❈ 23'ten devam 14 ❈

1.4K 149 370
                                    

Ne yalan söyleyeyim sınırın bu kadar çabuk dolmasını beklemiyordum.

Sizden bir ricam var. Bölümlere satır arası yorum yapmıyorsunuz. Satır arası yorumları okumak gerçekten çok keyifli oluyor. Sizden isteğim satır arası yorum yapın🙏

300 yorum geldiğinde bölüm bu akşam 22.00'da gelecek.

⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯


Baharın dolu gözlerinden bir damla yaş yanağına süzüldü

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Baharın dolu gözlerinden bir damla yaş yanağına süzüldü. Gözlerini ağlamaktan gözü kızarmış kadından çekip annesinin dizinde masum bir bebek gibi uyuyan kocasına baktı.

Dili tutulmuştu. Konuşamadı. Hareket edemedi. Sadece durdu. Olduğu yerde durdu.

Bahar elindeki pikeyi koltukta hâlâ uyuyan kocasının üzerine örttü. Kokusunu içine çekerek öptü kocasının saçlarını.

Yorgun ve bitik bedenini zor taşıyan bacaklarını biraz daha zorlayarak adım atmaya başladı. Minik adımlarla mutfağa geldi. Kalçasını tezgaha yasladı. Sandalye de oturan kadına bakarak "Bunca zaman neredeydiniz? Neden daha önce gelmediniz? Yavuzun size çok ihtiyacı vardı" dedi.

"Böyle olmasını bende istemezdim kızım. Oğlumun yanında olmayı bende çok isterdim ama mecburdum. Saklanmaya mecburdum" dedi kadın dolu gözlerle

"Neden? " diye sordu Bahar

"Sen asker eşisin. Bilirsin: Onların düşmanı senin de düşmanın oluyor. Onların canını yakmak için yakınlarını kullanıyorlar. Hamitin de düşmanları çoktu. Onun canını yakmak için ya Yavuzu ya beni kullanacaklardı. Kullandılar da."

"Yavuz sizi bulmuş. Orada..." Bahar devam edemedi. Yanağına bir damla yaş süzülürken başını önüne eğdi.

"Söyle bana kızım, ölü birini bir kez daha öldürebilir misin? "

Bahar bakışlarını Gülümsere çevirdi. Bulanık gören gözlerini kırpıştırdı. "Anlamadım,"

"Beni öldürmeye geldiğinde olacakları anlamıştım. Bir yolunu bulup kurtuldum ondan. Hamitin neden bizi bıraktığını biliyordum. Ona haber versem ulaşmamın bir yolu yoktu. Ancak o isterse bize ulaşırdı. Ben de istihbarat birimine gittim. Plan yapıldı. O adam, beni öldürmeye gelmeden önce yapılan plan uygulamaya kondu. Bir ilaç enjekte edildi bana. İlaç kalbimi geçici süreliğine durdurdu. Sonra ne olduğunu bende bilmiyorum. Devamında olacaklar bana söylenmemişti. Uyandığımda bambaşka bir yerdeydim. Bana ne olduğunu bile sonradan haberlerden öğrendim. Yavuzumun yanına gelmeyi çok istedim ama olmadı. Yıllarca uzak kaldım oğlumdan. Hayatımdaki iki adamı da çok kırdım." [Bu seride Gülümseri ortaya çıkartmak aklımdaydı. Yaptım da. Ama yaptıktan sonra Gülümserin gitmesinin nasıl bir mantıklı açıklaması olabileceğini düşünmemiştim. Böyle bir şeyler yazdım. Saçma geldiyse kusura bakmayın. Bölümü bağlamak için böyle bir şey yazmak zorunda kaldım]

Keşke Olsaydı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin