'y natutulog siya. Tangina! Ba't ang guwapong guwapo niya parin?!
Lumuhod ako sa harapan niya bago ko tinapik ang pisnge niya, napangiti ako nang makita kong kumibot ang labi niya. Damn! He looks so fucking cute.
Muli ko siyang tinapik, pero tanging pagkibot lang ng mga labi niya ang isinagot nito. Kaya hinayaan ko muna siyang matulog.
Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko bago ako tumayo, inayos ko ang mga gamit namin dahil ngayong araw na ang discharge ko. At sa kahit ano mang oras ay maari na kaming palayasin sa kuwartong ito, mabuti nalang at handa ako.
Napabuntong hininga ako nang makita ko siyang tulog parin, natapos ko na ang pag-aayos sa mga damit namin at hanggang ngayon ay tulog parin ang gago.
Nang tignan ko ang relo ko ay doon ko nakitang, malapit na palang mag ten nang umaga. At sa pagkakaalam ko'y may importante siyang meeting kasama ang mga investors nang kompanya.
Oo onleave siya pero dahil sa meeting na iyon ay kailangan niyang pumunta. At mukhang sa pagkakataong ito'y malalate siya.
Muli akong lumuhod sa harapan niya atsaka ko siya tinapik sa pisnge, at tanging ang pagkibot lang uli nang labi nito ang sumagot.
Napanguso ako, damn! Ano ba kasi ang ginawa ng tarantadung ito kahapon at ba't parang pagod na pagod siya?!
Nakakapagod ba ang ginawa niya kahapon? E, buong maghapon lang naman siya nakatitig sa laptop niya ah? Ni hindi ko nga alam kong ano ang ginawa niya sa laptop niya.
Muli kong tinapik ang pisnge niya, this time isang pag-ungol ang isinagot niya bago gumalaw. Akala ko babangon na siya kaya bahagya akong lumayo sa gawi niya, pero nagkakamali lang pala ako dahil umikot siya patalikod sa gawi ko.
Napailing nalang ako nang makita ko ang ginawa niya, sinagad mo na ang presensiya ko Spencer, kaya pasensiya kana ha? Goodbless.
Napangiti ako dahil sa naisip ko, mukhang pagkatapos nitong gagawin ko'y magkakaroon na naman kami nang world war. Pero bahala siya, gagawin ko lang naman ito para sakanya.
Tumayo ako mula sa pagkakaluhod ko bago ko pinuntahan ang gawi nong bedside table.
Kinuha ko ang isang mineral bottle bago ko binuksan ang takip nito, Uminom ako, bago ako muling humakbang palapit sa gawi niya.
Wala awa kong ibinuhos sakanya ang buong laman nong bottle.
"What the hell!" Napabalikwas siya mula sa mahimbing niyang pagkakatulog dahil sa ginawa kong iyon.
Hindi ko napigilan ang sarili kong huwag tumawa ng makita ko ang epic niyang reaksiyon. Napaka epic kasi nang mukha niya, yong tipong parang pinagsakluban nang langit at lupa.
Nagtatagis ang mga bagang niya nang tinignan niya ang gawi ko, nagkibit balikat lamang ako bago ko siya nginitian. Mas lalo pang nagtagis ang bagang niya dahil sa ginawa kong pagngiti nang mapang asar sakanya.
Tinaasan ko siya nang kilay, waring nagtataray. Nang mapagtanto niyang kahit ano pa mang galit na nararamdaman niya para sa akin ay hinding hindi niya ko matatalo ay napanguso siya.
Napailing nalang ako nang makita ko ang pagkibot nang mga mapupulang labi niya.
Nakasimangot niyang hinubad ang sandong suot suot niya da harapan ko. At nang masilayan ko ang bato bato niyang katawan ay para akong naulol. Ang hot niya kasi e, damn! may anim na pandesal pa. Mygad! Kailangan ko nang kape pang pares sa pandesal niya.
Damn this pregnancy hormones of mine!
Umiwas ako nang tingin nang sa gayon ay maiwasan ko ang magpadala sa tukso. Sa tuksong alam kong hindi hindi ko maiiwasan lalo na't pag siya na ang usapan.
Namula ang pisnge ko nang marinig ko ang pagtawa niya. Damn! Ba't parang nakakaakit ang tawa niya? Muli akong napalingon sa gawi niya.
