MISS FOREIGNSYANA [Under Revision]

CHAPTER 17

(A/N: You can check the media above for Kyle Vin's bracelet. Photo not mine. Credits to the rightful owner)

Kyle Vin's POV

"Birthday ko bukas, pumunta ka ha!"

I nod and smiled. Nakaupo kami ni Sassy sa hagdan sa gilid ng stage. It's already past 4 PM. Marami pang naglalaro sa playground.

"Ilan taon ka na bukas?," tanong ko.

"Thirteen. Ikaw ilan taon ka na ba? Tsaka kailan birthday mo?"

"Thirteen na ako, tapos na birthday ko no'ng January pa. Pareho tayo ng date, 23, October ka nga lang"

"Ah"

Muli kaming natahimik at parehong pinagmasdan ang ibang mga bata na naglalaro sa playground. Maya maya pa napalingon siya sa'kin. Bumaba ang tingin niya sa wrist ko.

"Alam mo ba kung bakit minsan inaasar ka ng classmates na'tin na bading ka daw? Kahit hindi naman totoo kasi ano pogi mo kaya para maging bading," she chuckle.

"Si Ronaldo at Marcelito lang naman ang nang-aasar sa'kin," tugon ko. Tumango siya bilang pagsang ayon.

"Naiingit lang sayo ang dalawang 'yon kasi hindi sila kasing gwapo mo, mukha kasi silang unggoy" Pareho kaming natawa. Maya maya lang hinawakan niya ang kamay ko at sinipat ang bracelet na nasa wrist ko.

"Dahil 'yon dito," tinuro niya ang bracelet.

"Bakit?"

"Alam mo ba? First day of school palang poging pogi na ako sayo, ang angas kasi ng dating mo kahit mukha ka namang mabait tsaka ang linis linis mo tignan. Para bang sampung beses ka naliligo araw araw. Tindig mo palang alam ko ng magiging crush— este magiging best friend kita. Pero nang makita ko ang bracelet mo? BOOM! Do'n ko naintindihan kung bakit first day of school palang napagtripan ka na nila Ronaldo at Marcelito. Bakit kasi sa dami ng bracelet 'yan pang flower flower ang napili mo?," she explained. Napakamot ako ng sintido. Hindi ko alam na dahil pala sa bracelet ko kaya ako napagkakamalang bading. I don't have any idea that wearing a beaded flower bracelet is just for girls.

"Should I just keep it? H'wag ko nalang sigurong suotin," sabi ko habang tinatanggal ang bracelet. She stopped me.

"H'wag! Ano ka ba, hayaan mo sila sa kung anong gusto nilang isipin. Ang mahalaga wala kang nasasaktang iba. Tsaka ang cute nga niyang bracelet mo," she smiled. Muli niyang isinuot sa'kin ang bracelet. Napangiti ako.

"This is a gift from my Lola before she pass away," kwento ko.

"Huh? Teka sorry dahan dahan lang sa English gift lang naintindihan ko hehe"

"Regalo 'to ng Lola ko bago siya mamatay," pag uulit ko. Napatakip siya ng bibig at napasinghap.

"Talaga? Kailan lang? Sorry ah condomence nalang sayo tsaka sa pamilya niyo," she tapped my shoulder. Hindi ko alam kung malulungkot ako o matatawa.

"You mean, condolence?," hindi ko napigilan ang sariling icorrect 'yon. Napatingin siya sa'kin.

"Hindi ko alam, siguro? Ah basta! Nakikiramay ako," sabi niya. Natawa ako ng mahina.