MESLEK LİSELİ (Kitap oldu)

M.L 3.38

En güzel yorumlarda görüşmek üzere. Ve ayrıca, ben bu bebeklerimi bırakamıyorum. O yüzden sanırım bunları yazmaya devam edeceğim. Biliyorum ki sizde hala okumak istiyorsunuz. Hepinize kucak dolusu sevgiler..

Bu arada kafam_deli isimli kişinin yıldızların altında diye bir hikayesi var destek olur musunuz? Rica etti benden, bilirsiniz kimseyi kıramam 🙈. Şimdiden teşekkür ederim.

Uzunca bir süre ağladıktan sonra sakinleşerek geri çekildim. Yüzüm gözüm mahvolmuştu. Ama reisimin gömleği kirlenmişti.

"Aykut gömleğini mahvettim yine." Ağlayınca da sesim çok çirkin çıkıyor galiba, onu farkettim. Bu adam sesimden soğuyup ve  makyajımın akmış halini gördükçe benden ayrılmadıysa ömür billah ayrılmaz.

"Sikmişim gömleğini." Yüzümü silerken küfür edişine küçük bir tebessüm ettim. Ona baktım, o da tebessüm edecek gibi duruyordu. Tereddüt eder bir hali vardı. Ben gülmeye başlayınca güldü.

"Asil bokunun gömleklerinden ütülerim şimdi bir tane." Sesli bir şekilde güldü. "Asik kafalı." dedi. Kucağından inip yere oturduğumda ellerini yüzüme getirdi. "Daha iyi misin?" Sen böyle betimlemelere doyamadığım şekilde bakarsan ben nasıl iyi olmam?

Aynı cümleyi söyledim ona da. Dizlerinin üzerine kalkıp gömleğini biraz daha kirleteyim diye yüzümü göğsüne koydu. Muhtemelen akan makyajımın aynısı gömleğindeydi şu anda. Kopyalayıp yapıştırıyordu.

"Ben betimleme falan bilmem Mısra. Güzelsin işte. Çok güzelsin amk."

Kollarını çekip önce gömleğindeki makyaj izlerime, sonra yüzüne baktım. "Gömleğin bok oldu, bir. Bu kadar da güzel iltifat etmez bi insan. Güzelsin amk. Sende karizmatiksin şerefsiz metal erkeği, bu da iki."

Düğmelerini açıp gömleğini çıkarttı. "Böyle nasılım?" Gözlerimi devirdim. "Egolayzır ve zengin züppesi." Çok ciddi söyledim. Çünkü fiziğinin güzel olduğunu biliyor, sırf götlük olsun diye çıkartıyor böyle.

Sinir oldu paşam. "Kalk hadi gömlek ütüle bana. Saat kaç oldu, çıkalım artık." Her ağlayışımın sonunda böyle tuhaf bir şekilde kendimize geliyoruz, özümüze dönüyoruz ya daha ne amk? Biz buyuz aga. Bir tutam romantizm, bir tutam güzel söz, bolca fedakarlık, çok miktarda küfür içeren bir ilişkimiz var. Bence güzel yani. Ben öyle kasıntı ilişkileri sevmem zaten. Ne o amk? Yılışık yılışık. Iyyy.

"Al bakalım metal erkeği. Asil bokunun en güzel gömleğini ütüledim sana. Bok kafalı bunu kız istemeye giderken giymişti." Bakmayın bok dediğime aslında çok seviyorum onu da öyle demek işime geliyor.

Alıp hiç bakmadan giymeye başladı gömleği bizim oğlan. Çok açık mavinin üzerinde lacivert minicik kare desenleri olan Mavi'den aldığı gömleği. Valla benim oğlana daha çok yakıştı, yalan değil.

"Asil bokuna vermeyelim bu gömleği bir daha. Sana daha çok yakıştı." Ben gülerken o böm böm baktı yüzüme. "Cepçilik mi yapacağız amk? Gider alırız." Ay aman kendine de bok kondurmaz. Asil gitsin alsın kendisine çok istiyorsa.

Yüzümü silip, defalarca yıkayıp, dişlerimi fırçalayıp tekrar bir makyaj yaptım. İkimizde hazır olduğumuzda çıktık evden.

"Önce Yeliz'lere uğrayalım, davetiyelerden bırakayım ona. Sonra Arap Şükrü'ye geçeriz." dediğimde okeyledi ve Yeliz'lere geldik. Tesbihi hala vites kolunda takılı. Ara sıra alıp sallıyorum arabadayken. Hatta cüzdanımdan kendi tesbihimi de çıkartıp üzerine koydum. Tesbihlerimiz bile yan yana artık.

İnci teyzeciğimle bayramlaşıp Yeliz ve diğerlerinin davetiyelerini bıraktık. Yeliz verecek cnc'lere.

Mesafe kısa olduğu için arabayı otoparka bırakmıştık. Yürüyerek Arap Şükrü'ye gittik. Bizimkiler sokağa koyulan masaya oturmuşlar ve hatta demlenmeye bile başlamışlar.