Thompson University

Chapter 7

Ensley POV

Nasa bahay na ako ngayon,nagpapahinga. Sinundo ako nila mamasa hospital. Pinagsabihan nanaman nila ako. Esyo daw na paulit ulit nilang sinasabi na huwag akong maglalakad pauwi. Puro sorry nalang yung sinasagot ko.

Wala naman akong magagawa eh,tapos na,pero ang mahalaga ligtas ako at wala akong  malalang sugat.

Buti nalang dumating agad yung prince charming ko. Kung hindi,pinaglalamayan na ako ngayon nila nanay.

Pero sino yung nagpakaprince charming na iligtas ako. Sana makilala ko siya at para na rin makapagpasalamat in person.

Monday ngayon,supposed to be I fully recovered matapos yung nangyari sa akin nung last friday.

Naglalakad ako ngayon sa hallway papunta sa builing na kinaroroonan ng classroom ko,ng makasalubong ko si Eliel,Jacer at si Taong palaka.

Nginitian ako ni Eliel,at binayaran ko rin naman siya ng isang mattamis na ngiti at nagpatuloy na sa paglalakad.

Nag eelevator na ako ngayon,ayaw ko na kasing malate pa. Haayst baka isang beses pang malate ako,siguradong makakarating ito sa Admin at baka ioapatawag pa sina nanay. To explain why I'm always Tardy in some of my subjects.

Kaya kahit na may takot parin ako sa pagsakay ng elevator,ginawa ko parin alang-alang sa reputasyon ko bilang isang estudyanteng scholar dito sa Thompson University.

Sa paglalakad ko sa corridor ay nay mga nakakasalubong akong ilang student na hindi gumagamit ng trash bin,kusa nalang nilang itinatapon ang mga plastics or pinagsuputan ng kinain nila sa mismong sahig ng corridor.

"pati ba sa pagbabasura lang sa tamang basurahan,hindi pa nila alam?" I taught in myself while I'm walking at the corrider .

Nakasalubong ko rin yung Janitor sa school,mukhang naiinis na siya sa kakasunod sa mga basura ng mga walang GMRC na student.

Nagiguilty lang kase ako habang nakikitang nahihirapan yung Janitor sa kakapulot ng mga basura ng mga student kaya pinili kong tulungan nalang siya,kahit na alam kong hindi ko na kailangang gawin yun.

"manong,pwede ba kitang tulungan?"
I ask to manong Janitor.

"iha,huwag na baka mapagalitan lang ako ng may ari ng school na ito or baka may makakita na teacher na may nagtatrabahong student."

"manong,relax,ako po bahala."

"Pero..."

"shhhh huwag ka na po makulit manong,simulan nalang natin to,at para na rin  makapagpahinga kana manong."

Magsasalita palang sana ulit siya pero kinuha ko na ang dust pan at walis para hakutin ang mga nagkalat na basura sa sahig ng corridor.

"Anong ginagawa mo Ensley?" tanong ni Eliel sa likuran ko habang nagwawalis ako,mag-isa lang niya ngayon,wala yung dalawa niyang asungot na kasama.

"hindi ba obvious na tinutulungan ko si manong sa paglilinis?"

"Pero hindi mo na kailangan gawin iyan,The only thing that you should do in this school is to learn and study and not just to clean."

"pagkukusa ko namang ginawa ha,wala namang pumilit sa akin gawin to,so nasa akin na kung tutulong ako or hindi!"

"But..."

"pero kung gusto mo rin tumulong,come here and help us"

"Ensley..."

"halika na, para mabilis"

"Ensley,hindi ako marunong sa ganyan,and I was never knew how to sweap or clean anything around me."

"Kahit magwalis lang?" taka kong pagtatanong sa kanya."

"aaaahm Yes"

"hindi yan problema,tuturuan kita"

"Ok,teach me on how to sweap."

"sige kunin mo yung isang walis dun."

Tapos na kaming nagwalis sa corridor,talagang desidido si Eliel na tumulong that time kaya wala na akong nagawa kundi payagan siya,natatawa nga ako sa mga reaction niya kung kailangan niyang magpulot at hawakan ang basura,nadidiri at halatang napipilitan.

Pero ng tumagal ay medyo nasasanay na siya,may pagkakaton pa ngang ang plastic itatapon niya sa basurahan ng dahon.

  FLASHBACK

"hoy,huwag diyan,"

"but why?"

"plastic is plastic,leaves is leaves.

"Pero same lang naman silang basura ha."

"haaayst ang kulit,kung ganyan din naman ang gagawin mo hindi lang ikaw yung mahihirapan kundi pati ang nga naghahakot ng basura ay mahihirapan,kase kailangan pa nilang paghiwahiwalayin yung mga basura,kaya pulutin mo na yun at para kahit papaano may maiaambag ka sa bansa natin.

END OF FLASHBACK

Nasabi din kase ni Eliel sa akin na kung nagtatapon siya ng basura,ay kung saan-saan nalang siya nagbabasura at kung magbabasura man ay hindi niya ito itinatapon sa tamang kalalagyan ng basura,kase wala naman daw nagturo sa kanya kahit na teachers na ganun naman pala yun, na kailangan mo palang itapon ang basura mo sa tamang basurahan. Ang akala daw niya ay style lang daw yung mga nakadikit na parang sign lang daw yun na sinasabing ang plastic,nabubulok bottles etc. ay nagpapahiwatig na basura na kailangang ibasura,na kung saan yun na daw yung nakalakhan niyang paniwawala. Weird pero totoo,kase mukhang nagsasabi naman siya ng totoo kaya inintindi ko nalang siya.

Buti nalang talaga kahit na lumaki ako sa hirap ay napakablessed ko kase  marami akong natutunan sa buhay,na kahit na inuulan ka ng pera o yaman hindi parin mapapatayan ang halaga,pagkatao at mga bagay na susukat sa pagkatao mo. At iyon ay ang kung paano makuntento sa mga bagay na na meron ka na kahit isang maliit lang na bagay iyon oara sa iba.