Minsan, ayaw kong lumubog ang araw
Sapagkat muling ang dilim ay dadalaw
At ang alaala ng ating nakaraan
Ay magiging panaginip na naman.Minsan, ayaw kong dumating ang gabi
Dahil ang tinig at imahe ng iyong mga labi
Ay maglalaho muli
At luha ang magiging sukli.
*I'm feeling "meh", so I thought I should write a poem. Typical sad poem, really. How are you doing during this quarantine period?
YOU ARE READING
Kalipunan ng mga Salita ng Pusong Sugatan
PoetrySa malayo nakatanaw Hawak ay iyong kamay; Mahal, nakikita mo ba ang bukas? Sa wakas, tayong dalawa'y gagawa ng ating bakas. © Please, DO NOT copy without the author's permission. Let's practice respect and ethics here.