Nakakalasing din pala'ng mag-isa
Yung sa sobrang tagal ay namamanhid ka na
Yung sanay na ang katawan mo sa lamig
At ang init ay di na paulit-ulit na hinahanap.
Nakakalasing din pala'ng masaktan
Yung sa dami ng luha ay di mo na alam ang pinagkaiba
Ng tubig sa pawis at ng dagat sa ilog
Ng sugat sa marka at ng lason sa alak.
Nakakalasing din pala'ng maghintay
Yung sa dami ng dumadaan ay di mo na alam
Kung saan patutungo o saan lilingon
Kung saan ang tatahakin o saan lilisan.
Nakakalasing din pala'ng magmahal
Yung sa pagiging mag-isa ay di mo na mawari
Kung totoo o ilusyon ang nararamdaman mo
At kung saya o luha ang dulot nito.
*The poem talks about how a cycle of love and pain makes a person drunk and numb. The illusion of numbness and exhaustion makes the person question whether (the next time he or she falls in love) the feeling is real.
*About the song... it's my first time to hear it and I already fell in love with the lyrics. So why not share it, right? :) It says that there is no answer why you are important to me, just know that there's no one above you.
YOU ARE READING
Kalipunan ng mga Salita ng Pusong Sugatan
PoetrySa malayo nakatanaw Hawak ay iyong kamay; Mahal, nakikita mo ba ang bukas? Sa wakas, tayong dalawa'y gagawa ng ating bakas. © Please, DO NOT copy without the author's permission. Let's practice respect and ethics here.