இராமன் தேடிய கண்கள்

தேடல்-37

       டாக்ஸி டெல்லி நகரின் நெரிசல் மிகுந்த பகுதியை கடந்து கொண்டிருந்தது.

    தன்னை நோக்கும் அந்த மின்சார பார்வையும், முகமெங்கும் படர்ந்திருந்த அந்த பொலிவும் இடைவிடாது தாக்க!!... உணர்வை கட்டுபடுத்தியவாறு சன்னலை வெறித்தபடி.... கருவிழிகளை இங்கும் அங்கும் விரட்டியடித்தபடி அமர்ந்திருந்தான் ராமன்.

       கண்களால் மட்டுமே பேச எண்ணியவளோ.. மௌனமாய் அவனை இரசித்தபடி இருக்க... டாக்ஸி பெரிய கட்டிங்கள் நிறைந்த ஹாஸ்பிட்டல் வளாகத்தின் நடுவே நின்றது.

         தலை உடைகளை சரி செய்தவன், அவளை இறங்கும்படி பார்வையிலே கட்டளையிட,புரிந்தவள்
போல் இறங்கியவள்,அந்த பிரமாண்டத்தை நிமிர்ந்து பார்க்க தலை சுற்றியது.சற்று அங்குமிங்கும் சுற்றி திரும்பி பார்ப்பதற்குள் முன்னம் உள்ளே சென்றிருந்தான் ராம்.

    இவள் திருதிருவென விழிக்க, டீப்டாப்பாய் நீலநிற ஆடையணிந்த ஒருவர் இவளை நோக்கி ஓடிவர..,டாக்ஸியை கட் செய்தபடி ஹிந்தியில் ஏதோ கூற புரியாமல் விழித்த அமிர்தா... "டோண்ட் நோ ஹிந்தி!!!" என்றாள்.

     ஹோ.. ஓகே மேடம்!! ஐ யம் ரித்திக்!!ராம் சார் பிஏ!!  ஹி ஆஸ்க் மீ டூ டேக் யூ டூ ஹீஸ் ரூம்!! கம் வித் மீ!!!என்று பணிவுடன் கூறியபடி முன்னே செல்ல ஒருவித பதட்டத்துடன் பின் தொடர்ந்தாள் அம்ரூ.

  இரண்டாவது தளத்தில் "டீன் ரூம்" என்று பெயரிட பட்ட அறையை காண்பித்தவன்!!. "மேடம்!!..ப்ளிஸ்..சிட் ஹியர்!!! ஹீ வில் கம் சூன்!! என்று சென்று விட பிரமாண்மான கட்டிடத்தில் அமைதியான இடத்தில் இருந்த அறையை அமர்ந்தபடி சுற்றி பார்த்தாள்.
   
    மேஜையில் ராம் பெயரிடப்பட்ட பலகையும் சிலபல பைல்களும் கணிணியும் இருந்தது. சற்று தள்ளி விசாலமான ஷோபா, உள்ளே வேறு ஒரு அறையும் இருந்தது.சடலேன கதவை திறந்து உள்ளே வந்தவன், "அம்மூ போலாமா!!!!" என்றபடி அங்கிருந்த அறையினுள் நுழைந்தவன்,வெள்ளை நிற கோர்ட் அணிந்து வெளிவந்தான்.