Ganito ba talaga pag buntis? Madali lang ba talagang malibugan pag buntis ka?
"Hindi ka parin ba sanay sa ka machohan ko?" mahangin niyang sabi sabay flex sa namumutok niyang muscle.
Para naman akong natakam dahil doon.
Kalma self, huwag mong ipahalata na malandi ka.
Inirapan ko siya, "Tse! Maligo ka na nga nang sa gayon ay makauwi na tayo sa bahay! Tangina mo!"
He chuckled, "Bahay natin, baby." mapang-akit niyang sabi bago niya ko hinapit palapit sa katawan niya.
"Na'san ang morning kiss ko?" nakanguso niyang ani.
Namula ako dahil sa ginawa niyang iyon. Bahagya akong yumuko nang sa gayon ay maitago ko ang pamumula ko sakanya.
Na angat ko ang ulo ko nang hawakan niya ang baba ko. At doon nagtago ang aming mga mata.
Nahigit ko ang hininga ko nang paupuin niya 'ko sa kandungan niya. Mabuti nalang at hindi na ako naka dextrose kasi kong baka sakali ma'y baka napigtas na naman 'yon.
Tinanggal nila ang dextrose ko kahapon, actually kahapon pa sana kami lalabas. Pero umawat si Spencer, dahil gusto niya daw na masigurado ang kaligtasan namin nang anak niya.
At dahil siya si Spencer, ang lalaking hindi nag papaawat sa mga desisyon niya pero takot naman sa mama niya ay siya ang nasunod. Ayaw mag paawat e, kaya walang nagawa ang doktor kundi sundin ang gusto nong gago.
"Anong morning kiss? Tanghali na kaya." pagdadahilan ko naman sakanya. May pa morning morning kiss pa siyang nalalaman e tanghaling tapat na.
Napailing siya at mas lalo pang humaba ang nguso niya, "Edi Afternoon kiss ko nalang."
Tinampal ko ang nguso niya, "Alam mo gutom na 'ko, kaya itigil mo na yang pagpapa cute mo at baka ma sampal kita."
Nawala ang mahaba niyang nguso nang marinig niya ang tinuran ko. Napaayos siya nang upo habang kandong kandong parin ako.
Gusto ko na sanang bumaba mula sa pagkakandung ko sakanya, pero wala akong magawa dahil hawak hawak niya ang bewang ko, na siyang naging dahilan kong bakit hindi ko magawa ang pag alis sa kandungan niya.
Tinaasan ko siya nang kilay nang may maramdaman akong matigas na bagay, "Ang bastos mo." deritsiyahan kong ani sakanya nang maramdaman ko ang pagkalalaki niyang nasa bukana na nang pagkababae ko.
Kahit na'y may tela pang tumatabon dito'y ramdam na ramdam ko parin ang init nang kanya.
He sexily chuckled, when he noticed how red my face was. Bahagya siyang yumukod, "Hindi ako ang bastos baby, dahil sa ating dalawa ikaw ang mas batos, dahil sa mga tingin mo palang ay alam ko nang ni ra-rape mo na 'ko sa utak mo."
Namula ako dahil sa tinuran niya, uminit ang pisnge ko to the point na parang sing pula na ito nang kamatis. Hindi ko alam kong bakit, pero ba't parang tinatamaan ako?
Hindi ko inaakalang mahahalata niya ang mga iyon. Hindi ko inaakalang mahahahalata niya ang likod sa mga malalagkit kong tingin sakanya.
Then so what kong mahalata niya? E nagkatikiman na nga kami e. Alangan namang ngayon pa ako mahihiya sakanya e magkakaroon na nga kami nang anak? Diba?!
Inirapan ko siya bago ko hinakawan ang pisnge niyang mas makinis pa sa puwet ko. "Alam mo, itigil mo na nga yang pag-iisip isip mo nang kong ano-ano."
I leaned forward before giving him a peck on his lips. Napatanga siya dahil sa biglaan kong ginawa sakanya. At dahil doo'y wala na siyang nagawa pa nang umalis ako sa kandungan niya.
Malakas kong tinapik ang pisnge, "Maligo kana, dahil literal na gusto ko nang umalis sa punyeta at nakakabagot na lugar na ito." ani ko sakanya bago ko tinupi ang ilang mga damit na pinaghubaran naming dalawa.